Hallo Allemaal,
Ik kwam deze site per toeval tegen en heb al wat verhalen van jullie gelezen. Door deze verhalen wil ik graag zelf mij verhaal vertellen en ben ik benieuwd wat jullie daar van vinden. Het lijkt mij toch fijn om ervaring en meningen te horen van ervaringsdeskundigen 
In juli van dit jaar ben ik samen met mijn moeder naar Marmaris geweest. In het hotel heb ik een 28 jarige jongen leren kennen. Hij werkt bij de receptie van hotel. De laatste drie dagen van mijn vakantie ben ik toch gevallen voor zijn charmes. Zelfs op mijn laatste dag vakantie nodige hij mijn moeder ook uit op ‘‘onze date’’ We hebben het echt leuk gehad en ook gesproken hoe we dit verder gingen aanpakken. We hadden afgesproken contact te houden en als het allemaal leuk bleef en verliefd bleven hij eind oktober nou Nederland zou komen (hij is hier al een keer eerder geweest)
Vanaf de eerste dag dat ik thuis kwam hebben we elke dag geappt en geskypt. Uren lang zaten we te praten over van alles en nog wat en mijn gevoelens voor hem werden steeds sterker. Natuurlijk hadden we wel eens meningsverschillen gehad en een keertje ruzie omdat twee verschillende culturen wel eens botsen maja we dachten allebei deze liefde is sterk en de obstakels die op onze weg tegen komen dan zien we dan wel hoe alles gaat lopen. Onder tussen had ik ook al wat dingen op internet gelezen over turkse liefdes, keek tv programma’s en heb wel 30 keer gekeken op de ind en idata om ervoor te zorgen dat ik zoveel mogelijk wist over alles wat er op je pad kan komen. Inmiddels was mijn zomervakantie voorbij en werd het skype alleen in het weekend en soms nog door de weeks. Nog steeds konden we uren praten en was het voor ons wel duidelijk dat we elkaar misten en dat hij graag naar Nederland wilde komen om mij te zien. Hij vertelde dat hij zijn broer en zijn ouders wisten van mij en blij voor hem waren en hoopte dat onze liefde gingen werken. Hij heeft mij ook foto’s van hen gestuurd en verteld over hem. Ook dat al zijn broers en zussen zijn uitgehuwelijkt zijn en dat zijn ouders zelfs afgelopen maart hem gebeld hebben dat ze voor hem een vrouw hadden en dat hij terug naar zijn dorp kon komen om te kijken of de vrouw wat zou zijn voor hem. Hij vertelde mij dat hij niet gelooft in zulke liefde en dat hij met iemand wil trouwen op wie hij verliefd wordt en echt dan van iemand kan houden. Ook vertelde hij mij dat hij in 2010 heel losbandig leefden (veel meisjes) toen hij in het hotel werkte en achteraf van zijn eigen gedrag was geschrokken en daarom 1/2 jaar niet in het hotel gewerkt heeft. Met dit alles dacht ik nog meer dit zit wel goed hij leek me oprecht want het waren niet alleen maar mooie praatjes die hij had.
Inmiddels was het half september ik was er van overtuigd dat ik deze jongen in gauw in Nederland wilde hebben ik miste hem gewoon en wilde hem ook gewoon beter leren kennen. We zeiden ook allebei we zijn oud en wijs genoeg als we willen weten of dit gaat werken tussen ons dan moeten we gewoon kijken hoe dit gaat voor drie maanden. Dus ik heb de papieren Bewijs van garantstelling en/of
particuliere logiesverstrekking ingevuld en naar hem opgestuurd (alleen ingevuld voor logiesverstrekking) Deze papieren zijn op 24 september goed bij hem aangekomen. We waren echt allebei super blij en zaten al plannen te maken wanneer hij zou komen en dat we mijn moeder gingen verrassen door opeens voor de deur te staan.
Elke dag waren we aan het praten tot 8 oktober. Toen veranderen opeens alles. Hij praatte opeens heel weinig. Ik vroeg wat er was en hij vertelde dat hij problemen had op zijn werk. Ik weet dat hij zeven dat per week werkte en dat 12 uur op een dag en dat hij de laatste vaak grieperig en erg moe was wat ook kwam doordat hij soms wel dagen van 18 uur maakte. dus ik snapte wel dat hij een gek werd van al dat werk, zich zo voel en het missen van zijn familie en mij. Hij zei tegen mij geef me vier dagen de tijd dan heb ik alles weer even op een rijtje. Dat deed ik, ik vond het lastig om niet te praten want ik werd immers elke ochtend wakker met zijn appjes en zo ging ik in de avond ook naar bed. Vorige week zondag stuurde ik na de 4/5 dagen een berichtje. Een lang berichtje waar ik in vroeg hoe het met hem was, dat ik aan hem dacht en nog wat dingen. In de ochtend kreeg ik reactie terug dat zijn werk nog niet goed was en dat veel gewerkt had en dat het niet zo goed met hem ging. Ik vroeg weer wat dingen terug en zei tegen hem dat ik het gevoel had dat ik hem kwijt raakte. Toen zei hij dat hij familieproblemen had en dat hij daar aan moest denken. Als zijn werk klaar was eind oktober zou hij terug gaan naar zijn dorp. Toen ik vroeg of dit effect zou hebben op onze relatie zei hij ik weet dat niet ik moet eerst praten. Ik zei hem dat hij mij alles kon vertellen en dat hij moest praten wat hij voelde en dat ik hem wilde helpen. Hij reageerde daarop dat hij het mij niet kon vertellen en dat ik hem niet kon helpen. Dat het probleem misschien niet normaal is of voor mij bekend omdat het iets is uit de Turkse cultuur. Ik was ook een beetje in schok dus ik kon niet meer reageren dan okay. Vervolgens zei ik nog wat dingen maar daar reageerde hij niet op en later in de avond stuurde ik goedenavond en ook daar reageerde hij niet. De volgende dag was het offerfeest en ik stuurde hem een fijn offerfeest ondanks dat hij niet met zijn familie was, ook daar reageerde hij niet op.
Afgelopen donderdag is mijn opa overleden. Ik was en ben natuurlijk verdrietig daarover dus ik heb hem daarover geappt, heel wat uren later reageerde hij met twee zinnen op mij. Niet vragen hoe ik me voelde of hoe het kwam. Ik snap er gewoon niks meer van. We praatten echt uren over alles en nu opeens is er gewoon niks meer van over, hij negeert me gewoon. Hij komt online maar zegt gewoon niks. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet zeggen of doen. Ik was zo verliefd en had twee weken geleden eindelijk het lef gehad om mijn liefdes verhaal aan mijn pleegouders en pleegbroers en zussen te vertellen waar ik al die tijd zo bang voor was vanwege de reacties. Nu heb ik dit gedaan en verteld dat hij snel komt en nu is opeens alles anders en ik weet niet wat moet doen. Hij kwetst mij er echt heel erg mee. Mijn moeder heeft hem ook een smsje gestuurd maar hij reageert ook niet op haar, terwijl hij altijd zegt hoe gek hij op haar is en een bijnaam voor haar heeft.
Ik ben zelfs zo verdrietig dat ik de IND al gemaild heb om te vragen wat ik moet doen om ervoor te zorgen dat hij eventueel de papieren die hij heeft om naar Nederland te komen ongeldig te laten maken. Ik wil gewoon eerst met praten en weten wat er is voordat ik kan beslissen wat er aan de hand is en wat ik met deze relatie wil (als dat er nog is)
Heeft een van jullie hier ervaringen mee of een mening hierover. Ik zou het heel graag willen horen misschien helpt dat een beetje in mijn keuzes en verdriet wat ik hier over heb. Trouwens sorry voor mijn lang verhaal het moest er blijkbaar even uit.
Slaap lekker allemaal, liefs Mandy