(origineel bericht op be-more.nl)
Week 5 alweer!!
Hallo thuisfront!
Ik ben er blijkbaar een beetje een gewoonte van aan het maken dat ik elke maandag iets post om jullie op de hoogte te houden van mijn week hier, dus bij deze wat er afgelopen week weer allemaal gebeurd is…
Wilma had me gevraad of ik het wat zou vinden om donderdag een dagje mee te gaan naar Blue Roof, een kliniek waar ze mensen screenen voor HIV/TB en waar ze volwassenen en kindjes die al AIDS hebben, opvolgen, gratis medicijnen geven, …
Het is hier niet zoals bij ons dat je al start met medicijnen wanneer je nog maar besmet bent met HIV (waardoor je vaak heel lang zonder gevolgen van HIV kan leven en misschien zelfs nooit AIDS ontwikkelt), hier in Afrika starten ze je behandeling met medicijnen pas wanneer je al echt AIDS hebt! Ik zag het wel meteen zitten om eens een dagje mee te lopen hier, ik heb het enorm naar mijn zin op kantoor, maar veel variatie zit er niet in, dus een dagje zien hoe het er echt aan toe gaan in zo’n kliniek leek me wel leuk! En… klein detail <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> de kliniek bestaat doordat ze volledig gesponserd worden door Keep A Child Alive, de foundation van zangeres Alicia Keys (Het hing er dan ook vol met foto’s van haar in de kliniek).
We hadden om 8u een afspraak met Rona, de manager van de kliniek, maar het zou Afrika niet zijn als zij daar gewoon ook om 8u zou zijn. Ze lieten ons dan maar een beetje wachten in de wachtzaal tussen de patienten en dan mochten we uiteindelijk mee met de “hoofdverpleegster” van de kliniek, Stella. Zij gaf ons een beetje uitleg over wat de kliniek allemaal doet en hoe het health-system hier werkt in Zuid Afrika. Helemaal niet zoals bij ons, wij mogen echt in onze handjes wrijven! Als je hier niet verzekerd bent, kom je niet binnen in een private hospital maar sturen ze je naar een public hospital. Daar meld je je aan en ga je in de rij zitten tot er een dokter aanwezig is om je te zien. Ben je doodziek, gestoken met een mes, verkracht, … en ben je de laatste in de rij, tja dan heb je pech. Welcome to Africa. Niemand neemt je hier voor en je blijft gewoon je beurt afwachten tot er iemand tijd heeft om naar je te kijken. Is er die dag geen dokter aanwezig in het ziekenhuis of besluit die om vroeger naar huis, dan kom je de volgende dag maar terug! En zo gaat het hier elke dag weer, niemand die klaagt en niemand die er dus iets aan doet…
Ze waren ook erg onder de indruk van de NGO waar ik stage loop. Volgens heel wat dokters en verpleegsters hier in Zuid Afrika is de enige manier waarop ze deze AIDS-epidemie nog ooit onder controle kunnen krijgen, via educatie en voorlichting. Je kan het je bij ons niet voorstellen dat jongeren in het 6e middelbaar niet zouden weten wat AIDS is en hoe je besmet raakt. Wel hier is dat wel nog heel vaak het geval, dus een goede voorlichting op school is hier echt heel belangrijk! En dat is net wat OneVoice doet. Ze zijn nog klein en bezoeken nog maar 15 scholen in KwaZulu-Natal, maar wat ze op die scholen kunnen beteken voor de kinderen is echt enorm belangrijk en cruciaal voor hun toekomst. OneVoice voelt hier dan ook steeds meer aan als mijn project en ik voelde me stiekem toch wel een beetje trots bij wat ze hier allemaal verwezenlijken!
Na deze korte uiteenzetting van het “messed up-Africa” zou ze ons een rondleiding geven in afwachting van Rona, maar omdat het ondertussen al 10u was en Rona er nog steeds niet was heeft ze ons allemaal ergens “gedumpt” in de kliniek. Eline mocht meedoen met een counseling van kindjes, ik werd gedumpt in de keuken en Wilma aan de receptie. Help maar zei ze! Mijn mad-skills dan maar bovengehaald en 10kilo wortels geschild en in stukjes gedaan voor de soep. Na een uurtje kwam Rona toe, maar omdat ze nog niet echt tijd had om ons te zien mochten we nog eens doorschuiven en ergens anders in de kliniek helpen. Eline en ik naar de apotheek en Wilma naar de verpleegster. In de apotheek bewaren ze alle AIDS en TB-medicatie dat in grote hoeveelhedentoekomt en daar mochten wij potjes vullen met pillen voor elke patient. 30 pilletjes tellen, in een potje, sticker erop en in de kast. Het was lopende bandwerk, maar wel echt een ervaring om eens te zien hoe het er hier aantoe gaat. Uiteraard werken Eline en ik hier ook nog steeds niet op African Time, dus na een uur waren we al klaar met alle potjes vullen <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> Dan nog maar eventjes geholpen met Wilma bij de verpleegster. Daar werden de volwassenen en kindjes gewogen, gemeten, hun bloeddruk genomen, en onderworpen aan allerlei vragen over hun gezondheid (om te peilen of ze nog steeds stabiel zijn of de gevolgen beginnen te ondervinden van hun AIDS). Ik kreeg er met momenten echt kippevel van als je al die mensen ziet wachten, of er een klein kindje binnen komt van 8jaar, veel te mager en je dan bedenkt dat die allemaal AIDS hebben! De verpleegster liep ook constant de kamer uit, waardoor Wilma, met 0 ervaring, dan maar gewoon mocht verderdoen met de patienten. Wat een land!!
Wanneer Rona uiteindelijk toch wat tijd had om ons te zien, heeft ze ons nog even haar huis laten zien zodat we een beeld zouden krijgen van waar de vrijwilligers van Blue Roof zouden wonen (echt heeeeel mooi) en dan heeft Wilma mij afgezet aan het politiebureau zodat ik nog de middag kon meehelpen op het project van Eline.
<a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof1.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof1.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof2.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof2.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof3.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/blue-roof3.jpg?w=150&h=111” alt=“” /></a>
Ik zou deze avond bij Eline en de andere meisjes blijven slapen, omdat het voor 3 van hen hun laatste avond hier was en omdat Eline zaterdag jarig is en ze iets hadden gepland voor haar verjaardag. Wat ik echter niet wist was dat het eigenlijk een verassingsBRAAI(bbq) was voor allebei onze verjaardag. Ik vond het al zo vreemd toen Ruth en Anneke, die normaal op het project moesten zijn, nergens te bespeuren waren en Nina, die normaal als een echte furie overal heen vlamt, nu zo sloom en traag was, mij alle hoeken van het politiebureau en traumacentrum liet zien (van de politiecellen tot de rechtbank), we overal een foto moesten nemen en dan op de terugweg plots zo duizelig was dat ze zich overal moest gaan zetten en enkel nog traag kon stappen want ze kon anders elk moment flauwvallen <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> . Achteraf bleek dat het natuurlijk allemaal gelogen was en iedereen in het complot zat, zelf de politieagent die ons dwong om een pak foto’s te nemen wanneer we in de cel zaten!
<a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/wentworth-2.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/wentworth-2.jpg?w=150&h=111” alt=“” /></a><a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/wentworth1.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/wentworth1.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/verassingsbraai.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/verassingsbraai.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/verassingsbraai2.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/verassingsbraai2.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a>
Het was een echt een super gezellige avond! Dankjewel girls, ook al ben ik pas over 2 weken jarig, ik heb thuis nog nooit kunnen bbq’en op mijn verjaardag <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” />
Eline haar eerste maand zat er dus ook op en omdat zij van project verandert, had ze dit weekend niet echt iets te doen. Dus kwam ze maar bij mij logeren in de B&B voor een verjaardagsweekend <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> . We wisten al dat we hier sensatie zijn wanneer we als blanke/blonde meisjes ergens binnenkomen, maar dit weekend sloeg toch wel weer alles! Vrijdagavond gingen we iets drinken bij Cubana, en toen we aan de bar stonden viel het ons precies op dat de mannen aan de tafel tegenover ons wel met een heel zwoele blik in onze richting keken. Negeren dan maar, of toch een poging doen, want ze bleven echt kijken! Dan kwam er plots een ober naar ons toe, die alles over ons wou weten en aangezien ze hier met 20 in 1 zaak werken en er misschien 5 van de 20 effectief iets aan het doen zijn, bleef hij maar met ons praten. (Hij zag er trouwens net uit als Will Smith uit The Fresh Prince Of Bel Air, met dat coole haar <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> ) Gewoon weggaan wanneer je zin hebt zit er ook niet echt in, want elke man dat je passeert, houdt je tegen en vraagt of je iets wil drinken of bij hen aan tafel wil zetten.
Maar vrijdag was nog niets vergeleken met zaterdag. Zaterdagavond zijn we aan Suncoast naar de cinema geweest (helemaal geen cinema’s zoals bij ons ! Je kon max met 80 in de zaal en in stilte naar de film kijken zit er ook niet in, want die negers maken lawaai jong! 1 grapje in de film en ze liggen plat van het lachen voor de komende 10 minuten! En het is al zo moeilijk om een Engelse film zonder ondertiteling volledig te volgen, laat staan met zo’n neger die elke 5 minuten in je oor roept hoe “lekka/awesome/sick” de film wel is!) en erna nog eventjes iets gaan drinken bij Newscafe. We kwamen nog maar binnen en alle zwarte kopjes al meteen onze richting uit, op zich niet veel anders dan normaal. Dus we gingen gaan zitten en bestelden iets om te drinken. Na 5 min kwam er iemand van de tafel tegenover ons, onze richting uit. Toen we uiteindelijk verstonden wat hij zei, bleek dat hij graag met ons op de foto wou. Wel, dat is niets nieuws!! Om niet te moeilijk te doen zeiden we dat het wel oke was, en plots stonden er 6 rond onze tafel. Foto’tje hier, foto’tje daar en het duurde echt wel een kwartier voor we hen duidelijk konden maken dat we echt niet zo interessant zijn enkel omdat we blank zijn, dat Amsterdam niet de enige stad is in Nederland, dat je niet overal in Nederland legaal wheat mag roken, dat we inderdaad tomorrowland hebben in Belgie en dat je daar als buitenlander ook naartoe mag gaan, … (en dit zijn nog maar de standaard vragen die je elke keer krijgt, want dat is namelijk het beeld dat ze van Belgie en Nederland hebben: voetbal, bier, Amsterdam, wheat en tomorrowland, voor de rest denken ze dat Belgie en Nederland grenzen aan Denemarken of Noorwegen en dat het bij ons even warm is als hier in Afrika). Wat kunnen we ze hier dus nog veel leren, vooral dat het NIET vriest wanneer het 20 graden is en je dus geen uggs, winterjas, berenmuts en verwarming nodig hebt bij zo’n temperatuur.
Zaterdag was het Eline haar verjaardag. We zaten ‘s morgens aan het ontbijt toen er iemand van de staff kwam zeggen dat er een pakketje voor mij aan de deur stond. Haha, niet voor mij dus. Ik had samen met de zus van Eline geregeld dat haar vriend een bos bloemen kon bestellen en bij mijn B&B kon laten afleveren op haar verjaardag. Wat een shock voor haar wanneer er plots iemand met een cadeautje van 10 000 km ver voor je neus staat! ‘s Middags hadden we een gids geboekt voor de “Markets of Warwick” tour. Een tour langs Victoria St Market en alle 7 typische Afrikaanse marktjes die errond liggen, van souvenirs tot kruiden, fruit, kippen en echte koeienkoppen. Eugh! Dat beeld van die vrouw die daar die koeienhoofden aan het verkappen was krijg ik nog steeds niet uit mijn hoofd! Hierna natuurlijk nog een hoop souveniertjes voor iedereen ingeslaan en terug naar de B&B. Ik heb eigenlijk helemaal geen idee hoe ik alles terug meeneem naar huis. Ik ben hier met een volle valies en trekzak toegekomen, dus ik denk dat de enige optie is om er hier nog een nieuwe te komen. Op zich geen probleem, want je kan ze hier kopen voor nog geen 10 euro!
<a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market3.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market3.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market2.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/vic-st-market2.jpg?w=150&h=111” alt=“” /></a>
Zondag wisten we niet echt wat we konden doen, dus dan maar een beetje slenteren aan het strand. We hebben eerst een taxi genomen naar Whilsons Wharf, want Eline had daar een heel mooi Afrikaans schilderij gezien dat ze graag nog wou kopen. We stonden op ons gemak te kijken in het winkeltje toen Eline opeens merkte dat ze haar gsm niet meer had. Hij ging nog steeds over op voicemail dus waarschijnlijk was hij wel niet gestolen, wel dan kon hij alleen nog maar in de taxi liggen. Een vriendelijke politieagent heeft ons geholpen en zelf gebeld naar het taxibedrijf (want volgens hem waren we “2 Dutch girls in panic that can’t speak English” <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> ) Gelukkig hadden ze haar gsm gevonden en was de taxi al terug op weg naar ons. De politieagenten bleven buiten bij ons wachten en moesten, voor de verandering, ook alles weten over onze fascinerende huidskleur en vreemd klein landje aan de andere kand van de wereld… Op den duur heb je je standaardzinnetjes al klaar! “No we don’t live in Amsterdam, we live in Holland!”, “Oh, is Amsterdam far from Holland?”, “Amsterdam is in Holland!”, “No, really, so you guys smoke wheat all the time?” Van stereotypering gesproken! <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif?m=1129645325g” alt=“” /> Ondertussen was de taxi al terug aangekomen met Eline haar gsm en vroeg de politieagent aan mij wat onze naam en ons gsm-nummers waren, zogezegd om aan zijn baas te kunnen zeggen wat ie gedaan had vandaag. Je nummer aan een politieagent geven lijkt redelijk safe! Niet dus! “Ok, thanks girls for the info, I’ll add you on Facebook or send you a text sometime”. Hmmm… Amazing Africa!
Het was heel lekker weer vandaag dus gingen we een stukje wandelen tot aan uShaka Beach. Volgens de mensen hier echter een verschrikkelijk idee. We werden wel 4x tegengehouden door politie, gewone auto’s en taxichauffeurs, dat we als blanke meisjes echt niet zomaar over straat konden lopen hier. “It’s not safe here?” vroegen we, “Oh you can take your chances, but I can’t guarantee you won’t get robbed!” Uiteindelijk dan toch maar met een kennis van de politieagent meegereden naar uShaka. We willen natuurlijk ook niet teveel aandacht trekken, want we hebben het al lang opgegeven om hier zo onopvallend mogelijk langs straat te lopen! Zelf al heb je geen rugzak of camera bij je, nog weten ze dat je toerist bent! Aan uShaka hebben we lekker iets gegeten en gedronken op Moyo-pier. Echt letterlijk een restaurantje boven de zee! Fenomenaal uitzicht op kustlijn van Durban, het WK2010 stadion, de vele surfers, …
<a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/ushakabeach.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/ushakabeach.jpg?w=150&h=112” alt=“” /></a> <a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/ushakabeach2.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/ushakabeach2.jpg?w=150&h=111” alt=“” /></a>
‘s Avonds hebben we eindelijk eens de tijd gevonden om echte Belgische/Nederlandse pannenkoeken te maken. Heerlijk! Want wat ze hier verkopen als pannenkoeken trekt er in de verste verte nog niet op! De B&B-staff vond ze heerlijk en we hebben er een blaadje bij gelegd hoe je ze moet op onze manier, zodat iedereen ze eens kan proeven!
<a rel=“external” href=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/pannenkoeken.jpg”><img src=“http://fraukeinzuidafrika.files.wordpress.com/2013/09/pannenkoeken.jpg?w=150&h=111” alt=“” /></a>
Weeral een heel geslaagd weekend, net als alle voorgaande! Deze week nog 3 dagen werken, want dinsdag is het Heritage Day (of National Braai Day, zoals de Afrikanen het ook wel noemen) en heb ik vrij en vrijdag ga ik voor 3 dagen back to basic, zonder elektriciteit en stromend water tussen de lokale bevolking gaan leven in Lesotho!
De tijd vliegt hier echt voorbij! Vandaag al aan week 5 begonnen… <img src=“http://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_sad.gif?m=1129645325g” alt=“” /> Je ziet hier zo veel en ik zou jullie er alles over willen vertellen, maar ik kan het nog steeds zelf niet allemaal vatten. En al trek je er 100 foto’s van, dan is het nog niet evenwaardig aan hoe je het zelf ervaren hebt! Ik zal hier in die 16 weken zoveel zien, en nog zal het niets zijn vergeleken met alles wat er in Afrika te beleven is!
Morgen heb ik trouwens mijn allereerste surfles! Weeral iets dat ik van mijn “Crazy Things To Do In Africa-lijstje” kan schrappen! Geen idee wat dat zal geven en hoeveel liters zeewater ik binnen zal krijgen, maar ik kijk er wel naar uit!
Much love,
Frauke