(origineel bericht op be-more.nl)
You matter because you are
Weer een ontzettend indrukwekkende en heftige week achter de rug!
Allereerst maakte we maandag kennis met Neil, de baas van Hospice. Een ontzettend aardige man! Al snel werden er een heleboel foto’s gemaakt van het hele team.
Op de site van Hospice staat een gedichtje. De zus van Els had dat geschilderd en dat hadden we aan Neil gegeven. Hij was ontroerd, heel mooi om te zien!
Deze week een heleboel patiënten gezien. Maandag een meisje van 18 die minstens 2 koppen kleiner was dan ik en zo dun, echt heel sneu. Gelukkig ging het wel goed met haar! Ook weer een heleboel patiënten die in een golfplaten huisje wonen met kindjes. Nog steeds niet echt te beseffen…
Veel mensen gezien die door de aids zo mager zijn geworden dat je alle ribjes kan tellen. Ook veel patiënten die een beroerte hebben gehad en daardoor zelfs blind of verlamd zijn geworden. Dat maakt het allemaal niet echt makkelijker.
Dinsdag was een ontzettend bijzondere dag. Els en ik mochten een vrouw een bad geven. Al bij de eerste stap in haar huisje zag je al meteen hoe vies de boel was. Het stonk ontzettend, was bloedheet en overal waren vliegen. Het ergste was nog dat haar tante en nicht ook in dat huisje wonen en best kunnen schoonmaken, maar gewoon te lui zijn om dat te doen. De vrouw was 25, veel te mager en in haar ogen kon je al zien dat ze de strijd had opgegeven. Haar tante zorgde ook helemaal niet voor haar. Ze lag namelijk al te lang in haar ontlasting en had doorligplekken op haar rug. Ook had ze infecties (een soort zweren) bij haar lies. Ik had ontzettende medelijden met haar. Het was ontzettend fijn en dankbaar om haar te kunnen wassen, om haar te laten voelen dat ze er wel toe doet en dat er mensen zijn die om haar geven. Maar heel frustrerend om haar zo achter te laten. k zal het beeld van haar niet snel vergeten!
Dat was een ontzettend bijzonder en heftig moment. Maar wel heel fijn om iets voor haar te kunnen doen!
Woensdag een vrouw (aids) naar het ziekenhuis gebracht om bloed te prikken. Het was ontzettend heet die dag (33 graden) en ze droeg een wollen truitje. Toen ik met haar aan het praten was zei ze dat ze het warm had. Toen vroeg ik waarom ze dan een trui aan had gedaan. Daarop antwoordde ze dat ze zich schaamde voor haar botten die uitstaken omdat ze zo mager was, ontzettend zielig!
Ook de logica in het ziekenhuis was heel ver te zoeken. 9 van de 10 werknemers doen niks in mijn ogen terwijl er buiten 20 mensen in de zon aan het wachten zijn… heel raar.
Dinsdag was Sue’s birthday dus hadden we (zelfgemaakte) slingers opgehangen! Dat vond ze ontzettend lief en leuk gelukkig. Iedereen is hier zo aardig. We zijn zelfs uitgenodigd om volgend weekend te komen barbecueën met iedereen!
Toch blijft het elke maand moeilijk om rond te komen met de financiën. Ze leven van donaties en de opbrengsten van hun 4 winkels, maar dat is niet veel. De auto’s staan op instorten. Bij een auto is de lamp kapot maar er is geen geld om hem te maken dus die staat al lange tijd stil. Ook had Els gisteren pech onderweg met een auto. En als je dan in een ‘rural’ gebied zit is het niet zo fijn om daar lang te wachten. Elke keer als ik in de auto zit denk ik ook dat hij er snel mee zal stoppen. Dringend nieuwe auto’s nodig!!
Dinsdagavond gingen we met Rianne (andere vrijwilliger) en Martin (een politieman) Durban verkennen! Hij liet ons sloppenwijkjes zien zonder elektriciteit, de haven, het voetbalstation en de prostitutie. Maar hij vertelde ook ontzettend veel. Zo vertelde hij ook hoe het WK voor de arme mensen alles heeft verpest. Er werd aan hen in 2009 vertelt dat ze ‘tijdelijk’ ergens anders kwamen te wonen omdat de toeristen niet mochten zien dat mensen zo leefden. Ze werden in huisjes gestopt bij een industriegebied ver buiten de stad van 3 bij 4 meter, per gezin een. Veel te klein! Ook was school en werk nu te ver weg, dus gingen kinderen vaak niet meer naar school omdat ze dat niet konden betalen. Er waren wel wc’s en douches, maar als je het ongeveer zou uitrekenen was het 150 mensen per een douche… Echt te erg voor woorden. Zo erg dat de overheid de mensen zoiets kan aandoen alleen voor geld en macht, niet te begrijpen. En nu, 2013, wonen ze er nog steeds. Hoezo tijdelijk?
Dit weekend op safari dus duimen voor een heleboel beesten!