(origineel bericht op be-more.nl)
The Wild Coast & Safari Hluhluwe
<strong>The Wild Coast</strong>
<strong></strong>
<strong> </strong>
In het weekend van 25 augustus heb ik de trip Wild Coast gemaakt. Op vrijdag vertrok ik al vroeg met enkele andere vrijwilligers en een gids richting het zuiden. Na een uurtje of vier waren we op onze eerste bestemming.
's Middags hebben we gehiket door het Silaka reservaat, het was zo ontzettend mooi daar. Het deed me een beetje denken aan de mooie natuurbeelden uit de film Jurassic Parc. We hebben schitterende dieren, planten en bloemen gezien. Na het hiken zijn we per jeep de bergen ingereden, vanuit een hoog uitkijkpunt hadden we een prachtig uitzicht over de kust, de rivier en de bergen daar. Het leek wel een foto waar ik naar keek. Het was al meerdere keren als filmlocatie gebruikt voor o.a. Blood Diamonds en Witlicht. Vanuit daar hebben we ook de zonsondergang bekeken. 's Avonds hebben we lekker gegeten, geluisterd naar een live bandje, cocktailtjes gedronken en gezellig gekletst met backpackers uit verschillende landen.
Op zaterdag hebben we bij Cape Hermes een oude vuurtoren bezocht en naar de zee gekeken of we dolfijnen of walvissen konden spotten. Niemand thuis natuurlijk! Even later zijn we vertrokken richting Umgazana, een klein dorpje waar onze gids een huisje aan het strand had waar we de tweede nacht zouden verblijven. Eerst gingen we nog naar de moddergrotten waar een big momma ons zou gaan insmeren met modder, een maskertje voor je huid. Toen ik dat zag, was ik 'm natuurlijk snel gevlogen. Geen polonaise aan mijn lijf ;)! Voor de grotten was een vies veldje waar enkele families hun onderkomen gebouwd hadden, kleine huisjes van planken, koeienmest, golfplaten en andere rommel die ze maar konden gebruiken. Die mensen zitten daar maar en hebben niets, de kinderen gingen wel naar school. Onze gids gaf de kinderen ballonnen en snoep. Er was een vrouw die op ons afkwam en alleen maar ‘money, money’ riep. Voor mij had het bekijken van deze woongroep niet gehoeven, niet omdat ik er mijn ogen voor wil sluiten dat er mensen zijn die zo leven, maar omdat het toch als ‘aapjes kijken’ voelde. De gids zei dat de bewoners het waarschijnlijk niet zo voelen, omdat ze geen weet hebben van hoe ons leven eruit ziet. Dit is het leven dat zij kennen. Later op de middag hebben we een boottochtje gemaakt over de moerassen van Umgazana en wat over het strand gewandeld. In de duinen op het strand vond ik twee ezels die aan elkaar vastzaten door middel van een snijdend touwtje in de kootholte. Dat gebeurde veel aan de beentjes te zien, in iedere kootholte stonden cirkels gesneden. De ene ezel had een meter loopruimte, de ander zat vast aan een wortel in de grond en kon geen kant op. Wat deed het me zeer om dit te zien. Samen met een andere dierenliefhebster keken we of we de ezel los konden maken, maar dat ging met geen mogelijkheid. De gids stelde ons gerust en vertelde dat de ezels werden opgehaald voor zonsondergang, dat was ook zo. Zo zie je maar weer, in deze cultuur gaan ze ook weer anders met dieren om. In Umgazana liepen er volop dieren los rond: ezels, koeien, kippen, katten, honden, varkens, paarden en geiten. Doordat alles er los rond liep, kun je je misschien ook wel voorstellen hoe vies het er wel niet was. Overal waar we liepen, lagen uitwerpselen. 's Avonds hadden we een braai (blijft een grappig woord) en we sliepen al vroeg in het primitieve huisje van onze gids. Tja, qua vakantieverblijven ben ik er niet op vooruit gegaan, maar heb ik al heel wat drempels over moeten stappen ;)!
De volgende ochtend hebben we dan eindelijk een groep dolfijnen gespot waar we al zolang op wachtten. Het is en blijft schitterend om deze dieren te zien. Heel wat anders dan in een bassin natuurlijk. Na het ontbijt bezochten we een familie uit het dorp die ook weer heel weinig had, een klein huisje van koeienmest met twee kleine kamers en zonder meubels. De man en vrouw en hun zes kinderen sliepen allemaal op matjes op de grond. Er is geen werk in Umgazana, de mannen brengen hun dagen door in het cafe, de vrouwen zorgen voor de kinderen, voor water en het huishouden. De gids gaf de man en vrouw apart geld van elkaar voor ons bezoek zodat niet alles naar het cafe zou gaan. Daarmee eindigde mijn tripje naar The Wild Coast, wat een bijzondere ervaring.
<strong>Safari Hluhluwe</strong>
In het weekend van 1 september ben ik op safari gegaan in wildpark Hluhluwe, een gigantisch breed park met een lengte van honderd kilometer. Het was een bijzondere en supergave belevenis!
Op vrijdagmiddag rond drie uur maakten we de eerste rit met jeep en gids door het park, al vrij snel spotten we impala’s, gnoes, pumba’s, zebra’s en olifanten. Het trieste wat er op dat moment speelde, was dat er al enkele weken een brand heerste in het park, het was vanuit een dorp naast het park overgeslagen. Dit had een gedeelte verwoest waardoor er veel kleine dieren het niet overleefd hadden. Er lag veel as en op enkele plekken zagen we het nog branden. Maar het park was zo groot dat er nog genoeg moois te zien was.
Rond vijf uur wilden we inchecken in onze accommodatie, er was iets misgegaan waardoor we midden in het park in tenten moesten verblijven, wat een avontuur! Er was een guard met geweer aanwezig, mocht er een leeuw of hyena onze tent in willen kruipen. Al vrij snel na aankomst zagen we een olifant, buffels en vele vogels in onze achtertuin. Toen we even later bij een kampvuurtje op ons terrasje zaten, waren we veel stil. Het was prachtig om naar de geluiden van zo’n park te luisteren: gefluit, geritsel, gebrom. Op een gegeven moment hoorden we geritsel in het bosje naast ons, het geluid kwam steeds dichterbij. De gids zei ons richting de gebouwtjes te gaan. Ik bleef nog even bij de gids staan en keek om het hoekje naar wat er ging gebeuren en ja hoor, daar kwam mister ritsel uit de bosjes! Het was een gigantische olifant die langs ons terras en kampvuur kwam lopen. Op maar enkele meters afstand was hij van me vandaan, ik vond het een fantastische belevenis om nooit meer te vergeten! De volgende ochtend hoorden we van onze guard dat er die nacht vele voorbijgangers waren waaronder hyena’s, buffels, leeuwen en olifanten. Fijn ideetje was dat!
Op zaterdag vertrokken we al om 6.00 voor een volgende avontuurlijke rit, hiervoor wilde ik best vroeg mijn bed uitkomen! Wat hebben we veel gezien: giraffen, zebra’s, olifanten, ezels, impala’s, gnoes, antilopen, buffels, neushoorns, aardvarkens, apen en vele soorten kleine en grote vogels. Zo nu en dan zagen we iets geels boven het hoge gras uitkomen, dat zouden de leeuwen zijn. Ik kan dus zeggen dat ik stukjes leeuw heb gezien :-). 's Middags was er ruimte om souvenirs te kopen en 's avonds aten we opnieuw bij een kampvuurtje, nu in een backpackersverblijf. Daar kan ik maar niet aan wennen, die primitieve slaapzalen! Wat dat betreft ben ik misschien toch wel een luxe paard of zebra in dit geval ;-).
Op zondag zijn we wederom om 6.00 gaan rijden in het park,'s nachts en 's morgens zijn er vaak vele dieren op jacht,met name de leeuwen en luipaarden, dus op die tijdstippen hadden we de meeste kans om een ‘hele’ leeuw of luipaard te zien. Het was niet zo’n mooi weer, wat regen en kou. We hebben dan ook niets nieuws meer gespot. Bij slecht weer schuilen de beesten ook liever dan dat ze aan de wandel gaan. De gids deed z’n uiterste best om nog wat spannends te spotten, maar veel verder dan een bek van een krokodil boven het water, kwamen we niet.
Het was een geweldige ervaring, eentje om nooit meer te vergeten, ik heb weer een droom vervuld!