Ik ga alleen op reis en mijn partner blijft thuis. Dit omdat hij het druk heeft met een nieuwe studie en werk. En de zomervakantie duurt nog zo lang en de zin om lekker een aantal weken weg te gaan wordt steeds groter. Daarnaast hebben wij in de zomervakantie al andere plannen.
Voor ons niet echt een probleem, maar de omgeving heeft er echter grootste problemen mee. Veelgehoorde kreten zijn: “Je laat je partner in de steek” en “wat een egoististische daad”! Ik ben eigenlijk nieuwsgierig naar wat jullie hiervan vinden?
Hebben julllie dit overigens zelf weleens gedaan en wat was jullie ervaringen? Het is voor mij de eerste keer, eerdere verre reizen hebben wij altijd samen gedaan?
als 2e de opmerking:
wat boeit het jou wat jouw omgeving ervan vindt?
als jij en je partner het toch maar okey vinden, dan is het toch goed? je kunt je nu eenmaal niet altijd schikken naar de norm van andere mensen.
en als jij je er goed bij voelt en je partner vind het ook okey, wat let je dan?
ik vind het ook heel goed dat je het gewoon doet! en zou ook niet luisteren naar wat anderen buiten jullie 2 er van vinden
Afgelopen zomer ben ik tijdens mijn groepsreis ook een alleenreizende vrouw tegen gekomen die haar partner ook in NL had gelaten, hij hield niet zo van de verre reizen en zij wel vind het heel mooi dat ze dat dan ook 1 keer per jaar doet! En dat ze ook de vrijheid krijgt om te gaan!
Als je partner er geen problemen mee heeft gewoon lekker gaan. Mensen hebben altijd wel wat te zeuren! Ze zijn gewoon jaloers dat jij wel de kans hebt om te gaan.
Geniet ervan!
Wat ontzettend tof dat je dat gewoon doet! Hoewel, “gewoon”… Ik kan me voorstellen dat er heel wat twijfelen en keuzes maken aan deze beslissing zijn voorafgegaan. Dapper dat je besloten hebt te gaan.
Persoonlijk denk ik dat het juist veel positiefs over jullie relatie zegt. Iedereen groeit en dat gaat niet altijd gelijk op met de groei van een ander. Zelfs (of misschien zelfs juist) niet met die van je eigen partner. Als je dat inziet en je staat er voor open om naast elkaar ieder voor zich te laten groeien, dan is dat prachtig. De meeste mensen zijn vaak te jaloers of te bezitterig om elkaar echt los te laten en te laten groeien.
Mensen die dit niet begrijpen zullen uiteraard een negatieve reactie geven op jouw reis. Gewoon niet naar luisteren. Zij zijn niet zo ver om in liefde ook los te laten en daarna weer fijn, maar zeker ook ervarener, bij elkaar terug te komen.
Daarnaast bestaat het hele leven uit keuzes maken. Hoewel een partner heel belangrijk is, ben jij de enige die kan bepalen wat JIJ wilt, zoals ook een ander dat alleen kan bepalen voor zichzelf. Is voor jou deze reis nu heel belangrijk en past het voor je parnter nu niet, dan zijn dat keuzes. Ik vind het prachtig dat je partner je het in ieder geval niet wil verbieden, dat je fijn kan doen wat jij graag wilt.
Zelf heb ik vaak alleen gereisd. Niet zonder partner, maar gewoon omdat ik op dat moment niemand had om mee op reis te gaan. Dat hield mij niet tegen om wél te gaan. Ik had een zeer specifieke reiswens (naar Spaanstalige landen, in de ochtend Spaanse les en 's middags tijd voor het ontdekken e.d.), dat ik liever alleen ging, dan “er maar iemand bij te zoeken” omdat men het raar vindt dat je alleen gaat.
Nu heb ik wel een partner en ga ik nog vaak alleen op reis. Vaak is dat terug naar Nederland. Dan gaat hij niet mee en ik moet bekennen dat ik dat ook heel prettig vind. Mét hem, wil ik hem mijn land laten zien. Dan kom ik meestal niet toe aan de dingen die ik kan doen als ik alleen ga (vrienden bezoeken en dingen in Nederland regelen). Het is gewoon heel anders.
Ik wens je alvast een hele goede reis! Heb je al enig idee waar de reis naartoe zal gaan?
Bedankt voor jullie lieve reacties en mooie/wijze woorden. Ik heb vannacht slecht geslapen vanwege alle ontwikkelingen en het blijft een beetje knagen, maar toch besloten om te gaan. Het wordt China en Tibet!
Zie het gewoon al een mooie vorm van liefde en respect voor elkaar .
Hij gunt jou de vakantie en jij respecteert het dat hij niet mee kan, of gewoon andere interesses heeft.
Daar komt nog bij dat het nu nog een goede tijd is om naar China te gaan,
de ontwikkelingen gaan daar zo snel en volgende jaar met de Olympische Spelen wordt het nog drukker als normaal.
Commentaar van buitenaf komt meestal voort uit onbegrip en jaloezie, dus gewoon negeren.
Jansje ben je van plan om alleen te reizen of ga je met een gezelschap?
Wij waren dit jaar met een klein gezelschap naar de Molukken en daarvan waren 4 personen alleen. De partners waren om diverse redenen thuis gebleven, dus zo bijzonder is het ook weer niet.
Hoi Jansje,
toen ik alleen op reis ging (en ik heb niet eens een vriend!) kreeg ik allerlei reacties van mijn omgeving. Mensen bemoeien zich er graag mee, goedbedoeld of niet.
Het gaat erom wat jíj wil, wat jullie willen! En als dat betekent dat jij alleen op reis gaat en je partner thuisblijft, dan is dat zo.
Al eerder genoemd: commentaar en bemoeienis komt vaak voort uit jaloezie!
ik zou me ook niet te druk maken over wat m’n omgeving er over te melden heeft. Goed bedoelde adviesen zijn fijn, maar niet doorslaggevend
Ik ben in 2000 zonder mijn vriendin naar Madagascar geweest. We waren een jaar samen, maar ik had dit al voor dat we samen waren gepland met twee vrienden. Voor mijn vriendin was deze trip waarschijnlijk ook nog niet echt iets geweest, want we hebben zelfs deels in tentjes geslapen en dat is voor een eerste verre reis niet voor iedereen zo’n aanrader. Mijn vriendin is dat jaar met haar familie naar Zweden gegaan. Enige nadeel is dat je mekaar een tijdje niet kunt zien, maar dat is ook het enige wat ik kan bedenken.
Gewoon gaan! Als jij er maar een goed gevoel bij hebt…
Je hoeft toch niet alles samen te doen…want dan zou je elkaar alleen maar beperken…en denk maar aan het schipholmomnet als je terug komt…des te leuker!
goed zo
