(origineel bericht op be-more.nl)
al weer een week om
Hallo allemaal,
Even een bericht uit Malawi.
Er is weer veel gebeurd de afgelopen week. Wij zijn het afglopen weekend naar het Zombaplateau geweest, dit is een berg die tegen de stad Zomba aan ligt, wij zijn vrijdag avond al in een backpackers hotel gaan slapen zodat we de volgende dag vroeg konden vertrekken en we ons even lekker konden douchen. Het was gezellig om met elkaar op een slaapzaal te slapen. Zaterdagmorgen zijn we om 9 uur met de taxi naar boven gegaan daar hebben enkelen een uur paard gereden en de rest waaronder ook ik zijn naar het stuwmeer gegaan en hebben daar lekker rond gekeken en wat fruit gekocht we waren weer tegelijk met de anderen bij de manege.
Na ons broodje te hebben opgegeten zijn we onder leiding van een gids wezen wandelen op het plateau dit was ongeveer twee uur en best wel zwaar omdat alles bijna berg opwaarts was.
Rond twee uur zijn we met de gids aan de afdaling begonnen, en rond half zes waren we weer beneden bij ons backpackers hotel daar hebben we warm gegeten en ons gedoucht en zijn toen weer richting ons huis gegaan.
Zondagmorgen zaten we om 7 uur in de kerk dat was weer mooi op tijd want we moesten bijna een half uur lopen om er te komen en dat met flinke spierpijn van gisteren. Deze dienst duurde niet zo lang dus gingen we ook nog naar de dienst van 9 uur in een kerk vlak bij ons, deze dienst duurde tot kwart over twaalf toen vonden wij het wel genoeg.
Op het project zijn we deze week ook wel opgeschoten alle kleren die genaaid moesten worden hebben we vandaag afgerond.
De kliniek hebben we ook klaar, het is een EHBO post geworden. We hebben een boekwerk gemaakt met de meest voorkomende dingen en ziektes.
Maandag worden de laatste spullen gekocht om de kist met verband spullen te vullen. En de tassen die meegenomen kunnen worden als iemand op pad gaat.
Verder waren ze hier met een ICT gebouw aan het bouwen maar dat lag bijna stil nu is er deze maand wel veel gedaan vandaag zijn ze begonnen met de cementvloeren te storten en maandag worden de ramen besteld dan is de buitenkant klaar. De electriciteit wordt nog aangelegd op kosten van een Nederlands bedrijf waar een jongen werkt die hier ook is geweest.
Verder hebben een paar van ons een ICT boek gemaakt zodat de mensen hier les kunnen krijgen op de computer.
Nu wordt de laatste hand nog gelegd om een map te maken voor in ons huis zodat de nieuwe vrijwilligers weten wat er allemaal wordt gedaan op het project en waar je de informatie kunt vinden die daar bij hoort omdat het ons heel veel energie heeft gekost om overal achter te komen terwijl er best wel dingen waren uitgewerkt door eerdere vrijwillgers.
Al met al mogen we niet klagen denk ik want ondertussen ben je ook nog met andere dingen bezig op het project zoals les geven en mensen thuis bezoeken enz.
En er gebeurt hier natuurlijk ook nog van alles in en rond huis als je met zoveel mensen bij elkaar bent. Dus alles vertellen lukt ook niet zoveel indrukken zijn er.
Dinsdag avond waren we even op bezoek geweest bij de mensen uit Israel die wonen een klein stukje verder op we waren met twee mensen naar huis gegaan en er waren nog twee gebleven. Ik lag net in bed toen ik hoorde dat de guard op de deur klopte bij Joy de huiseigenaar ik dacht ik moet er maar even weer uit want ze denken vast dat ik vergeten ben af tesluiten maar er moesten dus nog twee mensen komen.
Toen ik buiten keek zag ik Joy met de guard, Ze riepen dat er iets met Leo de hond was. Ik heb snel mijn zaklantaarn gepakt en samen met nog iemand naar buiten gegaan.
We hebben de hond opgepakt en bij het licht gelegd, hij ademde moeilijk en had schuim op zijn bek staan. We hebben nog van alles geprogbeerd om hem te redden maar het is niet gelukt het was een jonge hond van net 4 maand. Bijna zeker is hij vergiftigd dat gebeurd hier wel vaker inmiddels waren de andere twee ook terug samen met twee van Israel. Toen hebben we de andere twee die al lagen te slapen ook maar wakker gemaakt en samen hebben we met Joy afscheid genomen en toen hebben de mannen hem begraven.
Ik heb me erg machteloos gevoeld je hebt hier niets, om wat te kunnen doen er zat een klein stukje slang aan de kraan maar dat was zo wie zo te kort om bij de maag te komen.
We hebben zodoende weinig geslapen die nacht.
Inmiddels is het al weer laat voor ons in Malawi aangezien hier het leven rond vijf uur in de ochtend ongeveer weer begint liggen we altijd vroeg in bed en het is nu al half tien. En alles duurt hier lang omdat alles improviseren is dus ook tandenpoetsen enz.
Morgen gaan we naar het meer van Malawi om daar het weekend rond te kijken en volgende week is al weer onze laatste week en willen we alles afronden en een afscheidsfeestje geven maar daar vertel ik de volgende keer over.
Nog even en dan zijn we weer thuis in Nederland!