Ik ga van februari tot en met juni 2010 waarschijnlijk stage lopen in Semarang. Een vriendin van me wil ontzettend graag een halfjaartje weg en zoekt dus werk in Semarang. Ze heeft een MBO-diploma en zoekt het liefst iets in de horeca. Is er iemand die me ergens bij kan helpen?
Het zal niet lukken om als westerling een baantje te vinden in de horeca voor een half jaar.
Allereerst heb je om te werken een werkvergunning nodig. Deze kost ongeveer 1500 US$ per jaar. Werkgevers mogen maximaal een x-aantal werkvergunning per jaar aanvragen, sommige zelfs helemaal geen. Het is dus lastig om zo’n vergunning te krijgen.
Daarbij komt dat wij westerlingen gewoon te duur zijn. Iemand die in Indonesie (Bali - ik ken niet van alle eilanden de salarissen) werkt, verdiend nog geen 20 euro per maand voor een 6-daagse werkweek. Waarom zou je dan een westerling inhuren voor werk wat een local ook kan doen?
Het is natuurlijk een ander verhaal wanneer je vriendin echt specifieke kennis in huis heeft en een functie bij een multinational kan beginnen, maar dan is Semarang toch niet echt the-place-to-be.
Je vriendin kan dus beter gewoon in Nederland werken, geld sparen, en dan op reis gaan. Wanneer ze niet de hele tijd thuis wil zitten, is vrijwilligerswerk wellicht een optie.
Yeni is zeker nog nooit in Semarang geweest, de haven van Midden Java en ook de hoofdstad van die provincie, is behoorlijk veel op internationaal gebied te vinden, vooral Chinees maar ook Westers. Echter voor werken in de horeca gedurende 6 maanden door een meisje uit het Westen is er echt geen plaats, ook is het loon verre van westerse maatstaven. “Iets” in een massage salon doen is een beter idee
Ik ben heel vaak in Semarang geweest en vind het een aangename stad, ruim opgezet dus geen files, erg veel mooie oude gebouwen en natuurlijk Candi Baru dat tegen de bergen is opgebouwd. Er is en Duitser met een restaurant, een Engelsman met een cafe, en ik ken een Nederlander die daar worst maakt, vlees en vis rookt, je kan er fantastisch Chinees eten en is er nog het Tempo Doeloe restaurant Toko Oen. In de buurt van Semarang zijn er zeer veel interessante zaken. Echter de gemiddelde forumbezoeker heeft alleen belangstelling voor de platgetreden toeristische route, vaak aangespoord door de deskundologen hiero.
Semarang is een stad waarvan ik denk dat is ideaal voor zakenreizigers, maar niet op iemand, laat staan een van buiten uw land.
als je een zeer goede zakenman in Semarang,
deze uitvoer is impor.karena havenstad Semarang
of u bouwt een bedrijf op het gebied van toerisme Ik denk dat het zou heel goed zijn
Een bedrijf opbouwen in het tourisme? Om een bedrijf op te zetten heb je -in ieder geval op papier- een Indonesische zakenpartner nodig. Je hebt startkapitaal nodig. Je hebt een KITAS nodig. Het gaat echt niet lukken om in Indonesie een winstgevend bedrijf op te zetten binnen een half jaar, zeker niet als buleh!
Bovendien vraag ik me af of je voldoende touristen (of zakenreizigers die een trip willen boeken) hebt in Semarang. Mensen die wat willen zien, huren wel een taxi/auto met chauffeur. Tegen die prijzen kun je niet op, jouw kosten liggen hoger maar je hebt niks extra’s te bieden.
werkelijk te doen in het bedrijf van het toerisme,6 maanden is genoeg tijd om de toestand van Semarang toerisme en Java of Indonesië, Semarang maken waar je begint om te netwerken.
U bent niet hebben vrienden in Semarang?uw zakenpartners,Maak een programma of route tournee in Indonesië.toeristische producten mee naar huis naar uw land Indonesië,stap die naar uw land.Ik denk dat veel interesse naar Indonesië te bezoeken.dan ga je gewoon aan het werk in het buitenland het beter zou zijn je beginnen om een zakenman.
als je geen partner in Indonesië kunt u contact met mij
Ik zal blij met partners uit het buitenland
Dat is een beetje het probleem, IEDERE Indonesier is blij met zakenpartners uit het buitenland. En helaas is niet iedere Indonesier een goede zakenpartner, naar westerse normen. Sommigen zijn eigenlijk alleen maar op je geld uit, terwijl anderen zeker wel hun best doen, maar te weinig rekening houden met cultuurverschillen tussen het westen en Indonesie.
Iemand die succesvol zaken wilt doen in Indonesie moet geld hebben, risico nemen, en bereid zijn dat geld te verliezen. Dan KUN je winst maken in sommige gevallen. Maar aangezien dit draadje gaat over een MBO studente die een paar maanden in de horeca wilt werken, lijkt me dat niet het geval. Immers, van het startkapitaal van het bedrijf zou ze makkelijk een half jaar kunnen leven
Ik ken het klappen met de zweep goed genoeg om te weten dat ik geen bedrijf op wil zetten in Indonesie. Bedragen die ik ooit heb ‘geinvesteerd’ in bedrijven daar, waren niet meer en minder als een vriendendienst.
hangt af van wat het bedrijfsleven,
in de toeristische bedrijfsleven als ik denk het niet, ik ben een stap in de toeristische bedrijfsleven in Indonesië vooral in Jogjakarta
en heeft partners uit het buitenland, heb ik sitemnya het pakket prijs en mijn partner in het land te verkopen een bepaalde prijs.
Ik had geluk Mijn partner is ook geluk.eenvoudige:teeth:
maar je hebt gelijk, het belang van vertrouwen
Iedereen die zaken willen doen wil succesvol zijn .
En sommige Indonesiers ( dus niet iedere Indonesier) zullen ook blij zijn met een buitenlandse partner , en zeker als hij/zij in een win win situatie kan zakendoen.
Voor een buitenlander die investeringen willen doen moet ook de markt kennen , goede netwerk( belangrijk) , de wetten kennen (vaak niet) en als hij of zij een levensvatbare bedrijf kan oprichten (met Indonesische partners) kan hij ook naar de bank gaan , mits met een goede bedrijfsplan.
De Indonesische regering is al bezig om microkredieten te verschaffen.
Wat de kansen voor een vakantiewerk betreft , het is uitgesloten , een toerist mag niet werken.Wordt hij/zij gesnapt of verlinkt door een concurrent , dan kan hij /zij enkele reis krijgen met een stempel op je paspoort.
Tuurlijk. Maar het gebeurt ook dat zgn ‘zakenpartners’ er met een startkapitaal van een paar 1000 euro vandoor gaan, laten we eerlijk zijn.
En vergeet niet: de eerste 1500 US$ ben je al kwijt voor je KITAS, en dan hebben we het niet eens over de procedures die in gang moeten worden gezet om je bedrijf op te richten. Als Indonesier kun je die procedure omzeilen, als buitenlander lukt dat niet. In een land waar het gemiddelde loon op 30 euro ofzo ligt, heb je niet snel een omzet van 1500 US$, laat staan dat je winst maakt…
Je hebt gelijk , formeel dan .
Je weet ook zelf dat er veel buitenlanders (o.a Nederlanders) die daar (half )illegaal werken .
Zonder de vereiste papieren , geen werkvergunning en geen verblijfsvergunning.
Dat verhaal van X US dollar voor je werkvergunning is standaard .
Als PMA kan men zelf bepaalde belasting voordelen , vrijstellingen , subsidies krijgen. Zoals men ook in Nederland zaken doen .
En het verhaal van de omzet is afhankelijk van de aangeboden product , de omvang van de omzet ( ik dacht de zogenaamde 4P of is het nu al 5P).
Met een paar duizend euro “startkapitaal” beweeg je hoogstens in de mikrobedrijven , varieren tussen een huiswarung om de hoek of een HP kiosk waar je je telefoonkaart kan aanvullen .
ik DENK dat als je echt winst wilt maken, je toch echt de officiele weg moet bewandelen.
dat mensen half-illegaal werken ga ik niet ontkennen, ik heb ook zonder papieren voor de klas gestaan. maarja, daar kreeg ik dan weer niet voor betaald…