(origineel bericht op be-more.nl)
Woensdag 8 Augustus: O My God, zoiets heb je nog nooit gezien
Vandaag vroeg op want we gingen richting het ziekenrohuis in Rakai. Dit is een public hospital wat betekend dat iedereen hier mag komen en dat de regering de zorg betaald. We zouden om 900 uur opgehaald worden, maar zoals gebruikelijk werd dit een uurtje later. We dachten eerst relaxed zitten met zn drieen in een taxi, maar nee hoor, uiteindelijk zaten er weer 8 ingepropt. Lekker efficient dat wel, maar comfortabel is anders. Na een 45 minuten waren we aangekomen bij het ziekenhuis en wat je daar ziet, dat is bijna niet te bevatten. Van de buitenkant lijkt het ongeveer op ons ziekenhuis in Kyotera, maar als je eenmaal gaat rondkijken dan is het echt niet te bevatten. Voordat we gingen rondkijken, moesten we snel naar de OK want ze wilden ons laten zien hoe een circumcisie (besnijdenis) hier gaat. Onder lokale verdoving bijna hetzelfde als bij ons. Al moet ik zeggen dat we ook dit in NL veel en veel netter doen. Hierna spoedkeizersnee wat niet te vergetlijken is, als bij ons in het KMC. Wat een hakwerk en wat een slechte anesthesie. Dramatisch, en vrouwonvriendelijk. Het kind deed het overigens wel goed, dat was dan wel weer lekker. Heb gefilmd en ook de OK gefilmd dus wie wil, je bent welkom om het te komen bekijken de komende tijd 
Hierna rondgelopen op het ziekenhuis, de verschillende wards bezocht. Ook hier zijn de wards hetzelfde als in het KMC, met het verschil dat hier ongeveer 23 mensen liggen op 20 vierkante meter. En ze zelf matrassen mee moeten nemen van huis als ze hier willen liggen in het ziekenhuis. Een stank,lucht en dingen wat je tegenkomt. Alle mensen liggen overal, door elkaar heen, in de rotzooi, braaksel, whatever. Je hoeft echt niks te eten want dan ga je over je nek. Zo is het eignelijk in alle wards, dus we waren er snel klaar mee. Om 13.30 werden we opgehaald door de taxi om naar Kyotera terug te gaan en weer met 8 man in een taxi. Proppen met die hap, het blijft een ervaring op zich, en je moet er ontzettend om lachen. In L maar is in mn micra uitproberen, wedden dat we het voor mekaar krijgen. Vrijwilligers gevraagd?! 
Vanmiddag verder niet zoveel doen, beetje dit typen natuurlijk, relaxen, boodschapjes en voor de rest lekker tijd voor onszelf.
Morgen laatste dagje om te werken. We gaan op Outreach! Dit keer immuniseren van kinderen. Ben benieuwd, wordt vast gezellig! Aansluitend hebben we een afscheidsfeestje van he t ziekenhuis. Wel jammer om de aardige mensen te gaan verlaten hier, maar ja onze tijd zit er al weer op na morgen.
Vrijdag waarschijnlijk laatste internetberichtje vanuit Uganda, tot dan!
Dikke knuffel!!!