(origineel bericht op be-more.nl)
Week 7
Dinsdag zijn we weer om 3:00 opgestaan om dit keer de deurposten en ramen naar de Office te versjouwen. Een blanke die met een deurkozijn op zijn hoofd liep leidde tot een hoop lachende mensen langs de kant van de weg. Daarna heb ik nog geholpen op de nursery. ’s Middags was er zoals elke dinsdagmiddag een office meeting. Dit keer had Serge een topic voorbereidt en ging het over vertrouwen. We hebben een hoop leuke spelletjes gespeeld en hopelijk heeft iedereen wat bijgeleerd.
Woensdag heb ik weer lesgegeven op school en daarna ben ik naar Zomba toegegaan. We hebben in een privé ziekenhuis bij Nederlandse artsen bloed afgegeven. Doordat ik bloed heb gegeven ben ik erachter gekomen dat ik geen ziektes heb en bloedgroep A positief heb. Bovendien heb ik met het geven van 450 ml bloed twee kinderen geholpen die anders dood hadden kunnen gaan aan Malaria. Het was voor mij de eerste keer dat ik bloed gaf en het was dus erg spannend. Alles is goed gegaan en wees niet bang het was ook een goed ziekenhuis waarbij alle naalden enz volledig nieuw waren.
Donderdag zag de lucht opeens erg donker en was het voor iedereen duidelijk dat het regenseizoen snel zou beginnen. Die dag zijn we dus hard aan het werk gegaan om overal daken te bouwen. Ikzelf ben bezig geweest met een dak voor een huis voor weeskinderen. We moesten voor het dak een boomstam hebben die we in een plaatsje in de buurt op konden halen. De boom was helaas te zwaar om met ons drieën te tillen. De plaatselijke bevolking wilde ons wel helpen maar daar moesten we wel voor betalen, ondanks dat we eigenlijk niet wilde (wij waren tenslotte bezig om vrijwillig voor mensen een dak te bouwen), hadden we geen andere keuze aangezien anders het dak niet af was gekomen. ’s Middags hadden we weer een meeting met de jeugd en een spelletjesmiddag.
Vrijdag heb ik eerst nog lesgegeven en iedereen verteld dat ik nog maar een week op de school zou zijn. Dit vond iedereen erg jammer en ze vonden dat ik het goed deed. Ik heb de studenten uit mijn klas omdat ik nog tijd over had nog maar wat verteld over Nederland. Na mijn les hadden ze tien minuten pauze maar die hebben ze volledig gebruikt om mij vragen te stellen. Vrijdagmiddag ben ik met een groep medevrijwilligers naar Blantyre afgereisd. Daar zijn we nadat we in een heerlijk itiliaans restaurant hebben gegeten (yes eindelijk weer is lekkere lasagne), daarna zijn we naar (volgens mij) de enige bioscoop in Malawi gegaan. We konden kiezen uit twee films Badman of Student of the year (bollywood film). We kozen voor de bollywood film omdat sommige badman al gezien hadden. De film was in Hindi met engelse ondertiteling. De film was in ieder geval lachwekkend omdat hij zo slecht gemaakt was.
Zaterdag zijn we eerst het centrum van blantyre gaan bekijken. Het is een grote stad waar je zelfs twee baans asfalt wegen hebt. Verder hebben we daar het oudste gebouw van Malawi gezien (stamt uit 1881). We zijn ook bij een heel luxe restaurant chocoladetaart gaan eten. Dit was natuurlijk wel prijzig maar het zeker waard voor zo een lekkere chocoladetaart. ’s Middags zijn we naar het Malawi museum gegaan wat een klein museum is maar met een zeer diverse collectie (van duitse oorlogsmedailles uit WO 1 tot kwacha biljetten en de eerste brandweerauto). Die avond zijn we bij een luxe indiaas restaurant gaan eten. Zondag zijn we gaan zwemmen in het luxe Sunbird hotel. In een dergelijk hotel kom je ook alleen maar rijke mensen tegen (dat is ook niet gek als de goedkoopste kamer 175 dollar is). ’s Middags zijn we weer per minibusje terug gegaan naar Zomba. Voor deze busjes betaal je omgerekend 2 euro voor een ritje van 80 km (wat twee uur duurt). Je zit vrij krap aangezien ze zoveel mogelijk mensen in het busje proberen te krijgen (hoe meer mensen hoe meer geld).
Vandaag ’s ochtends weer lesgegeven. De dag begon met een gebed en gezang. Vanmiddag weer een spelletjesmiddag gehad met de kinderen.
Dit is mijn laatste week in Malawi. Als terug kijk ben ik heel blij dat ik hier naartoe ben gekomen en dat ik dit werk heb gedaan. De doelen die ik van te voren had gesteld (de mensen hier helpen en veel van het land en de cultuur van Malawi zien), denk ik goed bereikt te hebben. Ik hoor veel om me heen dat mensen me gaan missen en het erg jammer vinden dat ik wegga.
Mijn volgende blog zal ik schrijven als ik in Ethiopië zit, maar ik weet niet wanneer ik toegang zal hebben tot het internet… Ik heb daar ook een ander nummer voor mijn mobiel.