Beste Channelleke en Isabelle,
Het is precies zoals Channelleke zegt, Isabelle. Ik ben afgelopen maandag teruggekomen van een weekje Sharm el Sheikh. Moest leuk zijn, het weer zit er natuurlijk ontzettend mee, 40 graden, geloof ik, afgelopen vrijdag en zaterdag, maar ik was alleen en je hotel uitgaan is daar geen pretje. Dat heb ik dus maar 1 keer in mijn eentje gedaan en voor de rest ben ik maar 1 keer uitgeweest naar een beachparty met een Deens meisje, Engelse vrouw, een afkomstig uit Egypte Londenaar, een Egyptenaar en een jongen afkomstig uit Syrie die nu in Cairo woont. Dat was goed te doen. Alleen als vrouw heb je er niets, maar dan ook niets te zoeken. Toeristen worden er bedonderd bij het leven. Sprak met een Noor, het tripje, vooraf afgesproken, zou 80 Egyptische Ponden kosten. Aan het eind van de rit moest hij 500 betalen. Daarna sprak ik in het hotel een Engelsman, die was ook alleen. Zijn koffertje naar de kamer brengen werd hij ook al mee bedonderd met tig keer te veel vragen. Zelf maakte ik het mee, er was nergens meer wat te eten 's avonds laat, dus ik vroeg aan een barmedewerker of ik met hem mee mocht eten. Dat waren alleen broodjes met kaas. Ik vroeg wat wil je ervoor hebben, want het stond niet op de menukaart, werd door het hotel zelf verstrekt aan het personeel. Hij zei: geef me maar 30 pond. Oke, dat is voor een paar kleine broodjes met kaas toch al gauw 3,30 euro, maar dat maakte me niet uit. Na een half uur, toen ik met een Engelse aan de bar zat, gaf hij mij mijn geld terug. Hij zei “ik wil 50 pond”. Ik zei hem dat hij die niet kreeg en dat ik de volgende morgen naar de manager zou stappen, voordat ik dat kon doen, want de manager was er nog niet, kwam er een ober naar mij toe, die zei “je had gisteren problemen met …”. Ja, zei ik. Hij dacht dat het ging dat ik niet wilde betalen, maar het ging dus over dat bedonderen. Die ober zei: 30 pond is oke. En Isabelle, ik wil niet beledigend overkomen, maar ik heb meer het gevoel dat je voor 1 of andere kerel gaat, want waarom per se Luxor? Ze zien je daar wel als een lopend geldvat, terwijl wij ook gewoon voor ons geld moeten werken. En ik wil je 1 ding zeggen, als je daar geen geld hebt of meer hebt, dan is de liefde heel erg ver te zoeken. Gelukkig ben je, hopelijk, zoals ik hierboven kan lezen, op andere gedachten gebracht, wat Channelleke spreekt de waarheid. Succes, maar als je ergens een helpende hand kan bieden, dan zou je het ook in andere landen kunnen proberen, waar de situatie niet (zo) instabiel is. Nogmaals succes! x
. Meer bepaald Luxor.