(origineel bericht op be-more.nl)
Safari & week 2
De tweede week is alweer aangebroken, de tijd vliegt hier echt voorbij. Afgelopen week ben ik op donderdag voor het eerst naar een Nursery school geweest. Dit was wel raar, want daar wordt lesgegeven in een lege ruimte waar de kindjes op een grote mat zitten en verder staat of hangt er ook niks in de ruimte. Later is mij uitgelegd dat dit is omdat er geen ramen en deuren in het huisje zitten en ze daarom geen materialen in de ruimte kunnen zetten en daarnaast wordt het huisje ook nog voor andere dingen gebruikt zoals youth meetings. Zolang er niks aan de ramen en deuren wordt gedaan door de community zelf, kunnen wij dus ook niks doen om de ruimte op te knappen. Daarnaast is het lesgeven ook totaal anders dan in Nederland. De kindjes zijn 2 tot 6 jaar oud, maar krijgen al Engelse les, terwijl ze totaal geen idee hebben wat ze zeggen. Zo zeggen meisjes bij het voorstellen bijvoorbeeld ‘I am a boy’ of andersom. Ook wordt er gewoon opgedreund totdat ze het goed zeggen, dus helemaal niet spelenderwijs. ’s Middags zijn we naar een dorpje geweest om Hollandse spelletjes te doen. Dit hebben de vrijwilligers, die er al 2 maanden zitten, opgezet. Iedere maand is dit in een ander dorpje. We gingen zaklopen, bowlen, touwtrekken en eitje lopen. Super leuk! Alle kinderen waren heel enthousiast, totdat er snoepjes uitgedeeld werden. De 200 kinderen die met de spelletjes aanwezig waren, leken zich opeens verdubbeld te hebben. Het was een grote chaos, duwen, trekken, ruzie maken, geen overzicht meer wie wel of niet heeft gehad. Uiteindelijk zijn we daarom vroegtijdig weg gegaan. Dat was wel echt een moment waar je met je neus op de feiten wordt gedrukt, dus dat was een minder leuke afsluiting van een leuke middag.
Vrijdag zijn we ’s ochtends nog naar een andere Nursery geweest. Totaal anders dan de dag ervoor, veel meer sfeer. Bankjes, tekeningen aan de muur, schommels en er werden liedjes gezongen, dus je ziet meteen dat de kindjes dan ook beter mee doen en minder verlegen zijn. ’s Middags zijn we samen met 7 andere vrijwilligers van de andere projecten vertrokken naar Liwonde, waar we naar het National Parc zijn geweest. Super leuk weekend gehad! Met heel veel lekker eten, een gewone wc en een heerlijke douche.
Zaterdag ochtend zijn we op jeep safari geweest. Om half 6 opgestaan om na een kopje thee te vertrekken naar het park. Al voordat we bij het park aankwamen zaten er aapjes op de weg. Daarna nog olifanten van dichtbij gezien, heel gaaf! Later nog een hele grote groep van verder weg, die op weg waren naar het water om te drinken. Verder nog impala’s, waterbokken, zwijnen en veel verschillende soorten vogels. Dus een zeer geslaagde safari! ’s Middags lekker geluncht en mensen uitgezwaaid op hun kanotocht over het meer en nog even rondgelopen. Toen we net 5 minuten in het zonnetje zaten hoorde we mensen schreeuwen en huilen op de plek waar wij net gelopen hadden. Aangezien wij eerder hadden gehoord dat Malawianen alleen huilen bij een begrafenis, dachten we dat ze te horen hadden gekregen dat er iemand was overleden. Totdat we ook de mensen van het park naar de plek zagen rennen. Wij als ramptoeristen zijn stiekem een beetje gaan kijken wat er aan de hand was, maar toen we daar aankwamen liep iedereen alweer weg. Later bleek dat er een visser was aangevallen door een krokodil. Er mag niet gevist worden in Malawi, dus ons werd verteld dat deze man niet naar het ziekenhuis kon worden gebracht omdat hij dan meteen zou worden gearresteerd. Heel fijn om te horen als er mensen van ons op het water zitten en vooral als je zelf de volgende ochtend nog in de kano moet stappen.
De volgende ochtend na het english breakfast dus met spanning in de kano gestapt. Met 2 mensen in een kano en een man om te peddelen en te hozen, want de kano bleek ook nog lek te zijn. Op het meer aangekomen zagen we al meteen 2 groepen met nijlpaarden. Nu konden we eindelijk zien waar het geknor dat we ’s nachts bij onze tenten hoorden vandaan kwam. Echt een super mooi uitzicht op het meer en gewoon heerlijk alleen het geluid van het water en de vogels, erg ontspannend. Ook toen nog veel dieren gezien, veel verschillende soorten vogels, waterbokken en aapjes. Ook zijn we langs de plek gekomen waar de dag eerder die visser was aangevallen door een krokodil. Toen werd ons verteld dat de man zijn been kwijt is, maar nog wel leeft. Gelukkig hebben wij geen enkele krokodil gezien!! Net voordat we het meer verlieten zagen we een olifant richting het water lopen. Heel jammer dat we die niet van dichter bij hebben kunnen zien. ’s Middags nog lekker geluncht, een potje Bao gespeeld en lekker van het zonnetje genoten om daarna weer terug naar ‘huis’ te gaan. Haha heel raar, maar ons huisje voelt echt al als thuis en dat terwijl we er net een week zijn.
Maandag tijdens de meeting heb ik te horen gekregen welke office ik krijg voor deze maand en zoals verwacht is dit ECD (Early Childhood Development, de allerkleinste) ik kon meteen aan de slag, want donderdag gaan we een kinderfeestje houden. Dit houdt in dat we op een schooltje maskertjes en armbandjes gaan maken met de kindjes, wat spelletjes doen en dan krijgen ze nog een snoepzakje. Dus we moesten naar de Nursery om te vragen hoeveel kindjes daar zijn, zodat we voldoende maskertjes hebben. ’s Middags was het weer Childrens Corner in Ngauma. Daar hebben we gedanst, touwtje gesprongen, gevoetbald en netbal gespeeld. Erg leuk om te zien dat de kinderen daar zoveel lol mee hebben en vooral ook om te zien dat de lokale members er eigenlijk zelf nog veel meer lol in hebben. ’s Avonds hebben we lekker pannekoeken gegeten met banaan en suiker.
Dinsdag zijn we met z’n allen en met twee members achterin een truck naar Zomba gegaan om een bezoek te brengen aan de internationale school. Meteen toen we het terrein op liepen merkte we al het verschil met de scholen in de villages, heel veel blonde koppies en geen ‘Azungu!’ Ook leuk om te zien dat hier de kinderen echt gebracht en gehaald worden door hun ouders, terwijl in de villages zelfs de allerkleinste zelf naar school lopen. Op deze school zitten wel voornamelijk Malawiaanse kinderen, maar ook veel Europese kinderen waarvan de ouders hier in Malawi werken. Ook veel kinderen die Europese ouders hebben maar bijvoorbeeld wel in Malawi zijn geboren of net als een meisje zijn geadopteerd door Nederlandse ouders. We hebben per 2 personen de hele ochtend meegelopen bij een klas. Sanne en ik zaten bij klas 3. Echt bizar hoe goed die kinderen al Engels kunnen, gewoon beter dan wijzelf. Moet ook wel want alle lessen zijn in het Engels. Het niveau van de kinderen is nogal verschillend, daarom zijn ze in de klas nog eens ingedeeld in 3 groepen met verschillende niveaus. Voor de pauze hebben we spelling, meten met liniaal en behandeling van het thema van de week gedaan. Iedere maandag wordt er een nieuw thema geïntroduceerd en op vrijdag wordt dit dan afgesloten met een soort van opdracht waarin ze moeten laten zien wat ze in die week allemaal geleerd hebben. Na de pauze eerst gesport, daarna nog gelezen en een spel gedaan. Om 13u is de school uit en worden alle kinderen weer opgehaald door hun ouders. Een erg druk programma dus. Wel heel leuk om te zien dat de kinderen er zoveel plezier in hebben en dat de docenten ook zo enthousiast lesgeven. Het zijn overigens docenten uit Engeland, die worden ondersteund door lokale mensen. Het lijkt dus meer op de scholen die we kennen in Nederland, maar het niveau is misschien zelfs nog wel hoger. De ouders moeten wel veel geld betalen om hun kinderen naar deze school te laten gaan.
Vanochtend ging mijn ECD programma niet door, dus heb ik samen met Manon de kleren die ik mee heb genomen uitgezocht en gekeken wat waarvoor kan worden gebruikt. De kinderkleding gaat naar de wezen en de volwassen kleding gaat naar de ouderen. Er wordt dan gekeken wat er nodig is voor bijvoorbeeld de wezen en wat de maten zijn. Dan kijken we wat naar wie gaat en over een week wordt dit dan uitgedeeld. Dus dat wordt wel een leuk moment!
Straks ga ik weer naar de Childrens Corner, spelen met de kids. Dan mag ik weer lekker 50 min van de natuur genieten op de heenweg en 50 min op de terugweg. En vanavond gaan we lekker stamppot met worst eten. Haha jullie zullen wel denken, is het daar niet veel te warm voor? Nee hoor! Stamppot is altijd lekker en al helemaal voor degene die het al 2,5 maand niet hebben gegeten.
We hebben gisteren ook nog een gesprek gehad met onze projectleider over het donatiegeld. Het geld wat op de Be More rekening staat, daarvan moet van te voren besproken worden waar het aan uitgegeven wordt. We gaan dan samen met onze projectleider William een lijstje maken met de belangrijkste zaken die op dit moment gedaan moeten worden en dat wordt daar dan mee betaald. Het geld wat op mijn eigen rekening staat mag ik zelf van bepalen waar ik dat aan wil uitgeven. Maar ik denk dat ik ook daarbij met William ga bespreken wat er nodig is, zodat het echt op een goede plek terecht komt. We zullen dus volgende week wel een gesprek hebben over wat nodig is. Zelf hebben we al gemerkt dat er behoefte is aan toiletten bij de Nusery’s. Nu poepen en plassen de kinderen gewoon nog buiten tegen een boom, niet echt hygiënisch, aangezien die kleintjes ook nog alles in hun mond stoppen wat ze tegen komen. Dit zou dus een mooi project zijn om mijn donatiegeld voor te gebruiken.
Ik vermaak me hier dus nog helemaal! Donderdag is het kinderfeestje, zaterdag gaan we lekker naar het zwembad en zondag zijn we uitgenodigd om mee te gaan naar een bruiloft. Dus ik ben heel benieuwd hoe dat zal zijn en dan zit ook de tweede week er alweer op. Ik ga ook dit weekend eens even kijken of het lukt om te skypen. Facebook chat gaat trouwens heel goed, dus als jullie me een keer willen spreken dan hoor ik het wel.
Wat updates vanuit Nederland zou ik ook leuk vinden. Wij maken hier namelijk helemaal niks mee van wat er in de rest van de wereld gebeurt. Zo hoorde ik dat er aardbevingen zijn geweest in Italie. Hebben jullie daar nog iets van gemerkt mam & Rieki? Ik denk het niet he, anders had ik het wel gehoord…
Iedereen nog heel veel succes met alle projecten, colleges, opdrachten, deadlines ed. Volgende week krijg ik trouwens als het goed is ook mijn cijfer van mn laatste vak terug, dus fingers crossed en hopen dat ik mijn bachelor gehaald heb.
Heel veel liefs en kusjes,
Brenda
Ps. Meer foto’s volgen denk ik volgende week, zal kijken of ik dan ook de geliefde foto van mij in mijn chichenge (wikkelrok) er op kan zetten.