(origineel bericht op be-more.nl)
Laatste week!
Beste azunguzi (blanken)
Vorige week Zaterdag zijn we met 11 vrijwiligers naar Zomba Plateau gegaan. Dit is een grote berg, maar gelukkig werden we voor een groot deel naar boven gebracht met de taxi naar ons huisje. Daar aangekomen zijn we gaan lunchen, het bleek alleen dat we ons avondeten ook meteen hadden opgegeten, dus zat er niks anders op dat ’s avonds lekker uit eten te gaan met alle vrijwilligers. Na het lunchen zijn we de bergen ingegaan, dit was erg leuk om te zien. We kwamen allemaal watervallen tegen en zijn tot de top van de berg gegaan, best zwaar, maar wel erg leuk om een keer gedaan te hebben. Zondag zijn we helemaal naar beneden gelopen naar Pakechere (dit is een plaats voor alle vrijwilligers).
Vorige week dinsdag had ik mijn evenement gegeven. Omdat ik dit niet heb voor kunnen bereiden in Nederland, was het best moeilijk om iets te bedenken. Na wat overleg gehad met de andere vrijwilligers, leek het mij leuk (en hun ook) om een netbaltoernooi te organiseren voor meiden. En aangezien elke organisatie (LIYO, Hope for Life, Yodep en Chayof) een meiden netbal team had. Leek het mij leuk om met deze meiden een toernooi te houden. Dit heb ik de afgelopen 2 weken uitgewerkt en dinsdag was het zover. Om 2 uur zou het beginnen, maar omdat we hier op zijn Afrikaans leven werd het iets later. We werden namelijk pas om half 3 door de William opgehaald met de auto. We kwamen dus uiteindelijk pas om 3 uur aan op het project. Gelukkig waren wij niet de enige die te laat waren. Zelf vond ik het wel erg vervelend dat we te laat aankwamen, maar zo gaat het hier altijd en daar moeten wij als Nederlanders nog aan wennen. Om kwart over 3 stond het hele veld vol met kinderen die kwamen spelen, maar ook kwamen aanmoedigen. Ik denk dat er rond de 300 kinderen langs de kant stonden, dit was natuurlijk super gaaf om te zien. En wanneer er iemand scoorde stond het veld helemaal vol met juichende kinderen. Om half 6 was de wedstrijd afgelopen en zijn we terug gegaan naar huis, dit was wel erg grappig. Aangezien we in de bak van de auto mochten staan en zingend en gillend naar huis reden. Kortom het was een erg geslaagde dag.
Woensdag zijn we met alle vrijwilligers langs alle projecten gegaan. Dit was erg leuk om te zien, omdat je alleen verhalen hoort in de weekenden van de vrijwilligers, maar nu konden we alles in het echt zien. Elk project was weer heel anders, terwijl we ook weer heel veel activiteiten het zelfde doen. Zoals Home Based Care dit doen alle projecten. Hope for life heeft een erg mooi project wat zich richt op HIV/ Aids. Zij hebben hier dan ook een heel mooi kantoor voor. Zelf willen wij dit ook (LIYO), maar daar hebben zij het geld nog niet voor.
Donderdag ochtend zijn we met 2 nederlandse vrijwilligers vertrokken naar de Nursery’s, omdat de rest ziek thuis lag. Dit was allemaal erg vervelend, aangezien niemand ook heeft kunnen slapen deze nacht. Waarschijnlijk zat er iets verkeerds in het eten. Samen met Elby en Crispien ben ik naar de Lion geweest. Dit is ongeveer 40 minuten lopen. Bij aankomst waren de kinderen allemaal erg enthousiast en begonnen ze gelukkig niet te huilen, wat ze de vorige keer wel deden. Elby heeft toen 10 minuten les gegeven en daarna konden we weer 40 minuten terug lopen. Dit vind ik zelf wel erg jammer, dit is namelijk altijd het geval. Hier proberen wij als vrijwilligers dan ook wat aan te doen en hun er bewust van laten worden dat je meer kan doen dan alleen lesgeven. Wij doen namelijk ook Home Based Care bij deze nursery in de buurt. Dus dat we dit op 1 ochtend tegelijk kunnen doen, ipv 2 ochtenden daar heen lopen.
Vrijdag ochtend zijn we met alle vrijwilligers naar Cape Mac clear gegaan, dit is een super mooi strand. Wij zijn daar heen gegaan met 2 taxi’s. Na ongeveer 4 uur rijden kwamen we aan in een normaal Afrikaans straatje, waar veel armoede heerst. Dit was heel apart, want achter dit straatje zat een super mooi strand, met hele luxe huisjes. ’s Avonds zijn we gaan bbq’en en daarna zijn we naar een leuk strandtentje gegaan om het Afrikaanse uitgaansleven is te beleven. Dit was erg leuk om te zien, 20 dansende blanke tussen allemaal zwarte Malawineese mannen. Na een super gezellige avond, zijn we terug gegaan naar ons luxe huisje (normale wc en douche).
Zaterdag middag zijn we met een bootje het meer op gegaan en zijn naar een eiland gegaan waar we konden snorkelen tussen allemaal super mooie visjes. We mochten ze zelf ook eten geven met onze handen. Dit was erg leuk om te doen, aangezien ze onze (witte) voeten ook als witbrood aanzagen. ’s Avonds zijn we nog even lekker Pizza gaan eten in een gezellig strand tentje en toen lekker vroeg naar bed om de volgende dag weer terug te gaan naar Pakachere.
Zoals jullie kunnen lezen heb ik het erg naar mijn zin. Het Afrikaanse leven vind ik ook erg leuk, op het begin was het allemaal wel wennen, maar na 3 weken vind je al die veranderingen niet meer erg en kan ik er eigenlijk wel om lachen dat ik niet normaal naar het toilet durfde vanwege de kakkerlakken.
We worden ook nog steeds aangestaard vanwege onze huidskleur en mensen willen heel graag even een praatje met ons maken. Dit is altijd wel leuk. We moeten alleen wel goed op onze spullen letten en ’s avonds mogen we niet op pad. Dit is wel jammer, aangezien we nu elke avond vast zitten bij ons huisje en er de laatste tijd vaak geen stroom is, waardoor we ook niet op de computer kunnen of spelletjes kunnen spellen.
Ik ga nog even genieten van mijn laatste weekje in Malawi en de volgende verhalen horen jullie in Nederland.
Tot over een weekje!
xxxxx