What a feeling...

(origineel bericht op be-more.nl)

What a feeling…

Lieve allemaal,

Pfff… waar moet ik beginnen. Eigenlijk zoveel te vertellen, omdat het zo lang geleden is dat ik een weblog heb kunnen plaatsen. We hebben ruim een week zonder stroom gezeten… Tot overmaat van ramp was er donderdagavond ook geen water, maar dat had te maken met een geplande afsluiting, die ze niet hebben aangekondigd bij de bewoners van de straat, handig! Gelukkig was dat vrijdag weer opgelost. Vrijdagmiddag was er ook weer stroom, zo fijn! Maar helaas was de pret van korte duur en om half 12 savonds was de stroom er alweer af. Op het missen van een warme douche en een wasmachine na, waren we eigenlijk al heel aardig gewend aan het ontbreken van elektriciteit. Dus ook vertrokken zonder stroom zaterdag, that’s Africa!!

Inmiddels dus weer thuis, maar toch maar even beginnen waar ik zo ongeveer gebleven was.

Vorige week zondag was er een kinder kerst mis in de kerk. De kids moesten dus ook iets voorbereiden en er moest geoefend worden. Wat heb ik met Ros en Yvon op de bank zitten genieten van de kids. De kleine jongens zongen met de meiden ‘Rudolf the rednosed reindeer’. Na wat instructies van Ros werd het steeds swingender en luider en klonk het echt goed! De grote jongens moesten ook iets doen, ze wilden eigenlijk dansen. Maar dan niet op ‘kerk- verantwoorde muziek’, maar op een hippe hit…. Dat is natuurlijk geen optie. Dus uiteindelijk gingen ze dan toch maar zingen, het werd ‘Lean on me’. Ook hier moest Ros een beetje bijsturen, maar toen stonden ze mooi opgesteld en begonnen ze. Het ging goed, totdat stoere J. de tweede stem in ging zetten, toen ging het echt briljant!! Wauw! Wat heb ik zitten genieten.

In de kerk vorige week zondag was het dan zover. We waren bang dat de kids niet luid genoeg zouden zingen, maar het ging echt goed! Zeker toen J. ook in de kerk de tweede stem zong, keken Ros en ik elkaar trots aan. Wat zijn het prachtige kinderen! Thuis gekomen riep Ros de kids bij elkaar. ‘Do this’ (schouderklop bij zichzelf op linker schouder), ‘do that’ (schouderklop bij zichzelf op rechter schouder) ‘and say: we did good!! You were awesome!!’. Geweldig hoe Ros de kids op deze manier zo positief stimuleert… Wij eindigden met een groot applaus en flink gejoel voor de kids :slight_smile:

Het is bijna zomervakantie voor de kids. Dus tijd voor een kerstvoorstelling, waarin kleine A. meezingt. Maandagavond zijn we naar school gegaan om hem te bewonderen, wat geweldig zeg!! Ook hebben de kids hun schoen mogen zetten bij ons in het vrijwilligershuisje en waren ze dolblij met chocolademunten (thanks Marieke!), een stroopwafel en pepernoten!!

Na de meidenavond van een aantal weken geleden, was het nog tijd voor de big boys night en small boys night. Het kwam even in het gedrang, maar omdat er beneden wel stroom was, gingen we na het diner bij ons in het huisje naar beneden om in de daycare film te kijken. De hotdogs en pizza vielen in de smaak evenals de films. De kids vinden het hartstikke interessant en stoer om bij ons in huis te komen, dus daarmee is een avond sowieso al geslaagd!! Wij hebben er ook erg van genoten!

Afgelopen week kregen de kids van East Coast al vakantie en werden de rapporten dus uitgedeeld (de andere kids moeten nog één weekje naar school). Omdat ik met A. (B) de afgelopen 2 weken elke middag heb gestudeerd voor zijn examens, kwam hij meteen zijn rapport laten zien. Hij is zo ontzettend ijverig, dat ik niet anders had verwacht dan dat hij het goed had gedaan, maar toch even spannend hoe zijn rapport was… Het was in één woord fantastisch!! Aan zijn gezicht zag ik al dat het wel goed moest zijn, maar zijn cijfers… Echt helemaal top!! Elk punt boven het gemiddelde van zijn klas. Ik was echt apetrots!! ‘Mijn studentje’ mag dus oprecht van zijn vakantie gaan genieten!! Ook de andere kids van East Coast hebben het geweldig gedaan!! Ze hebben prachtige rapporten en zijn allemaal over naar het volgende jaar, super!! De zomervakantie kan dus goed beginnen voor deze kids. De andere kids, die naar Doon Heights gaan, moeten nog een weekje, maar ook zij doen het allemaal goed, dus dat zit wel goed…

Afgelopen week hebben we na veel regen toch nog heel mooi weer gehad!! Woensdag lekker naar het zwembad geweest met de kids. Vorig jaar zijn we hier ook al geweest, maar toen was er bijna niemand. Nu was het super druk en geen enkele blanke te bekennen. Wij waren dus een heuse attractie… Geprobeerd dit maar zoveel mogelijk te negeren en lekker met de kids gezwommen. Een lekker ijsje tussendoor en dus echt genoten van deze middag!!

Donderdag stond onze afscheidsbraai gepland. Gelukkig geen regen (was wel voorspeld), dus lekker buiten gegeten. Daarna nog marshmallows gemaakt bij het kampvuur en binnen hebben sommigen nog een dansje gewaagd :slight_smile:

Vrijdag de laatste dag school voor de kids die thuis van ons les krijgen. Ik heb het goed afgesloten met A., die ik 2 maanden les heb gegeven. Het heeft heel veel van mijn geduld gevraagd, maar het was heel bijzonder om te doen!
In de middag nog lekker naar het strand om te voetballen en vrijdagavond was het ons laatste nachtje op PT. Ik ben bij de kids blijven slapen. Ik heb erg weinig geslapen en was super verkouden, maar wat heb ik genoten van dit laatste nachtje! Vooral het vóór 6u wakker worden in de ochtend en dan lekker blijven liggen tot 8u, zijn de echte genietmomentjes!! Ik kan me nog niet voorstellen dat ik deze middag moet vertrekken… Toch is het de realiteit en zit ik aan het begin van de middag tegen het afscheid aan te hikken. De gedachte alleen al geeft me dan een brok in mijn keel… Ik heb gewenst dat het moment nooit zou komen, maar toch is het dan zover.
A. komt met een cadeautje naar me toe, wat een teken is dat het afscheid nemen echt is begonnen. De ene dikke knuffel na de andere volgt… Mijn 2 vriendjes krijgen er nog eentje extra, maar het verzacht mijn verdriet niet… Ook het afscheid van Ros is heel zwaar. Wat is ze bijzonder!!

Ik weet niet wat het zo moeilijk maakt voor mij, maar ik voel me zo thuis daar… Nu moet ik weer terug naar Nederland, het is daar winter, ik moet donderdag weer werken, de Sinterklaasgedichten moeten nog geschreven worden… dat is helaas de realiteit. Al ben ik daar voor mijn gevoel nog niet klaar voor. Maar ja wanneer wel, afscheid van dit fantastische gezin zal altijd zwaar vallen. Palm Tree is zo speciaal voor mij!

Op het vliegveld volgt het afscheid van Peter en Yvon, wat een schatten, en van Rio en Noëlle, mijn roomies de afgelopen 2 maanden… Dat is ook moeilijk, we hebben lief en leed gedeeld deze tijd!! De terugvlucht is gelukkig goed verlopen. Ondanks het geweldige ontvangst comité op Schiphol, is mijn thuiskomst niet echt fijn… Ik ben gewoon nog erg verdrietig, ik kan nog even niet genieten van mijn eigen huisje en bedje. Dat komt wel weer, dat denk ik zeker, maar dat is nu nog te snel. Ik moet vooral nog erg wennen en het verdriet moet een beetje slijten. Ik hoop dat het gemis wat minder wordt of in ieder geval beter te dragen… Want heimwee, met een hoofdletter H, is toch echt wat mijn gevoel domineert. What a horrible feeling…

Maar wat was het GE-WEL-DIG om terug te zijn bij Palm Tree!! Ros vroeg bij mijn vertrek of ik weer terug wil komen… Dolgraag, ik weet echt nog niet hoe, wat en wanneer, maar voor mijn gevoel moet er hoe dan ook een nieuw tripje volgen. Ik kan me niet voorstellen dat ik de kids niet meer ga zien, want wat zijn ze stuk voor stuk mooi, bijzonder en fantastische individuen!!

Bedankt voor jullie lieve reacties op mijn weblogs de afgelopen 2 maanden, dat is echt super om te lezen!! En ik ben weer in het land, dus waarschijnlijk zie ik jullie snel weer!

Liefs en een dikke knuffel, Amanda

PS1: Over jullie donatiegeld heb ik nog niks vermeld, dat is nog niet helemaal duidelijk. De precieze besteding wordt bekend wanneer er een offerte binnen is. Dat duurt mogelijk nog even, maar ik plaats zeker nog een weblog over de besteding van het geld dat gedoneerd is. Want dat was echt weer een mooi bedrag waar veel mooie dingen van gedaan kunnen worden. I’ll keep you posted!
PS2: Ik heb ff een bommetje foto’s erbij gedaan! Dat dacht ik tenminste… Na 40 foto’s liep ie vast… Ga er nu dus opnieuw aan beginnen :-S

(origineel bericht op be-more.nl)