(origineel bericht op be-more.nl)
Weekend
<strong>26 januari</strong>
Vanochtend laatste keer bijbel voor Tanja en Volkan. Volkan mocht een stukje uitkiezen en koos voor een spreuk dat ging over overspel, dat je je nooit mag inlaten gaan met een andermans vrouw. Lekker typisch voor onze womanizer haha. Daarna met Volkan een soort dodemansrit gemaakt op de bodaboda van Tom. Volkan werd blijkbaar nogal zenuwachtig van me en het schakelen ging dan ook niet erg soepeltjes. Slappe lach op weg naar boven naar ons huisje toe. Alle bouwvakkers zaten volop te genieten hoe twee mzungu’s klungelig op een boda vooruit probeerden te komen. Op terugweg reden we ook nog even in een gat, waardoor we midden op de weg afsloegen. Heel even bij kippenproject geweest, waar de snavels van de kippen werden geknipt en gebrand. Ik kon maar naar twee ‘operaties’ kijken, aangezien het nogal onsmakelijk was en dat gepiep heel zielig.
Eind van de middag waren de vrouwen van Chedra bij ons thuis aan het koken voor het afscheidsfeestje voor Tanja en Volkan, terwijl wij met z’n drieen voor het huisje lagen te chillen. Wat een feest haha. Een paar vrouwen waren een soort balspelletje aan het doen en aan het giechelen als een stelletje pubers. Sowieso is de Ugandese humor vrij kinderachtig. Het duurde, as usual, even voordat iedereen er was. Typisch Afrikaans etentje: rijs, irish potatoes, ananas enz. Daarna met z’n allen een kring gevormd, de Ambiance cd werd opgezet en schudden maar met die kont! Hilarisch wel. Hierna een spelletje gedaan waarbij een bakje met briefjes rondging, en als de muziek stopte dan moest diegene bij wie het bakje was een briefje pakken en de vraag hierop voorlezen en beantwoorden. Er waren allemaal hele gekke vragen, zoals ‘wie is het mooiste meisje van masaka’, ‘kies een jongen en dans met hem’, ‘wat vind je leuk aan…’ en dat soort ongein. Lekkere brugklashumor dus! Sam kreeg een brief waarop stond: ‘What kind of a man do you want Nakimera to marry and why?’ Alhoewel ik dit nogal ongemakkelijke vraag vond, antwoordde hij heel lief: ‘An intelligent man, because you’re an intelligent girl.’ Webale ssebo (=dankjewel meneer)! Daarna was het tijd voor de speeches, en ja iedereen moest iets zeggen. Apart is dat sommigen gewoon voor zich uitkijken wanneer ze iets persoonlijks zeggen en niet degene aankijken. Zelf uiteraard ook wat gezegd, dat ik Volkans Lugandese gebabbel en z’n humor zal missen en Tanja vanwege alle lol tijdens de uitstapjes en onze rituelen thuis. Op eind hebben ze aan alle mensen van Chedra nog een speciaal pakketje gegeven met foto’s, paracetamols enz, waar ze erg blij mee waren. Kortom, een geslaagd afscheidsfeestje!
<strong>27 januari</strong>
We wilden uitslapen, maar dat lukt me niet meer hier. Half 9 was de max. We wilden gaan zwemmen in het lokale zwembad, maar de filter was kapot en dus heel vies. Toen maar op avontuur en op zoek naar een prive zwembad. Die hadden we zo gevonden, even glimlachen, vriendelijk groeten en niet geheel onbelangrijk ‘blank zijn’ en het was geregeld! Heerlijk zwembad en lekker gechilld in de zon hier met Tanja, Volkan, Jeanine, Toska en later kwam Sasja nog. Wel bizar, daar zaten we dan midden in de armoe en bushbush in een paradijs op ons luie gat. Hierna ons huisje aan Jeanine en Toska laten zien, en gepakt en wel met de auto naar de Backpackers gebracht. Daar gezellig buffet gehad met de hele groep en op naar de Ambiance. We zaten met 22 personen (waarvan 21 vrouw en 1 man) in het busje van Joseph. Volkan was om 12 uur jarig dus de sfeer zat er lekker in! Echt een top avondje gehad. Op een gegeven moment was er een kring gecreeerd midden op de dansvloer met allemaal Afrikanen, waar middenin de dansmoves werden geshowd. Wat kunnen die Afrikanen dansen, niet normaal! Salto’s, breakdancen en alles dr op en dr aan. Zelf ook wat voetenwerk laten zien haha. Zoiets zou ik in Nederland never nooit doen! Verder als stelletje debielen staan dansen met Jeanine en bij de Backpackers vond Joseph het nog even nodig om een jurk aan te trekken. Om 3 uur viel ik als een blok in slaap!
<strong>28 januari</strong>
Vroeg op om iedereen uit te zwaaien die weer terug naar NL ging. Was een hele leuke en gezellge groep deze maand dus afscheid was best een beetje zwaar. Ik bleef met Pien, Sanne en Marije achter. Samen ontbeten, geinternet en lekker geluncht bij Frikadelle. Terug op de boda naar Backpackers gooide Pien nog een ballonnetje naar kindje langs de weg, wat precies voor zijn voeten viel. Blij dat hij was! Hierna zijn we met Joseph (Ugandese eigenaar van Backpackers) meegeweest naar een verlovingsfeest van vrienden van hem. We werden volop aangestaard bij binnenkomst en direct werden er stoelen ergens op de voorste rij voor ons gepakt. Op een gegeven moment hoorden we iets van ‘nyo nyo mzungu’s’ en bleek dat hij zei dat de aanstaande bruid er net zo mooi uitzag als ons, de blanken. Er hing een hele uitbundige en feestelijke sfeer. Er waren allerlei acts zoals zingende en dansende vrouwen, dansende mannen verkleed als politieagenten en een man op stelten. Er waren heel veel mensen aanwezig en ze waren allemaal mooi aangekleed (vrouwen in kleurrijke jurken en mannen in pak). Het was een hele happening en er werden heel veel kado’s gegeven: allerlei soorten fruit, frisdrank, bier, water, rijst, kippen, koeienpoten, reiskoffer en nog veel meer. Aan de hoeveelheid kado’s kon je zien dat we te maken hadden met een welgestelde Ugandese familie. De aanstaande man moet laten zien dat hij veel geld heeft en voor zijn aanstaande vrouw kan zorgen. Volgens Joseph: ‘Money is power’. Ook heeft de tante van de aanstaande bruid een belangrijke rol, belangrijker dan haar moeder die niet te dichtbij de aanstaande bruidegom mag komen. Tante liet na een tijdje aan iedereen zien wie de aanstaande bruidegom was. Voor de de spanning werd dit met muziek gedaan en zwaaiden allemaal mensen met witte doekjes. De tante legt vervolgens vrolijk aan hem uit ‘How to handle a woman in bed’. Op eind gingen er kindjes voor ons dansen. Ze vonden onze camera’s maar wat interesssant. Sowieso vinden kinderen hier het heel leuk als je foto’s van ze maakt. Ze moeten elke keer heel hard lachen wanneer ze hun foto terugzien op jouw camera. Er was een meisje dat heel goed kon dansen, waardoor Sanne zei ‘You dance like Shakira’, bleek het meisje echt Shakira te heten!
Nog net niet helemaal donker toen we terugkwamen in Backpackers. Hier nog even met Joseph gepraat over de mannencultuur hier in Uganda. Mannen mogen zoveel drinken en roken als ze willen, zonder daarop aangesproken te worden in tegenstelling tot vrouwen. Stond nog even buiten met Sanne toen er ineens een vleermuis langs vloog. We gingen spontaan op de grond zitten en hielden onze haren vast. Hoe raar gezicht zou dit zijn in NL!
<strong>29 januari</strong>
Pien meegekregen naar de Katholieke kerk hier in de buurt. We waren iets te laat, wat me beetje deed denken aan vroeger op zondag. Het was een klein en sober kerkje, wat een beetje op een stal leek. Er hing bijna niets aan de muren en er stonden allemaal schoolbankjes. Heel anders dan de kerken in Nederland. Binnen wees een man ons direct twee plekken toe en na tijdje werden we in het Engels welkom geheten door de pastoor en hij legde ons uit waar zijn preek over ging. Het ging over waarom een pastoor of priester ongetrouwd is en blijft. Dit is omdat ze trouw aan god zijn en zo de community beter van dienst kunnen zijn. Hij had de mensen in de kerk gevraagd om hun hand op te steken bij de volgende vraag: ‘Hoeveel van jullie willen dat ik een vrouw heb?’ Niemand stak zijn of haar hand omhoog. Iedereen zag er heel netjes uit, net zoals gister op het verlovingsfeest. Verder werd er geklapt tijdens het zingen en hoordje op de achtergrond getrommel. De pastoor had veel interactie met de mensen en maakte veel grapjes. Best modern dus! Vrouwen geven tijdens de dienst gewoon borstvoeding, iets waar vrouwen trouwens sowieso niet moeilijk over doen. Dit wordt gewoon in het openbaar gedaan hier. Verder werd het totaal opgehaalde collectegeld medegedeeld en de financieen van de kerk werden uitgebreid behandeld, best vreemd. Op het eind dankte de pastoor ons nog voor onze komst en hij hoopte dat Uganda onze tweede thuis zou worden.
Bloedhete dag vandaag dus besloten om naar lokale zwembad in Masaka te gaan. Zwembad was weer schoon dus meteen duik genomen en lekker in zon gelegen. Ik voelde me nogal bekeken hier aangezien we de enige blanken waren. We zagen nog één van de politiemannen van de act van gisteravond. Hij herkende ons, wel grappig. Net voor de lunch belde Toby me als verrassing omdat we het vandaag een half jaar hadden! Verder vrij weinig uitgevoerd eigenlijk. Vergeten om mijn rug in te smeren, dus lekker op z’n Hollands verbrand. Knalrood! Nog soepje gegeten en toen naar bed gegaan, wat als soort sauna aanvoelde. Sula bulungi (=slaap lekker)!