Het bahasa Indonesia is eigenlijk een gado-gado-taaltje met leenwoorden uit vele talen.
Een paar eenvoudige voorbeeldjes, uit het Nederlands:
saklek, di-ACC, ateret, ikke, bestek, baskom, bengkel, selokan, pelopor. karcis, klof, toh
Uit het Portugees :
bendera, botol, garpu, gereja, kampung, Minggu, nona, sepatu, terigu,
Uit het Arabisch:
abad, adat, markas, dejarat, kuliah, kursi, kabar, masalah. jumat, soal. ahli
Uit het Perzisch:
anggur, baju, berani, bius, cambuk, dewan, gusti, istana, kamar, kawin, nakhoda
Uit het Sanskriet:
aneka, antara, asrama, bangsa, bea, cedera, cinta, dana, dosa, istri, kabupaten
Uit het Chinees:
angpao, bakmi, banji, cat, hoki, jamu, kecap, kuli, lumpia, sate, soto, Tangerang
Uit het Engels:
Edit, facial, game, handphone, prediksi, robot, target, tisyu, unit, visual.
Het oude Maleis dat door de Nederlanders werd gebruikt en als nationale taal werd ingevoerd, was een schitterende taal, heel simpel en voor velen te begrijpen. Deze taal werd zowel in Indonesië en Maleisië gesproken. Sinds Indonesië onafhankelijk is geworden zijn er enige malen spellingveranderingen doorgevoerd. De laatste keer in 1972, dat was de “Ejaan Yang Disempurnakan (EYD)”. Deze “verbeterde spelling” werd door velen beschouwd als een Javanisasi van het bahasa Indonesia. Sinds die tijd kunnen Maleisiërs en Indonesiërs elkaar ook moeilijker verstaan. Men zei dat Soeharto daar achter zat, maar die Javanisasi is hem voorbij gegaan. In zijn toespraken gebruikte hij steevast een bahasa Indonesia dat op het oude Maleis leek. Hij gebruikte altijd de uitgang -ken, waar dat -kan moest zijn, erg boers maar boeiend.
Het Indonesisch is een zeer levende taal, elke dag ontstaan er nieuwe woorden, in het uitvinden van acroniemen zijn ze zeer creatief. De grootste invloed op de taal is momenteel het Engels, de mensen die het Nederlands beheersen zijn bijna allemaal gestorven. Het is de jeugd die het Engels gebruikt, door de muziek waarnaar ze luisteren, door de films die ze bekijken en natuurlijk door het gebruik van de computer en het internet. Hoge omes en tantes gebruiken graag Engelse woorden in hun interviews en toespraken, vaak weten ze niet eens wat ze zeggen. Heef neks, het is bergengsi. Ook worden veel woorden uit het Engels eigen gemaakt, door bijv. het Javaanse voorvoegsel ng- ervoor te zetten bijv. ngseks, ngkol, ngbel.