(origineel bericht op be-more.nl)
eerste week Rakai
<strong>Maandag 3-12-2012
</strong>Vandaag was het tijd voor de laatste gift medicatie wegens mijn malaria. De arts vertelde dat ik na deze gift medicijnen nog tabletten moest slikken, maar dat was achteraf niet nodig.
Hierna ben ik direct door gegaan naar de loungebar “plot 99” om heerlijk te genieten van de rustige dag en het heerlijke weer.
Een heerlijk dagje hier gehad en op tijd terug naar het backpackers hostel waar inmiddels al de nieuwe vrijwilligers gearriveerd waren. Geen nieuwe vrijwilligers die mee gingen naar Rakai maar de groep zag er erg gezellig uit. Even een kort praatje met een aantal gemaakt om vervolgens alweer aanstalten te maken om richting Rakai District te gaan. (Dit ligt in het stadje Kyotera).
Eenmaal aangekomen bij ons appartement werden we welkom geheten door Abbert. Dit is ons contact persoon voor dit project als we niet bij het ziekenhuis werken.
Een erg lieve man die alles voor je wilt regelen en echt alle geduld en tijd voor je heeft.
Korte introductie van onszelf waarna we naar ons appartement begeleid zijn.
Dit bestaat uit 2 appartementen bestaand uit 2 en 3 slaap plaatsen.
In het ene appartement is er een woonkamer gevestigd en in het andere een keukengedeelte.
Ellen en ik hebben het appartement met keuken gedeelte genomen en Meagan en Rianne het appartement met woongedeelte.
De hele backpack uitgepakt en in de kast neergelegd om vervolgens nog even rustig te praten met elkaar en op tijd naar bed te gaan.
<strong>Dinsdag 4-12-2012
</strong>
Vandaag was onze eerste dag bij het ziekenhuis. Na een warm welkom gekregen te hebben zijn we
begonnen met een rondleiding en wat ”weetjes” over het ziekenhuis.
Zo blijkt dat ik de 2e verpleger ben die op basis van vrijwilligerswerk hier werkt.
Er zijn 5 “afdelingen” binnen het ziekenhuis. Mannen, vrouwen, kinderen, psychiatrisch en gynaecologisch.
Rianne had ons verteld over een 5-jarig meisje genaamd Maria die flink ondervoed was en was opgenomen.
Bij aankomst in het ziekenhuis liep dit meisje vrolijk te spelen en was ze heel erg blij om Rianne te zien. Dit was een positieve verrassing voor Rianne.
Maria heeft echter wel een flinke groeiachterstand opgelopen wegens haar ondervoeding, zij lijkt namelijk 3 jaar oud.
hierna hebben we even geluncht en gewacht op Abbert die met ons nog het rooster zou maken voor deze maand. Dit duurde echter een tijdje en werd dit verschoven naar ’s avonds.
Inmiddels was Kim gearriveerd. Kim is een Nederlandse vrouw van in de 30 die hier inmiddels 6 jaar woont. Zij is hier blijven plakken na haar vrijwilligers avontuur.
De kinderafdeling is de afdeling die zij met het ziekenhuis runt. Zij heeft zich hard gemaakt voor een opvangcentrum voor ondervoeden kinderen en die is afgelopen maand geopend.
Zij heeft een kastje meegenomen voor haar afdeling, die we kunnen verven en lakken.
We hebben met haar een aantal opties besproken wat er gerealiseerd kan worden van het gedoneerde geld!
Hierna zijn we naar ons appartement gegaan en hebben we aan de overkant in een restaurantje wat gegeten met z’n vieren.
<strong>Woensdag 5-12-2012
</strong>Vandaag begon de dag met de visiteronde met de arts. De arts is een erg aardige man die de tijd neemt voor zijn patiënten. Er waren niet veel patiënten maar we zijn er toch de hele ochtend mee bezig geweest.
2 mannen en een meisje hadden een tropische ziekte waarvoor zij behandeld werden. 2 dames waren zwanger waarvan er 1 een urineweginfectie had opgelopen en de ander had in de voorgeschiedenis 3 miskramen gekregen waardoor de baarmoedermond niet meer goed sloot en de kans op een 4e miskraam dus groot was. Bij deze vrouw is de baarmoedermond dicht gehecht en deze hechtingen worden verwijderd als zij bevallen moet.
Gemiddeld krijgt de Ugandese 6.7 kinderen en deze vrouw had er nog maar 1. Omdat dit dan de vrouw aangerekend wordt, bestaat er voor deze vrouw de kans dat haar man op zoek gaat naar een andere of tweede vrouw.
Bij een derde vrouw was er een goedaardig gezwel bij haar eierstokken weggehaald en tijdens de operatie kwam de arts erachter dat er nog flink wat cystes aanwezig waren die verkleefd waren aan de eierstokken. Tijdens deze operatie is alles weggehaald en deze vrouw is dus onvruchtbaar. Gelukkig voor deze vrouw heeft zij al 6 kinderen.
Verder lag er nog een jongentje “Kennedy” van 6 maanden die geopereerd is aan darminvaginatie.
Bij deze aandoening valt de dunne darm in de dikke darm waardoor er een obstructie plaats vind waardoor dit jongentje niet kan poepen. Tijdens de operatie is dit deel van de darmen verwijderd en heeft hij een stoma gekregen. Over 6 weken wordt Kennedy weer geopereerd om het stoma op te heffen en de darmen weer aan elkaar te bevestigen.
Op de mannen afdeling lag er een man met diabetes die een flinke wond heeft aan zijn duim. Aangezien hij diabeet is geneest de wond zeer slecht en is de duim necrotisch geworden. Zijn vingertop moet geamputeerd worden en de doktoren hebben gelukkig de bacterie onder controle kunnen houden zodat niet zijn hele hand geamputeerd hoeft te worden .
Bij deze man heb ik de wondzorg mogen uitvoeren samen met Tony een Ugandese verpleger.
Helaas voor deze man was het wondbeleid geen pretje. De wond moest gespoeld worden met een zeer agressieve antibiotica genaamd “flagyl”. De arts had de wond omschreven maar bij het uitpakken zag het er, in mijn ogen, allemaal iets minder rooskleurig uit.
Nadat ik deze wond verzorgd had konden ellen en Meagan de volgende doen.
Dit waren 2 wondjes bij een oude man die HIV-positief is bevonden. Er zaten 2 sneden in zijn been die er netjes schoon uitzagen. Deze man heeft echter flink wat aanzien in de regio en heeft ook 30 kinderen bij 8 vrouwen. ( De vraag is dus of hun ook allemaal HIV-positief zijn door hem).
Rianne had nog een abces bij een meisje uitgeknepen, dit abces zat achter het oor van het meisje en kwam door onbekende oorzaak telkens terug. Het abces was veel groter en het slonk redelijk snel.
Verder hebben geholpen bij het inententen van de baby’s en hebben we kennisgemaakt met s Bennon.
Dit is een soort adjunct-directeur van het ziekenhuis.
Hierna zijn we naar de plaatselijke markt gegaan om groente en fruit te halen want we moeten bij dit project voor onszelf koken.
Vanavond stond er een heerlijke pasta op het menu, die ons allen goed gesmaakt heeft.
<strong>Donderdag 6-12-2012
</strong>Vandaag zijn we met z’n vieren op outreach geweest. Tijdens deze activiteit gaan we dan bekijken hoe de zieke kinderen zich ontwikkelen.
Voordat we bij de gezinnen zijn hebben we eerst een lange rit gehad op de boda.
We zijn begonnen bij Ivan. Ivan is een jongentje van bijna 2 jaar die gesloten TBC heeft.
Hiervoor moet hij 8 maanden lang antibiotica slikken. Hij is net een week thuis.
Ivan zag er wat zwakjes uit maar de temperatuur bij hem meten en het wegen ging allemaal goed.
Verder heeft hij van de counselers van het ziekenhuis nog eieren gekregen.
Vervolgens kwamen we aan bij Cissy. Dit is een meisje van 17 jaar maar lijkt ongeveer 10 jaar.
Cissy heeft waarschijnlijk bot-TBC, waarvoor zij medicatie slikt. Dit is echter nooit gediagnosticeerd omdat hier voor deze familie geen geld is.
Cissy vind het leuk om matten te maken en ze heeft van ons dan ook materialen gekregen om dit te maken. Temperatuur meten deed zij al zelf.
Het volgende gezin waar we heen gingen was een eerste bezoek van onze counselers.
Dit was bij een meisje genaamd Babirye. (Dit is een algemene naam die gegeven wordt aan meisjes als ze tweeling zijn).
Babirye is een meisje van 2 jaar en 11 maanden.
Uit het intake gesprek met de grootmoeder was op te maken dat de moeder van Babirye niet getrouwd is en de zwangerschap ook niet gepland was.
Babirye is bij haar grootmoeder, van vaderskant, ondergebracht omdat moeder niet voldoende eten had voor haar.
Babirye groeit heel langzaam en kan ook nog niet lopen omdat de spieren in haar benen nog niet voldoende ontwikkeld zijn.
Zij is ook erg afhankelijk van de oma want ze blijft huilen als zij even alleen gelaten wordt en zodra zij opgepakt wordt door haar grootmoeder is ze direct stil.
De oma kan matten maken en heeft de beschikking over 1,5 hectare land.
Het temperatuur meten en het wegen ging erg moeizaam en Babirye moest ook erg huilen omdat zij niet bij oma op haar rug kon blijven.
De oma vond het echter geen probleem en zette haar op de grond en liep 20 meter verder om te kijken hoe het ging. Babirye moest hierdoor erg huilen terwijl de moeder openlijk te lachen om te zien hoe haar kleindochter doodsangsten uitstond. Erg zielig om te zien.
Hierna zijn we naar Maria geweest, dit is het meisje die opgenomen was in het ziekenhuis wegens ondervoeding.
Maria is 5 jaar oud en heeft waarschijnlijk een neurologische aandoening, ook dit nog niet gediagnosticeerd.
Maria was erg blij om ons weer te zien. Het wegen en temperatuur meten kostte ook geen moeite.
Ook hier hebben we eieren gegeven.
De voorlaatste was Eddie, een jongentje van 1,5 jaar oud waarvoor de ouders niet goed kunnen zorgen. De moeder heeft een psychische aandoening.
We hebben hier geconstateerd dat Eddie lijdt aan een lichte vorm van ondervoeding .
Het temperaturen en het wegen gingen goed.
De laatste was Julius, dit is een jongentje die opgenomen was in het ziekenhuis wegens ondervoeding. We hebben hem gewogen en temperatuur gemeten omdat hij dichtbij Kim woont en op de route lag.
Eenmaal aangekomen bij Kim hebben we geluncht en aangezien er daar ook een flink aantal kinderen waren hebben we nog een tijdje met hen gespeeld.
<strong>Vrijdag 7-12-2012
</strong>
Een zeer slechte nacht gehad te hebben aangezien de discotheek ,die tegenover ons appartement gelegen is, tot 4:30 zijn muziek hard had aanstaan. Tevens werd ik rond 3 uur wakker van een onwelkome gast. Het was namelijk een kakkerlak die over me heen gelopen was waarvan ik wakker geworden was. Op zoek naar dat beestje was ik weer 45 minuten verder en was die ontsnapt onder de kast.
Overdag lekker naar het ziekenhuis waar we de ochtendronde van de arts nog even mee konden lopen en dus alle patiënten gezien hebben. Kennedy was gelukkig aan de betere hand en zal eerdaags met ontslag mogen. Helaas waren er een aantal hechtingen van zijn stoma los gegaan en moesten deze vandaag opnieuw vastgezet worde zodat het stoma niet lekt.
De arts gaf aan dat in de 3e week van Januari dit mannetje terug moet komen om zijn stoma op te laten heffen. Erg interessant want dan zijn Ellen en ik er ook weer dus zullen we bij deze operatie aanwezig kunnen zijn.
We hebben nog een echo gezien van een vrouw van 24 jaar die in verwachting is van een tweeling.
Dit worden haar 4e en 5e kind. Echter was deze vrouw al ruim 8 maanden zwanger en wist zij nog niet dat zij een tweeling zou krijgen aangezien de echo al heel vroeg gemaakt was.
Met de arts zijn we langs een vrouw gegaan die van de week opgenomen was met onbekende oorzaak. Deze vrouw reageert minimaal op prikkels en omdat het ziekenhuis geen CT-scan kan maken weet de arts niet of het een hersenbloeding of herseninfarct is wat zij momenteel doormaakt.
Alle symptomen zijn wel aanwezig maar het beeldmateriaal ontbreekt nog.
Omdat zij al enige dagen bedlegerig is heeft zij een longontsteking ontwikkeld waarvoor zij antibiotica krijgt.
Verder heeft zij wel een voedingssonde en een catheter gekregen.
’s Avond een heerlijke avond gehad met de nieuwe vrijwilligers. Hun hadden het welkoms diner waar wij aangeschoven zijn. Weer een lekkere ugandese maaltijd genuttigd met een lekker biertje erbij.
De rest van de avond heerlijk rondom het kampvuur gezeten en de sfeer werd alleen maar beter naarmate het later werd.
<strong>Zaterdag 8-12-12 en Zondag 9-12-12
</strong>Weinig geslapen dus het weekend was echt om bij te komen en te ontspannen.
Overdag weinig doen en gewoon gezellig hebben met alle vrijwilligers.
Zaterdag avond met een aantal vrijwilligers in Masaka wezen eten om daarna de avond af te sluiten met de Jambee-band. Wederom zeer geslaagd en erg gezellig.
Dit keer was er 274000 Shilling opgehaald voor deze mensen. Het geld wat extra gegeven wordt besteed aan de educatie voor de kinderen en om hun project verder te ondersteunen.
Hun doel is om dansend en zingen der wijs de bevolking bewust te maken van het grootste probleem van Afrika “HIV”.
Zondag was het een rustig dagje waarin er contact gezocht is met het thuisfront.
Tevens heb ik een ticket geboekt om van 30-12-12 t/m 8-1-13 te verblijven op Zanzibar.
Dit is een eiland van Tanzania met witte stranden en een schitterende zee. Een heel vervelend vooruitzicht dus om hier de jaarwisseling mee te maken haha.
<strong> </strong>