(origineel bericht op be-more.nl)
Weekend update
Het liefst schrijf ik hier een heel mooi verhaal, maar helaas is op dit moment mijn tijd iets minder mooi. Door een infectie kan ik niet helemaal optimaal genieten. Gister zou ik op weekendtrip gaan naar Lesotho en heb daarvoor ook de hele dag in de auto gezeten. Toen we uiteindelijk bij het hostel aankwamen heb ik besloten weer terug te gaan naar Durban omdat ik toch teveel last had. De taxi chauffeur heeft me veilig thuisgebracht. Ik durfde het niet aan de dag erna de bergen in te gaan zonder stromend water of elektriciteit. Ik voelde me daar te onzeker voor en wilde het liefst dicht bij een arts zitten.
Om toch nog iets van mijn dag in de auto te maken ben ik gaan genieten van het uitzicht en heb ik gepraat met de taxi chauffeur over de cultuur verschillen tussen de lokale dorpjes (ze zien er echt uit als in de films) en de stad. Ik zit namelijk midden in de stad en de meeste andere projecten liggen in de bergen of verder van de stad vandaan. Onderweg zag ik nog twee bosbranden. Maar kon niet direct uit de uitleg van de chauffeur begrijpen hoe dit opgelost werd.
<strong>Werkgelegenheid</strong>
Als wij in Nederland net zoveel banen zouden creëren als hier in Zuid Afrika dan was de werkloosheid nu een heel stuk gedaald. Het is hier heel opvallend dat ze voor het kleinste ding een baan creëren. In de supermarkt heb je bijvoorbeeld iemand die je groente en fruit voor je weegt en zo ook voor het brood. Dan heb je bij de kassa nog iemand naast de kassière staan die de tas voor je inpakt. Bij het tankstation staat ook weer iemand die de auto voor je voltankt. Ofja eigenlijk staat er niet 1 iemand, nee er staan er zoveel dat de helft ook nog niks aan het doen is. Dan heb je op een parkeerplaats nog mensen die voor grootste deel van de tijd niets staan te doen. Ze staan er voor parkeerhulp of dragen van grote tassen en inpakken van je auto. Dit vind ik echt geweldig om te zien en daar geniet ik dan nu ook van. Het zijn toch de kleine dingen die het doen.
<strong>African time</strong>
Dan is het ook ECHT zo dat ze hier de Afrikaanse tijd kennen. Volgens mij kennen artsen hier geen burn out omdat het hier volgens mij niet voorkomt. Onze huismamma, zo noem ik haar maar even. Ze zorgt voor het ontbijt enz. Volgens mij is ze ook de leidinggevende en slaapt ze op het terrein van het Bed & Breakfast. Zij sloft echt heel erg. Als ik dit thuis zou doen dan zou mam er wat van zeggen. Hihi!
Laatst ging de telefoon en was ze nog bezig met de tafel opruimen. Ipv alles te laten liggen en naar de telefoon te gaan sloft ze eerst rustig de spullen op te ruimen, zegt ze tegen mijn mede projectgenootje Amber “ Afican time, they have to waith.” En sloft ze uiteindelijk naar de telefoon. Ik vind dit echt schitterend. Maar zo ook op het project. Iedereen doet echt heel rustig aan. Ik denk dat het leidinggeven op vertrouwen zoals je dat in Nederland steeds meer ziet hier totaal niet zou werken.
Maar daarin staat weer haaks op dat wanneer je hier uiteten gaat ( voor 10 euro) je bord direct word weggehaald zodra het leeg is, ook al is de ander nog aan het eten. Uiteten gaan of pizza halen is goedkoper als boodschappen doen. We liggen langs een grote veilige straat met allemaal eetgelegenheden dat we daar dan ook geregeld heen zullen gaan.
<strong>Alles komt goed!</strong>
Ik stop er voor nu weer mee. Maak je geen zorgen om mij. Als mijn klachten aanhouden gaan we maandag even naar het ziekenhuis. Een huisarts heb ik al bezocht en medicijnen gekregen. Helaas slaat het niet direct aan. Maar ze weten het hier ook wel te verkopen. Heb ook nog een supplement bijgekregen. Ik dacht dat het medicijn was maar het was gewoon iets met vitamines en kruiden. Achja het komt uiteindelijk allemaal goed, helaas duurt het allemaal wat langer.