Wie kan mij vertellen wat er mogelijk is in mijn situatie

Goedenavond / Selamat malam

Hier weer een topic over emigreren
Een nieuwe want elk persoon zijn situatie is weer anders, en deze bule wil ook de discussies van andere niet te veel ‘vervuilen’ met posts die eigenlijk mss alleen voor mij belangrijk zouden zijn.

Ik zal eerst mijn situatie maar eens beknopt vertellen, en dan werken we van daar uit wel weer verder.

Ik zou graag willen emigreren naar Indonesie, nu begrijp ik dat het geen immigratieland is enzo, maar met emigreren bedoel ik eigenlijk dan, permanent verblijven in Indonesie (met eventueel het verlengen van paspoort/visa elders elk jaar) en daar mijn inkomen genereren voor levensonderhoud.

Ik wil het liefste naar Java-eiland en wel om het feit dat ik daar een klein lopend kebab-verkoopwagentje met alle benodigde bijhorende dingen(standplaats(en)),vaste klantenkring(verhuur van de stand), leveranciers, 1 man personeel etc)

Er zijn vaste inkomsten, zie hieronder een quote van één van mijn contacten:

If calculation is based on minimum omset (Rp 300.000,-) per day and outlet just closed for 2 days every month, so omset will be :
28 x 300.000 = Rp. 8.400.000,-
expenditure for every month :
employee = +/- Rp. 900.000,- (basic salary Rp. 504.000,- and progressive commision depen on omset)
security = Rp. 150.000,-
ingredients = Rp. 4.200.000,- (50% from omset; cost of goods sold)
total cost = Rp. 5.250.000,-
so, profit every month minimum is Rp. 3. 150.000,-

rp.3.150.000 omgerekend volgens huidige koers is ongeveer 272 euro winst per maand

Dan heb ik verder nog een vast bedrag van 200 Euro aantoonbaar per maand wat ik ontvang vanuit Nederland, voor een bedrijfje waarvan ik een website beheer

Om te beginnen zou ik dus starten met een totaalbedrag van 472 euro per maand, hiervan moet ik eten, wonen, en reizen iig van jember naar surubaya een aantal keren per week
Dan uiteraard belasting e.d. ook nog

Mijn vragen:
Als ik kan aantonen bij de ambassade dat ik deze stand over kan nemen (de verkoopprijs á 3000,- euro kan ik betalen, maar mag eventueel ook afbetaald worden d.m.v. werken) en ik heb een (sociale)sponsor in Bandung kan ik hiervoor dan in aanmerking komen voor een visa, een werkvergunning en verblijfsvergunning (1 jaar en steeds verlengen in singapore of kuala lumpur)

Of maak ik op deze manier helemaal geen kans?
Zo ja zijn er met deze feitjes in het achterhoofd misschien alternatieven?

De stand zelf opereert in en rondom Surubaya en ik zat dan zelf te denken een huisje te huren in Jember omdat het daar wat goedkoper is.

Ja, ik ga eerst een paar maanden orienteren, ja ik weet van de levenstandaard, corruptie, gevaren etc, ja ik wil mijn nederlandse standaarden en denkwijzes zo overboord gooien, nee ik hoef niet te baden in luxe
Ik wil hard werken en hiervoor beloond worden door te kunnen voorzien in mijn levensonderhoud, in nederland voel ik mijzelf meer en meer gestraft

Nee, op het eventuele verlengen van documenten na, wil ik er dan (als alles goed komt natuurlijk) niet meer weg

Uiteraard zijn er nog veel vragen, maar ik hoop dat de expertise hier op het forum over dit korte verhaal toch een uitspraakje kan doen om er zo verder over te discussieren

Bedankt / terima kasih,

Kilometervreter

Met een sociaal cultureel visum mag je niet werken. En bij mijn weten (maar ik ben geen echte kenner) krijg je alleen een KITAS als je werkzaamheden verricht die een local niet kan. Daar is hier denk ik geen sprake van.

Ja inderdaad, maar het is mijn huidige situatie nu.
Ik kan mijn contact ook vragen of hij mij zakelijk als sponsor wil ondersteunen, in principe huurt hij mij dan in als manager van deze stand dan toch?

En dat van die werkvergunning dat vind ik dus juist het onduidelijke
Dit aanbod kwam toevallig voorbij, dus vandaar ook mijn vragen hier

Nee, je komt niet in aanmerking voor een werk-vergunning als “manager” van een bakso-stand. Slechts een officieel gevestigd bedrijf kan een werkvergunning voor een buitenlander aanvragen. Afhankelijk van de branche en het gebied waarin het bedrijf aktief is, is er een voorwaarde voor een verhouding (ratio) tussen het aantal locale werknemers en buitenlandse werknemers.

Wonen, werken, reizen, verzekeren en je kosten voor visa (en evt. werkvergunning) dekken met ca. E 470,- per maand lijkt me een moeilijk verhaal.

Duidelijke taal, bedankt.

Mijn contact(indonesier) is gewoon zakelijk ondernemer en heeft een aantal ondernemingen. Dit zijn toch dan officeel gevestigde bedrijven, of bedoel je hiermee wat anders?
Ik ben met hem aangevangen over deze stand, maar hij wil eventueel op andere/meerdere vlakken ondersteuning bieden.

Enig idee voor een constructie die wel zou werken?

Die 470 is natuurlijk een minumum, en alleen het begin.
Ik wil natuurlijk proberen meer te ondernemen, en meer inkomsten generen.

Een huisje huren is me aangeboden voor Rp. 5.000.000 per jaar (nog geen 450 euro) en eerste levensbehoefte zijn toch best te betalen
Reizen hoeft echt niet veel, alleen verzekeren visa en werkvergunning heb ik weinig voorstelling van

Bedankt iig voor jullie reacties, en sorry voor mijn doorvragen, echter wil ik voor mijzelf graag alle twijfel wegnemen, en zo niet anders het op een andere manier te proberen.

Nou, dan laat je toch je (contact) Indonesier met (een van) zijn bedrijven een procedure starten om voor jou een verblijfs- en werkvergunning aan te vragen???

Houd je er wel rekening mee dat een werk-vergunning niet iets “algemeen” is maar heel gericht is op het uitvoeren van bepaalde werkzaamheden bij / voor een bepaald bedrijf tevens op een met name genoemde lokatie?

De aanvraag en afhandelingskosten bedragen per jaar ca. US$ 1,700 - 2,000,-. Vergeet ook niet om meteen een multiple re-entry permit aan te (laten) vragen zodat je onbeperkt het land kunt in- en uitreizen.

Veel van wat Indonesiers een “bedrijf” noemen voldoet niet aan de eisen om een buitenlander in dienst te kunnen / mogen hebben / nemen. Toko’s / warung aan huis, bakso-stands, car-wash, motor-wash, wasserijen / laundry, taxi-bedrijf, etc., etc. kun je allemaal vergeten.

Bedankt mp2036,

Ik denk dat zijn bedrijf niet zo een probleem is, echter de uiteindelijke functie die ik zou moeten krijgen.

Ik denk hier dus aan een ‘fictieve’ baan, oftewel iets op papier eventueel.
In ruil daarvoor kan ik verschillende diensten aan hem leveren, en/of een vergoeding.

Ondertussen dan proberen meer te ondernemen om vaste voet op de bodem te krijgen.

Nu een heel andere insteek:

Ik heb contacten gehad(nog steeds) met een weeshuis in Jember, ik zou graag op vrijwillige basis voor dit weeshuis een aantal zaken willen doen:

-engels bijscholen van de kinderen (ik heb geen opleiding hiervoor, maar mijn engels is ver boven het “basisnivo” en deze kinderen krijgen vaak weinig of helemaal geen scholing)
-het leveren en onderhouden van een dynamische website (nu is er geen)
-het zoeken naar donateurs wereldwijd door middel van o.a. het internet(via advertenties, netwerken, de website etc etc etc)

Daarbij wil ik dus mijn inkomsten voor levensonderhoud genereren via een eigen zaakje.

Zou de staf van dit weeshuis mij ook kunnen helpen aan een werkvergunning, als ik mijn complete plan en mogelijkheden voorschotel via hun aan het immigratieburo in Jakarta?

Ik doe dan dus humanitair werk vrijwillig, onderhoud minimaal 2 man personeel(bediening en beveiliger), en betaal uiteraard de benodigde kosten die jij net ook al noemde

Ik heb ook een indonesische vriendin, onze relatie loopt al een hele tijd goed, maar vind het een beetje ‘schofterig’ om met haar te trouwen voor verblijf en werkvergunning.
Ik vraag haar liever spontaan wanneer we er beide aan toe zijn, ipv gehaast voor een verblijfs/werkvergunning.

Waarom toch al die omwegen en truukjes Kilometervreter?

Kortweg gezegd, ik ben laag opgeleid en wil geen land mij dus hebben.
Ik heb wel veel werkervaringen hier, en ook diverse bedrijven gehad die goed liepen, maar dit helpt mij hierbij verder weinig.
Ik ben bereid zeer veel op te geven en aan te passen om ‘permanent’ te emigreren(voor zover je dat emigreren kan noemen).

Ik heb geen idee of dat weeshuis u kan (en wil) helpen bij het opstarten en aanvragen van een verblijfs- en werkvergunning. Het hangt om te beginnen al af van de officiele status van dat weeshuis: Is het een echte, geregistreerde stichting die e.e.a. verzorgt of is het een “informeel” particulier initiatief zonder officiele status? Bovendien, indien zij al bereid zijn om u te helpen zult u dus altijd aan hen verbonden blijven daar zij de aanvrager zijn van uw werk-vergunning. Als zij zich om wat voor reden bedenken, kunt u in ene zonder officiele werkvergunning komen te staan.
Ook zijn de aangevoerde werkzaamheden die u mogelijk kunt uitvoeren voor dat weeshuis geen sterke argumenten. Twee van de drie /(leveren / onderhouden website en zoeken van donateurs) kunt u nu ook al uitvoeren en u hoeft daarvoor niet in RI te verblijven, zal men bij Immigratie zeggen. Verder barst het in RI van de werkeloze leraren (ook voor de Engelse taal), dus met een betaalde “baan” of “gratis” werkplek van een Indonesier wegkapen scoort u ook geen punten.
Ik zou eerder mogelijkheden zien om (voorbeeld) uw vriendin een bedrijfje (een C.V. rechtsvorm kost niet veel) te laten oprichten (hetzij in de IT consultancy, design en onderhoud ) en haarzelf en (weer voorbeeld) wat familieleden/ vrienden van haar (op papier) in dienst te nemen zodat er een “echt bedrijf” ontstaat. Vervolgens laat u haar “bedrijf” vragen om uw specifieke, aantoonbare) expertise in dienst van het bedrijf te stellen. U reageert daar natuurlijk positief op en vervolgens kan “het bedrijf” beginnen met een officele aanvraag hiervoor. Hopenlijk wordt de aanvraag positief beoordeelt door de dienst Immigratie.
Eenmaal in RI kunt u daadwerkelijk de opgevoerde kennis en werkervaring (gratis?) aanbieden vanuit uw vriendins bedrijf aan o.m. het weeshuis alsmede het onderhouden van de websites die u momenteel al doet. Mogelijkerwijs kunt u deze opzet / werk-positie gebruiken om daadwerkelijk additioneel inkomen te genereren, door opdrachten te verwerven voor uw vriendins bedrijf.

1 like

Hele duidelijke informatie:thumbsup:, bedankt hiervoor!

Dat vrijwilligerswerk wil ik zowiezo gaan doen, ik vroeg me dus alleen af of het voor mij ook van nut zou kunnen zijn.

Over het ‘wegstelen’ van een werkplek, het gaat dan echt om diensten die ze nodig hebben, maar waar geen geld voor is/wordt besteed.
Pure vrijwilligheid van mij kant!

Er is dus geen baan met mogelijk inkomen voor een indonesier, en aan vrijwilligers hebben ze een groot gebrek.

Nogmaals erg bedankt, ik ga hiermee verder en als er wat noemenswaardigs is ook zeker hier weer vermelden :slight_smile: