(origineel bericht op be-more.nl)
De tijd vliegt…
Hoi allemaal,
Hierbij weer even de stand van zaken in Zuid-Afrika. Waarschijnlijk een van de laatste, of misschien wel de laatste, updates vanaf Palm Tree. Donderdag is namelijk onze laatste dag hier, jammer genoeg. Het is hier zo leuk en wil nog lang geen gedag zeggen, maar helaas gaat dat donderdag wel gebeuren.*
Nou goed, eerst nog even vertellen hoe het hier de afgelopen week is gegaan. Dinsdag stond ik met Roos op de daycare, het was wel een pittig dagje want Yvon had een dag vrij. De kinderen waren allemaal een beetje van slag, dus er werd een hoop gehuild. Misschien kwam het door het lange weekend dat ze hebben gehad, ze hebben het thuis niet allemaal even goed, maar ze misten Yvon ook!
Woensdag hadden we vrijwilligersdag, we werden 's ochtends opgehaald en gingen bij de andere Be More projecten op bezoek. Het was heel leuk om de andere projecten te zien. Sommige projecten staan echt nog aan de start, andere projecten zijn al een stuk verder ontwikkeld. Ik ben wel tot de conclusie gekomen dat ik echt voor het goede project heb gekozen, dus daar ben ik blij om. Het was ook leuk om ‘ons’ project aan de andere vrijwilligers te laten zien.*
Donderdag begon ik op de daycare, er waren echter weinig kinderen die dag. Het is komende week vakantie in Zuid-Afrika, en de laatste paar dagen voor de vakantie blijven veel (grote) kinderen al thuis van school. De jongens en meiden hier moesten bijvoorbeeld voor twee uurtjes naar school donderdag en vrijdag (voor een picknick), en bleven daarom thuis. Zo gaat het ook bij veel andere gezinnen. De kleine kinderen komen daardoor niet naar de daycare, omdat broers en zussen op kunnen passen. Omdat het niet nodig was om op de daycare te blijven, ben ik Kimberly gaan helpen bij het verder verven van de babyruimte. Sommige muren kunnen nog een tweede laag gebruiken, maar in principe is nu alles geverfd. Het wordt hartstikke mooi, en zou heel graag foto’s met jullie delen! Misschien kom ik er vandaag nog aan toe om een manier te vinden om dit te doen.*
Vrijdag begon ik de ochtend op de daycare weer met Roos. Het was slecht weer, dus de kids konden niet buiten spelen. We hebben kleurplaten gemaakt en een filmpje gekeken op de televisie. Aan het begin van de middag gingen de andere vrijwilligers op excursie naar een safaripark, dus waren alleen Kelly en ik er nog. Ik heb 's middags, toen de kids aan het slapen waren, wat knuffels en speelgoed uitgezocht. Deze worden gewassen en daarna op de babyopvang gebruikt. Het weer werd er niet beter op, we hadden last van zware regenval en onweer, dus 's middags hebben we op de daycare een film van de Teletubbies gekeken. Spannend he ;-)? De avond hebben we doorgebracht in het huis van de grote kinderen. We hebben even geskyped, en dat vinden ze allemaal heel interessant!
Zaterdagochtend werden we om 10 uur opgehaald voor de Zulu Experience. Samen met drie andere vrijwilligers gingen Kelly en ik op bezoek bij een Zulu gezin in een township. Het gezin dat ons ontving was heel erg aardig en gezellig, ze spraken ook goed Engels. We kregen een kop thee en een soort oliebol, waarna we een rondleiding kregen door het township. Het was heel bijzonder om te zien hoe deze mensen leven, en hoe iedereen in een township elkaar kent. Veel kinderen kwamen ons vergezellen tijdens de rondleiding, ze willen met je spelen en pakken de hele tijd je hand. Ook leuk om sommige kinderen van de daycare hier terug te zien!*
Eenmaal terug in het huisje, kregen we een traditioneel Zulu dansoptreden van de kinderen uit de buurt, en als klap op de vuurpijl moesten we zelf ook mee doen. Ik denk dat ik die beelden maar prive houd ;-). We hebben nog wat spelletjes gespeeld, en kregen daarna wat te eten. Ze hadden speciaal mijn lievelingseten gemaakt, spinazie met een soort rijstpap en een worst (als ik ergens niet van houd, is het zo’n worst en spinazie is ook niet mijn ding). Maar heb geprobeerd zo veel mogelijk op te eten, ze hebben er tenslotte hun best op gedaan! Het was een leuke ervaring.
Aan het einde van de middag kwamen we terug op het project en hebben we nog even met de kinderen in het zonnetje gezeten. Ook de avond hebben we bij hen doorgebracht. We waren gezellig aan het kletsen en ik heb hen foto’s laten zien van het zwarte-pieten-avontuur van Kelly en mij, een aantal jaar geleden. Ze vonden dat heel leuk om te zien, zo leuk zelfs dat een van de kinderen die naast me zat, van het een op andere moment in slaap viel. Het ene moment praatte hij nog voluit, een paar tellen later lag hij in een diepe coma. Hij heeft zo ongeveer de rest van de avond op mijn schoot liggen slapen, wat wel heel schattig was. Hij was ook met geen mogelijkheid meer wakker te krijgen. We zouden eigenlijk bij de kinderen in de woonkamer blijven slapen (dat mogen ze in het weekend/vakantie), maar aangezien de ene helft al vroeg op de vloer in slaap was gevallen en de andere kinderen liever in hun eigen bed sliepen, hebben we vannacht ook lekker in ons eigen bed geslapen.*
Vanochtend hebben we rustig aan gedaan, lekker gedoucht en wat huishoudelijke taken verricht. Ik denk dat we zo naar beneden gaan om ons weer onder de kinderen te mengen, nu dat nog kan. Komende week hebben ze, zoals ik al eerder zei, vakantie. Wij als vrijwilligers hebben dan halve dagdiensten op de daycare, en kunnen het andere gedeelte van de dag iets met de kinderen doen. Donderdag sluiten we de vier weken af met een braai (barbecue), maar daar wil ik eigenlijk nog niet aan denken.
Vrijdag verlaten Roos, Kimberly, Kelly en ik het project om 6.00 uur 's ochtends, om naar de Wild Coast te vertrekken. De Wild Coast is een natuurgebied dat zich kenmerkt door de ruige kust. We blijven daar tot zondag en gaan dan met zijn vieren naar een hostel in Durban. Daar blijven we in ieder geval tot dinsdag, dan gaan Kimberly en Roos weer naar huis. En wat Kelly en ik dan gaan doen, is nog een heel groot vraagteken! We weten dat we het laatste weekend van oktober in Kaapstad moeten zijn, maar meer dan een busticket hebben we nog niet vastgelegd.*
Tot de volgende keer!
Groetjes