(origineel bericht op be-more.nl)
Week 2
En ik ben inmiddels alweer ruim 2 weken van huis! Vlak voordat ik wegging bleef ik maar zeggen dat een maand vrijwilligerswerk zo om is. Eigenlijk zei ik dat meer als geruststelling dan als iets waar ik echt in geloofde. Je weet van te voren namelijk absoluut niet waar je heen gaat, en dat maakt het ook behoorlijk spannend. Enfin, wat de tijd betreft vergeet ik die soms weleens en dat is meestal een goed teken!
De afgelopen paar dagen stonden in het teken van lesgeven, waarbij mijn onderwerp van de week ‘kleding’ betreft. Normaal gesproken is er de mogelijkheid om een week les te geven over een zelfgekozen onderwerp, alleen was ik vorige week echter erg inspiratieloos, waardoor Janine (de projectleidster) besloot om ‘kleding’ te doen aangezien dat onderwerp nog niet was behandeld in het afgelopen schooljaar. Aan mij de taak om het enigszins stoffige onderwerp alsnog een beetje op te poetsen. ‘Short, sharp, shiny and on the move’ waren daarbij de sleutelwoorden.
Het bleek nog best lastig om verschillende leeftijdsgroepen les te geven en ze ook daadwerkelijk iets te leren. Omdat het niveau Engels van de meesten erg laag is, werd het eigenlijk meer entertainment dan educatie. (‘Edutainment’ is een goede omschrijving.) Desalniettemin heb ik een week mogen proeven van het bestaan als ‘leraar’. En wat een druk bestaan is dat! Elke dag begonnen de lessen om 3 uur, waarvan één van 45 min, 2 van een uur en de laatste van 1.5 uur. In totaal komt dat dus neer op 5 uur les per dag en dat 5 dagen lang. Buiten het lesgeven zelf ben je minstens 1.5 uur per dag extra kwijt aan voorbereiding. Een pittig schema dus, waarbij ik zeker een paar momentjes van ‘laat-het-aub-vrijdag-zijn’ had. Ter relativering: In een normale situatie als docent op een middelbare school zouden daar nog nakijkwerk, buiten schoolse activiteiten, mentorschap, evaluaties, vergaderingen etc. bijkomen. Mijn respect voor het leraarschap is deze week enorm toegenomen.
Uiteraard zijn er ook leuke kanten van het lesgeven. Omdat je in de klas continu de focus wilt blijven houden, ga je op een gegeven moment de sfeer aanvoelen en word je erg inventief. Het is me een paar keer gelukt om een klas weer helemaal wakker te krijgen door het zingen van een paar liedjes of door een spelletje. Daarbij is het lesgeven aan de ouderejaars erg leuk omdat zij zichzelf redelijk kunnen uitdrukken in het Engels. Je krijgt dan ook daadwerkelijk wat terug dan wanneer er een groep laveloos voor zich uit staart en geen idee heeft waar ik het over heb. Daarnaast krijg je ook een steeds beter beeld van de cultuur en de afkomst van de kinderen waarmee je werkt en andersom. Hierdoor ontstaat er een bepaald wederzijds begrip, waardoor ze sneller dingen zeggen als je Engels tegen ze praat.
Al met al was het een zeer leerzame en leuke week! Gelukkig is het weekend vrij te besteden dus ga ik het even 2 dagen rustig aan doen voordat de chaos volgende weer losbarst. Dan doet mede-vrijwilligster Ellen haar lesweek en mag ik weer terug naar het lezen en het voeren van gesprekjes. Volgend weekend staat daarbij Phnom Penh op het programma. Dat dat een avontuur wordt staat bij voorbaat door de busreis al vast (5 uur heen en terug). Ik houd jullie op de hoogte!