(origineel bericht op be-more.nl)
Wild Coast
Vrijdag 2 september:
S’ochends moesten er aantal kinderen naar de BLUFF kliniek omdat ze last hebben van ringworm en eczeem. Anne en Manon zijn mee geweest met aunty Thabile, ik had die ochtend vrij. Het was er echt super druk, dus ben eigenlijk wel een beetje blij dat ik niet mee ben gegaan, maar aan de andere kant had ik het ook wel mee willen maken! Ze hebben wel 5 uur moeten wachten en al die 7 huilende kinderen om je heen! We hebben een zalfje meegekregen waar we ze elke dag mee moeten insmeren, hopen dat het helpt, wat ze steken elkaar allemaal aan hier. Een van de kinderen heeft hele erg uitslag op haar lichaam wat de dokter niet kon plaatsen en een infectie bij haar vagina. Waarschijnlijk is ze verkracht. Ze is doorverwezen naar het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken, die hebben gister plaatsgevonden en volgende week komt daar de uitslag van binnen. Ze heeft gelukkig geen Aids! Het valt me op dat het hier bijna de normaalste zaak van de wereld is dat er wordt geconstateerd dat zo’n meisje is verkracht. Het doet me echt verdriet als ik naar die lieve kleine meid kijk en eraan denk wat er allemaal wel niet met haar gebeurd is.
Zaterdag 3 september:
S’ochtends werden we om 06:00 uur opgehaald voor een weekendje Wild Coast, ik had er echt super veel zin in. Na een autorit van ongeveer 6 uur (450km) kwamen we aan in Umgazana waar we een wandeling hebben gemaakt over de stranden, wat echt super mooi was. Daarna zijn we met een bootje de Umgazana rivier over geweest om de mangrove moerassen te bekijken wel 1,5 uur op een gegeven moment had ik het wel een beetje gehad kreeg echt een houte kont van al dat zitten en vond het ook best wel sneu dat die man de hele tijd moest gaan roeien! We sliepen ’s avonds in een klein dorpje in het vakantiehuis van onze gids. Dat was even back to basics maar wel met een super gaaf uitzicht op de zee. ’s Avonds hebben we heerlijk gebraaid(BBQ) en hebben we lekker om een vuurtje gezeten, want het waaide ecth zo extreem hard! Ik heb deze nacht ecth super slecht geslapen, het waaide gewoon door het huisje heen en hadden echt super dunnen slaapzakken waarin we sliepen, dus slapen dat lukte niet echt!
Zondag 4 september:
De volgende ochtend waren we alweer vroeg uit de veren en tijdens het ontbijt riep onze gids ons opeens naar buiten; vanaf de veranda konden we dolfijnen en walvissen spotten! Gaaf! Na het ontbijt zijn we op bezoek gegaan bij een local people, we mochten even kennis met hun maken en hun huisje bekijken. De mensen in het dorp leven in pure armoede; een klein, kaal van modder gemaakte huisje, zonder bedden en meubels en geen water of elektriciteit. We werden dus weer even met onze neus op de feiten gedrukt. Ik vond het bezoek tamelijk ongemakkelijk omdat het echt voelde als even aapjes kijken. Gelukkig stonden we snel weer buiten. Daarna hebben we de “mud caves” bezocht, grot waarvan de modder erg goed schijnt te zijn voor je huid. Moet wel toegeven dat mijn gezicht daarna inderdaad erg glad aanvoelde! ’s Middags hebben we weer een wandeling gemaakt over het strand en hebben we de “Blow Hole” bezocht. Dit is een soort van gat in een klif aan de zee, die bij elke golf water omhoog spuit. Maar ik heb dat niet gezien, omdat ik het heel eng vond om helemaal naar benenden te gaan met zn houten gemaakte trap, dus heb gewoon naar de foto’s gekeken!
’s Avonds hebben we bij ons backpackers hostel gegeten, een spelletje pool gespeeld en in de bar naar live muziek geluisterd. Het backpackers hostel was in reggae stijl en er liepen ook allemaal van dat soort figuren rond. De een nog meer dronken/ stoned dan de ander. Apart volk maar wel even gezellig.
Maandag 5 september:
S’ochtends hebben we nog een stuk gewandeld en een 105 jaar oude vuurtoren bezocht. Wat een lelijk ding zeg, stelde niet echt veel voor. We hadden wel weer prachtig uitzicht over zee en weer dolfijnen en een walvis gespot dus dat was wel top. Aan het einde van de ochtend zijn we begonnen aan de terugrit.
Weer die 5 uur in de auto zitten! Wel een erg lange rit, maar had het er wel voor over want al die mooie en leuke dingen mee te maken en gezien te hebben wou ik echt niet missen hoor!
(Vandaag is een jongetje van 8 jaar opgehaald van Isiaiah en is overgebracht naar een kindertehuis, ik hoop dat hij het daar ook erg naar zijn zin zal hebben! Wel vreemd hoor dat hij er nu gewoon niet meer is!)
Dinsdag 6 september:
Vandaag hebben de alle muren en het “speelhokje” van de kinderen helemaal schoongemaakt, want donderdag komt de vrouw van de premier een kijkje nemen bij ons project Isiaiah 54, dus alles moet natuurlijk wel eventjes schoon en netjes eruit zien! Ze hebben de vorige keer heel veel dingen gedoneerd en dat willen ze nu weer gaan doen, zou wel erg fijn zijn voor de kinderen, aunty’s en Glennis…
Oeeh vind het best wel een beetje spanend hoe dat er aan toe gaat, maar we zien dat donderdag wel…
We hebben verder vandaag het “speelhokje” van de kinderen nog wat opgevrolijkt, namelijk foto’s van de kinderen aan de muur opgehangen en wat leuke posters aan de muur, nu lijkt het namelijk weer een stuk gezelliger!
Woensdag 7 september:
Een grote schoonmaak, vanwege dat de vrouw van de premier kwam.
Verder eigenlijk niet zoveel bijzonders…
Donderdag 8 september:
Vandaag de dag dat de vrouw van de premier kwam, hele catering, heel erg druk… gaf allemaal cadeautjes aan de kinderen. Smiddags afscheidsfeestje van Anne & Manon, koekhappen, spijkerpoepen, schminken, snoephappen in het water en op het laatst stoelendans… Daarna hebben we nog gewoon zitten dansen op de muziek. S’avonds uiteten geweest bij Moyo’s, umh vond het opzich niet zo heel bijzonder eten… Maar wel gezellig, ook nog een lekkere cocktail gedronken met zn drieen als afsluiter.
Vrijdag 9 september:
Vandaag heb ik van 8 uur tot 12 uur geholpen met de “peuterspeelzaal” vond het wel een leuk dagje, maar het was wel behoorlijk warm! Vee liedjes gezongen, gespeeld, gepuzzeld etc. Alleen ik vind 1 a 2 uur wel genoeg om met kindje T naar school te gaan, het is best wel vermoeiend om met een autistisch kindje naar school te gaan! Ze vraagt heel veel aandacht en is erg ondeugend! Ze pakt alles wat ze pakken kan en ruimt niks op, en ze is erg dol op schoenen ook al is de schoenen niet van haar! Maar goed vind het wel erg belangrijk dat ze naar school gaat, dus dan moet ik maar eventjes doorbijten!
Afscheid van Anne & Manon was wel vreemd, ze gaan nu gewoon naar huis en ze vond het afscheid best wel moeilijk! Ik kon mij gelukkig nog een beetje in houden om niet mee te gaan huilen! Dit weekend tot en met dinsdag ben ik alleen, ik denk dat ik het weekend gewoon op het project zelf blijf of misschien toch wel eventjes lekker alleen zijn…
Het was weer een heel lang verhaal, en ik heb er dit keer behoorlijk veel foto’s bij kunnen doen, internet is dit keer wat sneller:)!
Kus, Ilona