Hiii girlies!
Nou… even denken
@Sharon: ja kdenk dat je wel gelijkt hebt, begon het hier gewoon te missen en met meiden die precies weten wat je ‘voelt’ en denkt praat het gewoon even net wat makkelijker dan met mensen die je op de een of andere manier niet begrijpen!! Kvind het zoooo jammer he dat ik niet ga dit jaar… kan er wel om janken… snif!!! Maja, daar schiet ik dus ook nix mee op eigenlijk, maar toch, net of het dan effe oplucht!!! Turkije is gewoon een prachtig land wat jou als persoon, na daar te zijn geweest, gewoon in haar greep krijgt… of hoe zeg je zoiets! Je wilt er gewoon meer van. En echt niet alleen omdat ik het daar op meerdere manieren (ha ha ha) naar mijn zin heb gehad maar gewoon door alles. De sfeer, de mensen, natuurlijk ook de vakantiesfeer… het hele pakket bij elkaar is gewoon super. En als je dan eenmaal terug bent ga je toch wel’s denken wat heb je hier in Nederland… kou, brr!! Regen, ieeuw (oke oke die heb je in Turkije ook, en ik zou er ook niet het hele jaar willen wonen (denk ik) maar gewoon… zo half half… hmm… dream on girl!!! Ben weer wakker, haha! Wie weet ooit een vakantiehuisje, kzie het wel zitten!!!
Ik kan gewoon uuuuuuuuren lullen over vorige zomer… kan er beter een boek over gaan schrijven, nee… dat idee had ik het vorig jaar ook al en bleek toch geen succes te worden, hihi!!
@Rieneke:Meis… krijg de kriebels van jouw verhaal!!! Echt… het klinkt me als muziek in de oren, ik herken veel in je verhaal. Vooral de mooie momenten en het afscheid. Ook ik had het nog niet echt meegemaakt met vakantievriendjes (natuurlijk wel met de nuchtere hollandse verliefdheisperikelen) en het overviel me gewoon… Ik viel als een blok voor hem, ik kreeg kriebels overal waar je ze maar kunt krijgen, mijn ogen begonnen te glunderen en mijn gezicht sprak boekdelen! Iedereen kon het gewoon aan mij zien terwijl ik er in eerste instantie niet aan wou toegeven… maarja, hoe harder je ontkent hoe groter de kans is dat het toch gebeurt. En ja hoor… het gebeurde!!! En of ik spijt heb?? Nee absoluut niet!!! Van geen enkele seconde of actie heb ik spijt!! Ik zou het zo weer doen!! Je wordt verliefd, en natuurlijk alles wat erbij komt speelt een rol, en helpt je verliefd worden! Alles is mooier en beter dan hier in Nederland, en… jaja… de jongen(s) zijn veeeeeeeell knapper!!! Heb ik gelijk??? En dan, tjah het moment dat je afscheid moet nemen, volgens mij stelt iedereen dat moment het liefste zo lang mogelijk uit maar je kunt er niet voor blijven weglopen op een gegeven moment is het gewoon zover! Ik ging me gewoon beseffen, vorig jaar dan, nu heb ik hier iemand ‘gevonden’ waar ik heeeelemaal hoteldebotel van ben, mijn maatje, een lieverd, een jongen waar ik wel iets mee zou willen beginnen… damn, woont ie bijna aan de andere kant van de wereld (owkeej, beetje overdreven!!)!! Ik miste hem al toen ik nog niet eens afscheid had genomen… je weet gewoon dat (wat Rieneke ook al zei) alles wat je met hem doet… voor het laatst is!!! De laatste aanraking, de laatste lieve woordjes, de laatste omhelzing, nog een keer knuffelen… en de allerlaatste heerlijke zoen!!! En dan, tijd voor verdriet!! De hele weg van het hotel tot aan het vliegveld heb ik zitten huilen in de bus (kdenk eigenlijk dat veel mensen dat best wel raar hebben gevonden maar daar was ik niet zo mee bezig!!). Na 10 min. in de bus kreeg ik al een lief smsje… maarja, wat heb je aan een smsje!!! Ik wou hem!!! Maar, tuurlijk blijf ik lekker nuchter op z’n Hollands en ga ik dan weer denken, kijk, ik zit in Turkije, alles is mooier hier dan thuis, je wordt gewoon makkelijk verliefd, stel je voor dat je echt samen verder moet, twee totaal verschillende culturen, vaak gaat het goed maar vaak ook niet!! Maar die gedachte was volgens mij zooo weer weg… en daar gingen we weer, snif snif! De hele vlucht tot thuis… en maar traantjes wegpinken!! De dagen nadat ik terug was thuis ben ik gewoon ziek geweest van liefdesverdriet! Ik kon het me gewoon niet voorstellen dat ik hem misschien wel nooit meer zou zien!! Tuurlijk, ik kan terug gaan, dat weet ik ook wel. Maar ik wil niet dat hij alleen de reden is dat ik terug ga! Nu, als ik volgend jaar misschien, terugga is niet alleen hij de reden maar het land speelt ook een grote rol! Jaja… ik wazel me wat af hier of niet??? Kzal jullie wel vervelen of niet???
Kdenk dat ik maar’s stop… beter he of niet???
Owja, we (hij, Mehmet) nog best lang contact gehad, eigenlijk sinds 2 maanden nog maar nauwelijks, en… dat ligt aan mij, kheb een beetje af laten weten. Moet zeggen, voel me behoorlijk schuldig. Heb het echt niet gedaan omdat ik van 'm af wil… ofja, misschien ook wel maar dan niet op een foute manier. Ik blijf gewoon aan hem denken, aan de tijd die we samen hebben doorgebracht en aan alle leuke dingen die we hebben meegemaakt. Zo vaak denk ik eraan dat ik hier in Nederland niemand de kans geef om dichterbij te komen. En het leven gaat verder… het is gewoon zo. Ik kan hem wel blijven missen en hem weer willen zien maar het zal, naar mijn mening, nooit serieus kunnen worden (kweet dat er zijn die dan zeggen, je kunt het toch proberen??)! Ik denk echt nog vaak aan hem, het was gewoon echt love at first sight!! Maja… wat moet ik nog meer zeggen… kvoel me net zo’n open boek dat alles effe op tafel gooit maar ik moest gewoon effe alles kwijt!!!
Nu laat ik het weer aan jullie over!!! Pen ze… klees echt alles met plezier!!
xxxxxxxxxx Miran - LBE
smse…reageert ze niet <_< bellen, kloppen alles tegelijk…ze slaapt gewoon door
hahahahaahha…
