(origineel bericht op be-more.nl)
Week 2 Sawabonga
Sawabonga! Unjani?
Oftewel Goedendag hoe gaat het? In het Zulu. Dat zijn een van de weinige woorden die ik tot nu toe ken. Zulu is vooral erg lastig om te verstaan en uit te spreken. De kinderen vinden het wel heel leuk om het mij te leren. Ik ken ondertussen al veel meer namen en weet ook nog wel gezicht erbij hoort haha! Dit gaat sneller dan ik dacht. In mijn huisje gaat het goed. Mijn huismoeder is een hele leuke vrouw. De kinderen zijn helemaal gek op haar. De afgelopen week is het erg goed gegaan. De day-care teacher is weer terug. Ze is erg gestructureerd en spreekt veel Engels tegen de kinderen. Dit is voor de kinderen erg goed, want na day-care gaan ze naar Grade R (soort kleuterklas) en daarna naar Grade 1 waar de teacher alleen maar Engels spreekt en geen Zulu kent. Het sponsorgeld gaan we proberen om zoveel mogelijk op te maken en niet achter te laten en te zeggen wat we er mee willen. Als we namelijk zelf dingen doen zien we wat er gebeurd met het geld en dat het ook daadwerkelijk gebeurd. De meeste kinderen onder de 10 jaar gaan hier alleen maar het terrein af als ze naar de dokter moeten. Daarom is het voor deze kinderen erg leuk om uitjes met ze te doen. Zo zijn ze een keer van het terrein af om een positieve reden. Doordat de kinderen niks gewend zijn is naar het strand gaan en een ijsje kopen al een onwijs groot uitje! Eén van de vrijwilligers zit in het jongenshuisje met allemaal jongens tussen de 14 en 17 jaar! Die neemt ze zaterdag mee naar een voetbalwedstrijd. De jongens hebben er helemaal zin in en kunnen niet wachten tot het zover is! Afgelopen weekend ben ik in Drakensberg geweest. De eerste nacht sliepen we in een backpackers logde. De tweede nacht sliepen we in Lesotho bij een gezin boven op de berg in een primitief hutje! Dit was een bijzondere ervaring om te doen. Om daar te komen moesten we 5 uur rijden over de Lesotho Highway. Dit deden we een Land Rover, dus ik voelde mij meteen weer thuis. Deze Lesotho Highway is zo ongeveer vergelijkbaar met het terrein rijden in Frankrijk als het niet geregend heeft. 5 uur lang alleen maar hobbelen en stof happen. En dan kan je daar ook nog niet eens douche. Mijn bed was echt zo hard als een betonnen plank, dus voor geen meter geslapen. Op zondag hebben we paardgereden in de drakensberg. Het eerste uur heb ik vooral met spanning op de paard gezeten, maar nadat ik een beetje gewend was kon ik toch ook wel van het uitzicht genieten. Ik had echt het sloomste paard van allemaal. Dat paard sjokte echt vooruit. Totdat we op de vlakke weg waren richting huis daar kreeg hij ineens de vaart der in. Waarschijnlijk rook hij de koffie hahaha! Maar uiteindelijk vond ik het zo vet dat ik ook nog in draf geweest ben. Toen we terug waren zijn we naar een healer geweest. Zij verteld dat mijn familie gezond blijft, dat ik ga trouwen met een man die goed voor mij zorgt, dat ik kinderen krijg en nog veel ga reizen. En als laatste dat we een goede weg naar huis zouden hebben. Helaas kwam dat laatste niet helemaal uit. Onze chauffeur beweerde dat de achteras van zijn auto ging breken. Daar zaten we dan midden in de bergen van Lesotho vlak naast een ravijn en geen bereik met je telefoon. De chauffeur wist niet of hij de grenzen wel ging redden. In de auto was het doodstil. Waar heen het geklep van alle meiden nog flink te horen was, was het terug zo stil dat je alleen maar het gerammel van de auto hoorde! Uiteindelijk bleek het allemaal wel mee te vallen en na 2 uur kwam het geklep weer terug. Na nog een lange rit naar huis en navraag bij mijn ouders kan dit helemaal niet zo snel gebeuren bij een Land Rover dus die 2 uur spanning waren ook nog voor niks. Vandaag had ik weer een verjaardag van een van de kids. De moeders maken echt heerlijke taarten met onwijs veel suiker! Echt super lekker, maar je moet er niet te veel van eten. De kinderen krijgen echt een tas vol met cadeautjes ze weten echt niet wat ze met zoveel cadeautjes aan moeten. Maar der is natuurlijk geen visite die dat allemaal kan geven dus kom ik aan zetten met een tas vol cadeaus. Morgen heb ik vrijwilligersdag en dan gaan we kijken bij alle projecten. Ik ben benieuwd hoe de andere projecten zijn.
Tot de volgende blog!
Foto’s staan op facebook, want ik krijg ze hier niet geüpload!