Werk In Italy Gevonden, En Nu?

Italië
1

hallo allemaal,

Ik heb na lang zoeken eindelijk een baantje
gevonden in italy. Ik wou eigenlijk naar een
spaanstalig land toe gaan. Ik heb nu een
klein probleempje, ik spreek geen italiaans.
Het hotel is van een duitse keten namelijk
robinson. In het hotel word duits gesproken
door al het personeel. en de gasten zijn duits/
engels/ nederlands.
Wie heeft er wel eens gewerkt of
heeft ervaring met deze keten? Wat vond je
van de hotels?

Wie kan me vertellen wat voor verzekering
je allemaal moet afsluiten? ik wil namelijk
wel goed verzekerd zijn voordat ik aan het werk ga.

groetjes marja

2

Ciao/grussgut maria,

Over de hotelketen kan ik je niets vertellen, maar verzekeringen:
Allereerst zou ik een normale reisverzekering afsluiten dit meer voor je spullen etc. Voor ziektenkosten kun je je verzekeren in het land waar je werkt (let wel: duits bedrijf is duits dienstverband???) In duitsland werkt het hetzelfde als in NL volgens mij, dus je wordt gewoon door je werkgever aangemeld voor sociale ziekenfonds, in Italie moet je dit echter zelf regelen tegen 7,5% van je inkomsten, voorwaarden en dekking zul zelf achteraan moeten.
Via recrajob.nl kun je een speciale buitenlandse werkverzekering afsluiten. Kijk ook eens bij je huidige ziektekostenverzekeraar wat die voor je kan beteken. Kijk uit dat je je niet tich keer voor hetzelfde verzekerd, zonde van het geld.

3

hallo.

Bedankt voor de tip, ik zal eens op recrajob.nl gaan kijken.
Maar op dit moment ben ik nog niet veel wijzer geworden.
Ik heb namelijk mijn verzekeraar gebeld, (ik moet bij hun vanaf
juli eruit) en zij wouden me geen nieuwe verzekering bieden.
Waarom??? geen idee, ik ben de afgelopen twee jaar niet
ziek geweest.

groetjes marja

4

Cara Marja,

Medische hulp is in Italie zeer laag-drempelig en de administratieve rompslomp daar omheen zijn in Italie twee gescheiden werelden.

Ik geef een voorbeeld uit eigen ervaring.

Ik was veel langer in Italie gebleven dan ik van plan was, mijn paspoort was zelfs verlopen ha ha, en daar werd ik me 's morgens wakker met een pijn in mijn rechter been, niet mooi meer.

Het schoot door mij heen: geen idee hoe het zit met die verzekeringen, maar met een taxi naar het ziekenhuis dus.

Daar kwam ik terecht bij de eerste hulp, de pronto socorso (ik hoop dat ik het goed schrijf). Regelmatig kwamen doktoren door de wachtkamer gelopen om te kijken wie aan de beurt was.( de meest ernstige gaan natuurlijk voor en gelukkig voor mij was er geen auto-ongeluk of zo, en na 4 minuten was ik al aan de beurt.

Eerst een algemene arts, die onmiddellijk een engels, duits en frans sprekende collega optrommelde. Dan met die arts-tolk naar de eerste specialist, vervolgens naar een tweede voor een ander onderzoek, etc. etc.

Na twee uur, van het onderzoek naar het andere , stond, pardon zàt ik (met de nodige recepten voor de apotheker en adviezen voor de plaatselijke huisarts waar ik woon) in een rolstoel voortgeduwd door een verpleegkundige, in een vertrekhal , waar mensen van een ambulancewagen (Miseriacordia) stonden te wachten om mij naar huis te brengen.

Geen mens, ik herhaal:geen mens had al die tijd mij om papieren gevraagd en ik dus op zoek naar de arts-tolk met de vraag wat kost dit allemaal en waar is de rekening.

Het antwoord vergeet ik mijn leven niet.

“Signore, in Italie is het eerste bezoek aan de eertse hulp in een ziekenhuis gratis , maar komt U vanavond of morgen of overmorgen rustig onmiddellijk terug als U denkt dat dat nodig is.”

In de ambulancewagen leerde ik dat dat de chauffeur en de helpers dienstweigeraars waren en als “vrijwilligers” de gratis ambulance deden. Na veel aandringen accepteerden ze tenminste een cappuccino en hoorde ik dat er een rommelmarkt gehouden werd voor een nieuwe ambulance: deze twee jaar oude super-de-luxe mercedes ging als hulp naar een door noodweer getroffen streek in Sri Lanka of Tanzania (welke van de twee landen: dat ben ik even kwijt)

Ach Italia hoe schoon is Italia.

Distinti Saluti
Arturo