In het verleden is dit onderwerp al een keer besproken, maar inmiddels zijn er een boel andere meiden bij gekomen, dus vandaar dat ik hem nog maar een keer plaats!
Jullie weten hoe lastig en moeilijk het kan zijn om een relatie te hebben met iemand in het buitenland. Het is je overkomen, maar nu achteraf denk je ooh dat zou ik zo weer doen of denk je er nu anders over?
Ik zal maar gelijk antwoord geven dit is de 2e afstandrelatie die ik heb, maar deze is ook echt serieus en als ik denk aan alle mooie momenten dan zeg ik JAAAAAA ik zou het zo weer doen, maar dan wel met B.
** Ook al zitten er moeilijke kanten aan deze relatie en dat is met namen de afstand en financieel, dan nog zeg ik, ik ga ervoor.
**
*Maar stel dat het over zou gaan tussen b en mij, dan weet ik eerlijk niet of ik het nog een keer zou doen/kunnen… *
Als ik moet kiezen zeg ik NEE…Ik heb een geweldige tijd gehad met G. en had het voor geen goud willen missen maar de afstand en de problemen vreten op zijn tijd gewoon teveel energie. Dus ik zal er niet zo gauw weer voor gaan.
Ik vind het bést een moeilijke vraag!
In de tijd toen we elke keer weer afscheid moesten nemen en de legerperiode, zou ik waarschijnlijk gezegd hebben : mocht dit fout gaan dan nooit meer!
Maar nu we zo supergelukkig zijn saampjes…en ik dus ook weet dat het wachten, en júist de relatie op afstand ons zoveel sterker heeft gemaakt, zou ik niet gelijk nee zeggen
Goh, soms is het best lastig. De afstand, het taalverschil,… Maar ik denk dat als de liefde zo groot is dat je die dingen opzij zet en er gewoon voor gaat. Moest het ooit fout lopen met F. dan zou ik het in eerste instantie niet overwegen om nog zo eens iets te doen maar ja liefde overvalt je dus ik vrees ervoor dat er weinig te kiezen valt
Zoals jullie weten is dit ook mijn 2e keer… en heb ik na de eerste altijd gezegt… NEEEEE nooit meer… Maar ik denk dat je er niet voor kiest om verliefd te worden op iemand!!
Dus ik weet het niet… ik kan geen ja en geen nee zeggen… Het overkomt je, of niet! Maar ik hoop gewoon voor lange tijd samen te zijn met mijn M! :wub:
Als het tussen mij & e nu zal over gaan dan zal ik zeggen nee ik doe het niet meer, maar verliefd worden is idd geen keuze je zegt niet tegen jezellf o goh op die jongen mag/moet ik nu verliefd worden of juist niet… Ik heb hier ook zeker geen spijt van maar zit soms wel eens te denken wat als… En dat bedoel ik niet negatiev ofzo hihi want het is nog steeds me grote liefde :wub:.
dames ik snap dat je niet kiest voor een relatie, maar dat het je overkomt, maar in weze neem je wel de stap om een relatie aan te gaan. Nu weten we wat het is en kan je bijvoorbeeld zeggen, mocht het overgaan kies ik ervoor om het niet meer te doen, hoe leuk een jongen ook mag zijn! Verliefd worden doe je misschien gelijk, maar houden van is op de duur. Dus kan je er ook voor kiezen om het bij een verliefdheid te laten en er verder niks mee te doen toch??
**
**
** (dit is om te prikkelen hoor, want de meeste kennen mij en weten dat ik nu voor de tweede keer een afstandrelatie heb, de eerste is overkomen, had ik nog geen idee van, maar de tweede keer heb ik er bewust voor gekozen ik had weg kunnen lopen, maar wilde het niet!)
Ik twijfel hier geen seconde aan en zeg dus volmondig : JAA ik zou het echt zo opnieuw doen, natuurlijk zijn er nadelen aan , en het gemis en het afscheid blijft moeilijk, maar je beseft ook eens zo hard voor wie of wat je het doet, en je beseft eens zohard hoe graag je die persoon ziet … niets is vanzelfsprekend, en dat maakt het net zo leuk… je krijgt echt de kans om elkaar te missen, en te beseffen hoeveel die persoon voor jou betekent!
laat ik voorop stellen dat ik geen moment spijt heb gehad van mn keuze…we zijn gelukkig samen en met S zou ik bij wijze van nog in n hutje in timboektoe willen wonen… mocht dit overgaan… nee dan voor mij geen lange afstandsrelatie meer…
ja hoor zou simpel wel geen 2e keer maanden moeten wachten om elkaar weer te zien…alle speciale dagen alleen moeten doormaken… minder leuke dingen doen omdat je toch iedere keer weer voor een ticket spaart…thuis blijven omdat je askim op msn komt terwijl andere gaan stappen.
tis zoveel makkelijker als je vriend maar een paar straten verderop woont…!!
en daarbij zou ik niet een 2e keer van fam en familie afscheid willen en kunnen nemen…
maar nogmaals…heb geen moment spijt van mn keuze…ben gek op mn askim en wil m zeker niet kwijt…
en kan me op dit moment ook niemand anders voorstellen, dan mn askim, (emigreren ed) voor wie ik dit nog een keer zou doen
zeker filiz dank je voor je uitleg maar zijn idd wel punten waar je gelijk in hebt zoals dingen laten om geld te sparen voor je ticket of dingen extra doen voor een ticket. Familie achterlaten weet ik natuurlijk niet hoe het is, maar dat is bij mijn askim aan de orde, dus voor hem ook moeilijk!
Absoluut NEEEE excuus de relatıe dıe ık nu heb ık super specıaal en ık wıl er nıet aan denken hem ooıt nog ın me leven te moeten mıssen maar alle bıjkomende dıngen het gemıs het wachten op een leven samen en met name toch het cultuurverschıl waar je constant weer een mıddenweg ın moet vınden dat vreet energıe en dıe heb ık hard nodıg voor me kleıne meısje ook dıe moet constant haar beste vrıend mıssen en dat vreet ook aan me dus als ık opnıeuw zou moeten kıezen NEEE sorry ık zou er beslıst van weg lopen maar nu het zo ıs we samen constant sterker worden zeg ık als je A zegt zeg je ook B en moet je er compleet voor gaan en dat doe ık ook met hart en zıel mocht ık opnıeuw kıezen en alles weten dan zeg ık beslıst geen A meer!!!
Hoef je geen sorry voor te zeggen Tessa…ik zou er ook niet “vrijwillig” meer aan beginnen. Maar zoals velen het al schreven overkomt het je…maar als ik er nu de kans voor zou krijgen zou ik ook zeker ervoor “weglopen” zoals jij het noemt.