(origineel bericht op be-more.nl)
Week zeven, een tweede poging
Hoi hoi!
Deze week weer een leuke week gehad! En ik blijf het leuk vinden om jullie reacties te lezen, dank je wel daarvoor.
Dit weekend ben ik druk in de weer geweest. Zaterdag ging ik een dagje naar Blantyre. Dit is een grote stad in de buurt van Zomba. Niet super bijzonder maar wel heel anders dan Zomba. Het is veel meer een grote stad, veel Westelijker. Even over de markt gelopen waar ze echt van alles en nog wat hebben en daarna door naar het winkelcentrum. Ik was het even niet meer gewend om zo veel vrouwen in een broek te zien lopen 
Zondag ben ik het Zomba Plateau op geweest. Naar de top geklommen waar je een prachtig uitzicht had en echt enorm ver kon kijken en langs watervallen gelopen. Het was een prachtige tocht, maar wel vermoeiend. Zeker omdat we er volgens de gids vier uur over zouden doen, maar dit bleken er 6,5 te zijn. Dus zodra we weer terug waren was het hoog tijd om te eten en drinken!
Maandagochtend heb ik op het land gewerkt. Tijd voor mij om ook een keertje maïs te gaan oogsten. Cathelijne en ik gingen Modester, een vrouw uit onze community helpen. Je moet de maïsplant omhakken met een groot mes, de maïskolf uitpakken en vervolgens alles pellen. We zijn de hele ochtend druk bezig geweest en het leek alsnog voor geen meter op te schieten Voordat alles geoogst is moet je heel wat uurtjes zweten op het land.
In de middag gingen we door de community lopen met een paar Youth members. Het had van mij niet per se gehoeven, ik moest nog bijkomen van zondag haha. Maar het was uiteindelijk heel gezellig.
Dinsdagochtend ben ik op huisbezoek geweest met de support group. We gingen langs bij twee vrouwen die HIV positief zijn en ook allebei niet kunnen praten. Een gebrekkig praatje gemaakt, de laatste t-shirtjes uitgedeeld en dat was het alweer. Christina, de vrouw waar we mee op pad waren, had haast en moest snel verder. Gelukkig was het niet al te ver lopen voor zo’n kort bezoekje.
’s Middags hadden de vrijwilligers van Yodep een voetbaltoernooi georganiseerd. Dus we hadden weer een pick-up truck geregeld, die een uur te laat kwam. Rustig blijven, rustig blijven Gelukkig was de Youth die mee moest ook te laat dus dat scheelt alweer. Hele ervaring om achterin te zitten! Vorige week zat ik voorin maar achterin is toch een stuk spectaculairder. En je wordt er vies van! Al dat stof dat je achter een auto aan ziet waaien, waait dus ook naar binnen. Vijf van de zes projecten waren er met twee teams, dus het was een middagvullend programma. Iedereen heeft een hele leuke middag gehad J En het is ook goed, dan kunnen mensen niet rondhangen op straat, wat hier toch best wel veel voorkomt in de middag en je ziet een keer andere mensen. Ook leuk!
Woensdag was het weer vrijwilligersdag. Omdat ons project het verst van Zomba afligt kwamen ze als eerste naar ons. Even vertellen wat wij doen en ons project centre laten zien. Daarna even Zomba in gegaan omdat ons ochtendprogramma niet meer door ging. Het programma kan niet een uurtje later beginnen dus dan gaat het helemaal niet door
Ons middagprogramma kon gelukkig wel gewoon doorgaan. We gingen op huisbezoek met de parents of disabled children. We gingen langs bij een meisje van 18, ze kan niet praten en motorisch is ze ook niet handig, ze kan niet lopen. Ze woont bij haar oma en zit de hele dag voor het huisje. Er zijn hier gewoon geen voorzieningen om zo’n meisje naar school te kunnen laten gaan. En Cora, je zonnelampje hebben we aan dit gezin gegeven. Ze hebben een huisje zonder ramen, dus hij komt hier goed van pas!
Toen we terugkwamen heel veel maïs gepeld voor Lizzy, onze huismama. Ik word er steeds sneller in!
Donderdagochtend gingen we bij ons naaiproject op bezoek. Veertien mensen gaan een half jaar lang les krijgen en deze maandag zijn ze begonnen dus was het tijd voor een bezoekje. Heel veel meer dan rechte naadjes stikken deden ze nog niet, eerst een beetje handigheid krijgen in de naaimachine. Deze naaimachines gaan natuurlijk niet op elektriciteit dus je moet ze zelf aandrijven met je voet. Je handen en voeten moeten daar even handig in worden. Volgende week nog een keertje gaan kijken J In de middag wilde we nog een keer een discussie organiseren. Weer een aantal topics bedacht en nagedacht over hoe we het wat beter konden laten lopen. Zitten we daar al een half uur: niemand. Fijn… Komt onze projectleider aanlopen en zegt hij dat hij vergeten was te zeggen dat er dit weekend een groot voetbaltoernooi is waarvoor iedereen druk bezig was met voorbereiden. Dus het ging niet meer door, helaas. Maar je moet je hier een beetje flexibel opstellen en daar word ik steeds beter in Dus maar even gepraat met onze projectleider over onze laatste week en wat kleine dingetjes die we toch nog moesten bespreken.
Nu weer lekker weekend en dan nog een weekje project, heb er zin in!