Week zeven is alweer door de helft.

(origineel bericht op be-more.nl)

Week zeven is alweer door de helft.

Sawubona!

Dat was alweer bijna week zeven! Raar hoe je je zo makkelijk thuis kunt voelen in een land waar je nog nooit geweest bent, tussen mensen die je voor vertrek niet kende. Nog raarder hoe je eigenlijk zo snel al op kunt zien tegen naar ‘huis’ toe gaan. Vreemd idee dat er ook nog een andere thuis is dan hier.

Maandag was hier een public holiday, de kinderen waren dus vrij en de daycare gesloten. We konden dus heerlijk uitslapen! Lekker uitgebreid ontbijten en daarna lekker even op de kleintjes passen.
Terwijl ze lekker lagen te slapen hebben wij een beetje in de zon gezeten, in de hoop toch nog wat bruiner te worden.
Verder hebben we lekker een spelletje gespeeld met een van de oudere kinderen.
Halverwege de middag kreeg ik ineens een schoonmaakbui dus heb ik de hele keuken maar even onderhanden genomen haha, je had me eens moeten zien mama!
’s Avonds zijn we weer lekker naar de Galaria geweest, wat een drukte daar zeg!
Eenmaal weer thuis heb ik de keuken nog even afgemaakt en zijn we lekker gaan slapen.

Dinsdag was opzich een rustige dag, er waren niet heel veel kinderen aanwezig in de daycare. De kleintjes waren alleen een beetje ziekig dus dat beloofde een leuke nacht.
Ik heb N. lekker in bad gedaan ’s ochtends, het water was alleen erg snel koud dus heb ik hem er maar snel uit gehaald en daarna met baby olie gemasseerd. Super om te zien hoe hij dan ligt te genieten, dat maakt het meteen al de moeite waard.
Sophie en ik moesten bij de baby’s slapen dus hadden we een extra pauze tussen drie en vier, alle kinderen waren al thuis dus daar hebben we heerlijk even mee zitten kletsen.
Ik heb even met J. een geestelijk gehandicapt jongetje op de trampoline gesprongen, dit vond hij zo leuk dat hij me half aan het bespringen was, eerst viel ik al bijna van de trampoline af (niet heel ernstig want de trampoline is een gat in de grond) en toen ik vervolgens even zat probeerde hij bovenop me te springen heel erg grappig haha.
De kinderen waren de baby’s in bad aan het doen dus wij konden nog lekker even rustig aan doen.
We hadden de hoop dat het een beetje een stille nacht zou worden maar helaas, Q. moet wennen aan zijn nieuwe bed maar begint te krijsen zodra je hem erin legt, die heeft dus de eerste helft van de nacht bij Sophie in bed gelegen. Daarna heb ik hem overgenomen, iets dat geen slaap meer inhield want het kleintje wou alleen op je borst in slaap vallen. Toen begon O. te jammeren, zodra je zijn handje vast pakte was hij stil. Heel erg schattig, op den duur heeft Sophie hem ook maar in bed genomen.
Ondertussen was er nog S. die nachtmerries had, hij lag af en toe heel hard te huilen terwijl hij verder gewoon lag te slapen. Echt super sneu maar we hebben hem maar niet ook nog wakker gemaakt.
’s Ochtends hebben we ze nog even lekker in bad gedaan en naar de daycare gebracht, na nog even te hebben geholpen bij het ontbijt ben ik lekker weer een uurtje mijn bed in gekropen haha. Was wel heel hard nodig.
We hadden lekker de ochtend vrij dus konden we lekker rustig aan doen met alles, om half twaalf mochten we weer naar de daycare toe.
Daar hebben we even met de lunch geholpen, zelfs de kleintjes die normaal geholpen moeten worden deden het nu zelf dus ik wou N. even gaan helpen. Hij is ziek dus toen ik het eerste hapje in zijn mond stopte wou hij al niet ophouden met huilen, dan maar melk drinken. Het doet mij zelfs pijn als hij begint te huilen, zo doordringend en hopeloos klinkt het. Ontzettend zielig om hem zo te zien, gelukkig wou hij na een tijdje wel gaan slapen dus kon ik weer lekker pauze nemen.
In de middag heb ik ballonnen uitgedeeld, grappig om te zien hoe leuk ze dat allemaal vinden. De meesten houden het ding de rest van de middag bij zich om hem vervolgens mee naar huis te nemen, voor hen is het echt een cadeautje.
Aan het eind van de dag moesten de kinderen de baby’s in bad doen. S. zou kleine M. van 3 maanden doen, toen ik kwam kijken liep hij met het mannetje op me af om me te vragen of ik het wou doen, hij durfde het niet, bang om het kleintje iets aan te doen. Zo leuk en lief om te zien hoe de kinderen hier met de kleintjes omgaan. Nadat ik M. gebadderd had kwam S. weer bij me staan om me te vragen of hij hem aan mocht kleden, dat durfde hij dan weer wel.
Uiteindelijk heb ik met Sophie de boel afgesloten, weet ik ook hoe dat werkt.
On zes uur besloten we dat het tijd was voor avond eten, om ons vervolgens te bedenken dat de kip nog niet ontdooit was. Wij aan het ontdooien, hebben we de kip zo hard ontdooit dat we hem niet meer konden bereiden. Iedereen had toch al meer zin om uiteten te gaan dus taxi gebeld, zeven uur stond hij voor de poort en lekker nog een avondje naar de Gallaria heerlijk haha. Wat dat betreft leef ik hier nog luxer dan thuis, ik denk dat ik het bijna ga missen straks hahaha.

Donderdag ochtend heb ik N. weer in bad gedaan, het bad was bijna koud maar omdat hij wat koortsig was heb ik hem er toch even in gelegd. Hij vond het nog leuk ook, begon te huilen toen ik hem er weer uit haalde. Ik vind het echt heerlijk om zo de dag te beginnen, echt wat een op een tijd met iemand die weliswaar niet kan praten maar je toch echt laat merken dat hij van de aandacht meer geniet dan wie dan ook.
De rest van de dag was heel erg rustig we hadden maar twaalf kinderen van buitenaf, dus bijna niets te doen haha.
In de Galaria hebben we lekker gegeten met uitzicht op de ijsbaan, wat heerlijk om de mensen hier te zien schaatsen hahaha. De meesten hielden zich vast aan het randje om zich daaraan vooruit te trekken of maakten een soort loop beweging om vooruit te komen haha. Heerlijk.
Daarna heb ik me nog even weer een klein kind gevoeld toen we in een soort botsauto’s gingen, bijna jammer dat de dingen een zachte opblaas rand hadden haha.

Nog één nachtje slapen en dan ga ik naar Hluhluwe wildpark, zin in!
Ik denk dat ik daar na het weekend even een berichtje over maak, anders komt het lekker bij het volgende weekverslag. That’s life, that’s Africa! Zoals een van de kinderen altijd bij dit soort dingen zegt!

Heel veel liefs uit Amanzimtoti!

Nathalie

(origineel bericht op be-more.nl)