Veel reizigers maken gebruik van een reisgids. Welke gids neem jij mee naar Indonesië? Graag je antwoord toelichten.
De eerste paar keer dat ik Indonesië bezocht nam ik de Lonely Planet mee als leidraad. Inmiddels is deze zo verouderd dat ik er niets meer aan heb. Eigenlijk zou je elk jaar een nieuwe moeten kopen. Sommige losmen, hotels en restaurants zijn verdwenen of onder een andere naam verder gegaan, prijzen van openbaar vervoer kloppen niet meer… enzovoorts 
. Maar als je al deze manco’s overslaat is het een goede leidraad om het land te bereizen, ook buiten de uitgesleten toeristenroutes.
Als je voor de eerste keer gaat is deze LP aan te bevelen maar koop dan de nieuwste editie! Goede reis :vak01:.
Begin 90’er jaren had ik het Indonesia Handbook van Bill Dalton, dat was zo dik dat ik het met een stanleymes in kleinere deeltjes had opgedeeld die gemakkelijk mee te nemen waren. Ik maak al jaren geen gebruik meer van een reisgids, mijn bahasa Indonesia is goed genoeg om het zelf te vragen, ik kom vaak op eilanden waar er geen accommodatie en vaak ook geen wegen zijn, dus wat heb ik aan zo een boek. Voor cultuur en geschiedenis lees ik geen reisgidsen maar echte boeken. Ik heb wel ooit in Indonesië in de uitverkoop een paar delen van de Periplus reisgidsen gekocht, toeristische info is zwaar verouderd, doch de andere dingen die er over een provincie staan zijn zo goed geschreven dat ze nog zeer up to date zijn, ook erg mooie foto’s. De L.P. reisgidsen associeer ik met een bepaald publiek dat ik liever mijd, het is een soort bijbel dat een geloof propageert, de lezers denken dat ze een “avontuur” beleven.
:vak01:
Ondanks dat ik vaak terug gaat naar Java , de taal spreek etc gebruik ik LP en Insight Guide en ANWB .
Ik leende bij de bieb .
Op mijn boekenplankheb ik een paar oudere uitgaven van verschillende reisboeken , op de kop getikt op rommelmarkten / marktplaats etc.Het is ook leuk om vergelijkingen te maken , hoe vroeger was en " nu" is .
Alleen in Jan.2009 heb ik LP gekocht omdat ik iets meer wil weten over Sumatra , waar ik “nog nooit” geweest ben.
Wel heb ik gemerk dat LP 2009 nog de oude adres van de Dinas Pariwisata (Dienst Toerisme) van West Sumatra , van 5/6 jaar geleden.
Voor nieuwe adressen en “inside information” raadpleeg ik altijd de plaatselijke site’s, doe ik beroep bij de Indonesiers die in de buurt wonen.Ze zijn te vinden bij Multiply , hyves etc .
Jammer genoeg is het kopen van de laatste druk van de LP geen garantie voor de juiste informatie die er in zou moeten staan…:o
Ik neem meestal een LP mee, maar op reis doe ik er niet veel mee. Even kijken op een kaart waar iets ligt, zodat je zelf een globaal idee hebt van afstanden en hoe er te komen. En dan op straat gewoon vervoer zoeken of een bemo charteren. Ook geeft de LP een globale indicatie van bv vliegroutes, zodat je thuis al een beetje weet of je planning haalbaar is en of je echt binnen 2-3 dag aan kan komen op een bepaalde plek. Zodra je die leidraad hebt, kun je thuis ook makkelijker aanvullende informaties vinden op internet.
Voor achtergrond info gebruik ik met name de Periplus gidsen.
Voor mijn volgende reis naar Ambon en Seram heb ik het volgende boek gescoord: “Amboinse oorlogen” door Arnold de Vlaming van Oudshoorn als superintendent, over d’oosterse gewesten oorlogaftig ten eind gebracht beschreven door Livinius Bor uitgegeven in 1663. Natuurlijk niet het originele, maar heb er kopieën van, heeft me goudgeld gekost want moest het laten doen en zo een mannetje dat als ambtenaar achter de fotokopieermachine staat is niet goedkoop. Ik ga eens kijken wat er nog terug te vinden is van de locaties die in dit boek beschreven zijn. Dit boek wordt dus mijn reisgids
http://www.uploadplaatjes.nl/plaatjes/2/119499.jpg
Dit is ook een leuke, uit ongeveer 1930. Toen werden de toeristen naar Bali
gelokt d.m.v. een mooi stel blote titten. 
dat heet tegenwoordig “sex-toerisme”
Zondermeer de mooiste reisgids over Indonesië die ik bezit is “Java, garden of the East” door de Amerikaanse journaliste Eliza Ruhamah Scidmore geschreven. Het dateert uit 1907 en beschrijft een reis door Java in 1897 langs de toen toeristische hoogtepunten, die enigszins verschillen van wat hier op dit forum als zodanig wordt gezien. Het interessante is dat het boek is verluchtigd met foto’s en tekeningen. Het is antiquaris verkrijgbaar en kost vele malen meer het bedrag dat je voor een LP moet neertellen, dus niet aan beginnen, alleen geschikt voor idioten zoals ik.
Ik neem de reisgids van Marco Polo mee Bali/Lombok omdat het een lekker dun boekje is en dus niet veel bagage!
Gr astrid
ben zelf al weer een hele tijd niet meer in Indo geweest-reside altijd met LP-de nieuwste. Helaas is het een bekend gebrek van LP-dat ze bij herdrukken wel nieuwe zaken erin zetten, maar niet terdege controleren of oude info nog correct is.
ook uit DUitsland komen erg goede praktscihe reisgidsen-bvb de oranje van LOOSE. de betere reisboekhandel in NL heeft die allemaal op stock-gewoon ff kijken. Maar helaas-door de toeristeninzakking zijn er daarvan ook geen echt uptodate. Ze hadden zelfs aparte voor Kalimantan, Sumatera en nog wat.
Voor algemene achtergrond info+cultuur-de oude serie PERIPLUS-NL of engels-niet te verslaan!
Ik denk dat voor het gros van de Indonesiegangers geen donder uitmaakt met wat voor reisgids ze door Indonesië trekken Trotter, Lonely Planet, ANWB, ze beschrijven toch allemaal dezelfde route. Ideaal want de meeste reizigers doen geen enkele moeite om een zijsprongetje te maken.
Ik heb gisteren in een kringloop winkel 1 euro betaald voor de 4de edition (1988) van het Indonesia Handbook na deze snel te hebben doorgebladerd ben ik tot de conclusie gekomen dat deze nog prima te gebruiken voor elke “bekpekker in dop”. Hoewel het vereist natuurlijk wel enig eigen initiatief wat betreft accommodaties en transportmogelijkheden want deze zijn natuurlijk niet meer “up to date”. Initiatief dat volgens mij bij de meeste “bekpekker in dop” ontbreekt gezien de vele vragen die over deze onderwerpen gesteld worden op de verschillende fora, zelfs als ze de meest recente uitgave van een reisgids naast zich hebben liggen.
Vragen die bovendien altijd gaan over het fantasieloze route Jakarta, Bogor, Bandung, Pangandaran, Yogya, Solo, Surabaya, Malang, Bromo en dan in een rotvaart door na Bali want 10 dagen Java is genoeg, hierna moet er uitgerust worden, wat dacht je van 14 dagen op het strand van Kuta met soms een daguitstapje geheel verzorgt door het hotel.
http://i231.photobucket.com/albums/ee320/masmaryono/IndonesiaHandbook.jpg
Die vragen zijn overbodig, want als je het veilige karrespoor volgt dan staan er overal langs de route hulpvaardige enigszins Engels sprekende Indonesiers klaar om je langs alle gevaren te begeleiden. Ze weten precies wat je wilt want je bent allang niet meer de eerste. Voor de jongens zijn er lieve vrouwelijke “guides” klaar die ook in de slaapkamer gidsen, voor de dames potente jongens die van “dattum” nooit genoeg krijgen. gewoon op Jalan Jaksa beginnen, de rest komt van zelf.
Deze gidsen bijvoorbeeld met de naam Tuti vallen in de smaak bij Jan en alleman
Maar zo een Tuti probeert eerst alleman en dan komt Jan aan zijn beurt