(origineel bericht op be-more.nl)
Mijn 12de week in Zuid-Afrika
Sawubona,
Deze week was het heerlijk weer. Het was elke dag lekker warm en vooral erg zweten op de daycare.
Geloof mij als je elke dag met een lekker zonnetje opstaat ja dan ben je wel vrolijk.
Ik had er weer zin in en was weer helemaal klaar voor de daycare.
Ik ben er inmiddels zo lang geweest dat ik inmiddels gewoon een prof ben.
Het was de laatste week dat ik samen met Geke zou werken dus we hebben even lekker genoten.
Laatste week voor een hoop vrijwilligsters dus helaas zat het eind er alweer aan te komen.
Maar eerst nog even een paar leuke dingen gedaan.
Woensdag zijn we met z’n allen in de avond naar de Gallaria gegaan om uiteten te gaan en daarna naar te gaan bowlen. Helaas waren de banen vol en hadden ze wedstrijden dus moesten we iets anders verzinnen.
Uiteindelijk kwamen we bij Glow in the Dark midgetgolf. Het was super leuk en we hebben dubbel gelegen van het lachen. Er zijn ook hele leuke foto’s gemaakt. Zodra ik weer een computer tot mijn beschikking heb laat ik ze wel even zien.
Ook ben ik weer op de hoogte gebracht vanuit Nederland. Even geskypet met mijn vader en mijn opa en oma. Heerlijk om ze weer even te zien. En vooral dat je tijdens het werken en grote brief krijgt van opa en oma met allemaal leuke tekeningen. Super leuk dat jullie dat gedaan hebben. De brief naar jullie is onderweg!!
De daycare was weer helemaal leuk. We hadden ballonnen opgeblazen en daarmee lekker gespeeld. Wat worden die lieve kindjes toch blij. Bellenblaas vinden ze erg leuk dus de laatste tijd is dat ook zeker een dagelijks ritueel geworden. Heerlijk om elke ochtend weer geknuffeld te worden door de kindjes en het leuke is ook dat ik er nu zo lang werk dat ik gewoon echt herkend wordt door de kinderen. Elke keer als Peter en Yvon boodschappen gaan halen bij de Gallaria nemen ze een adoptiebaby mee. Zo komen de baby’s wat meer bij de buitenwereld en zien ze ook wat er allemaal gebeurd. Eigenlijk komen ze niet verder dan Palm Tree dus door middel van mee te gaan met boodschappen halen gaan ze toch langzamerhand wat meer zien van de wereld.
Donderdag was het dan zover. De bye bye braai. Deze keer was het zwaar voor mij. Ik had er met een paar toch 3 maanden samen geleefd en een band opgebouwd dat het toch moeilijk was om ze los te laten. We gingen van 7 vrijwilligsters naar 3 dus het was zeker wennen. Na het afscheid zijn we met z’n drietjes nog even wezen shoppen en daarna hebben we lekker gegeten. Zaterdag was ik een dagje alleen. De andere twee waren op trip dus had ik lekker het rijk voor me alleen. Als eerst lekker uitgeslapen en daarna het hele huis opgeruimd. Overdag had ik N opgehaald van de baby section om lekker hem te vertroetelen. Hij zit veel alleen dus was het even een mooi moment om hem naar boven te halen.
Daarna hebben Marlies, Nathalie en ik met de grote jongens gebasketbald. Dat ging er erg hard aan toe. Ze zagen ons niet als meisjes dus we waren helemaal gesloopt. Maar daarna als afsluiter een lekkere pizza maakte het allemaal helemaal goed. Na het eten zijn we het dak opgeklommen om van het mooie uitzicht te genieten en gezellig met de jongens gekletst. Het is leuk om die dingen te doen want zo leer je elkaar wel echt kennen. Tuurlijk kwam het onderwerp ‘meisjes’ er ook bij maar dat hoort bij de leeftijd. Was een geslaagde avond.
De volgende dag scheen het zonnetje weer dus zijn we lekker naar het strand gegaan.
Vandaag was het een bijzondere dag op de daycare. Ik had het adoptiekindje N weer terug gezien. 2 weken geleden was ze geadopteerd en nu moest ze voor een bezoekje weer een dagje terug komen. Wat zag ze er toch goed uit! Lekker verzorgd, mooie kleding en ze zag er gelukkig uit. Het deed me erg goed hoe ouders dan eigenlijk het kind kunnen veranderen. Het was een bijzonder kindje bij ons maar nu ze bij haar ouders woont wat elke kind verdient is het super! Doordat ik haar nu heb gezien kon ik het ook loslaten en gaf het me een fijn gevoel dat ze ook gewoon echt gelukkig is. Als iemand geadopteerd wordt weet je nooit hoe ze zijn, waar ze wonen etc en vooral hier niet. Maar door haar terug te zien was het helemaal goed.
Het is nu even wat moeilijker om een laptop te lenen dus vandaar een wat korter verslag en vooral wat later
veel liefs sophie