Ik vroeg me zo af wat jullie als verschil ervaren in je relatie tussen een Nederlandse Jongen/meisje of een Turke Jongen/Meisje??
En is het zo dat je altijd voor buitenlandse Jongens/Meisjes gevallen bent of is dit de eerste keer??
Ik zal netjes eerst zelf antwoord geven op mijn eigen vraag 
Voor mij is het de allereerste keer dat ik een buitenlands vriendje heb ik was zo een meisje wat riep ik val niet op buitenlanders Sorry askim…
Het verschil, het grote verschil wat ik ervaar is de nuchterheid van de Nederlandse jongen en het emotionele van een Turkse jongen. Hij is romantisch, draagt me op handen, weet wat ik denk en is super attent. Hij behandeld me als zijn vrouw en heeft een bepaald soort respect voor wie ik ben, hoe ik denk en leef iets wat ik nog nooit beleefd heb. Hij laat me in mijn waarden en denkt met me mee. Natuurlijk is het niet zo dat ik beweer dat het niet mogelijk is bij Nederlandse mannen maar mijn ervaring is wel dat deze meestal iets mannelijker zijn om het zo maar te zeggen 
en iets minder flexibel in het begrijpen van het vrouwelijk brein!!!
Vroeger… heel vroeger… een jaar of 8 terug… toen heb ik 2 nederlandse vriendjes gehad… Beide bij mij uit de buurt, maar dat waren een beetje van die lompe boeren. Geen aandacht aan je besteden, gewoon heel anders. Mijn turkse ex was op een gegeven moment ook een beetje zo… Maar denk dat daar de koek gewoon een beetje op was.
M. daarentegen is heel anders, zorgzaam (soms zelfs iets te), is gevoelig, attent… Zo veel anders…
Ook ik wil niet zeggen dat NLers niet zo zijn, maar ik zie toch weinig Nederlandse mannen die zo zijn…
Ik heb een beetje hetzelfde als jullie, tessa en cynthia.
Ik heb ook altijd geroepen, geen buitenlander voor mij …maar die uitspraak baseerde ik op de buitenlanders die ik hier zag.
Toen ik de 1e keer op vakantie was en askim tegen kwam had ik zoiets van van, owh neee, ik doe er niet aan mee.
Maar ja toch als een blok gevallen.
Ik heb jarenlang een relatie met een nederlandse man gehad en kan dus wel een soort vergelijk maken…
Het grootste verschil met nederlandse mannen is de zorgzaamheid, het meeleven, niet bang zijn hun gevoelige kant te laten zien, maar ook hun mannetje kunnen staan als t erop aan komt mijn “eer” te verdedigen. Mijn man zal me nooit laten vallen ookal heb zie ik bepaalde dingen net even anders dan hij. En daarnaast behandeld hij me als de mooiste vrouw die er bestaat, ookal kom ik net mn bed uit en zie ik er niet, al ben ik snipverkouden loopt de snot uit mijn oren, hij zal daar nooit een negatieve opmerking over maken. En dan ook nog t grenzeloze vertrouwen wat hij in me heeft.
Je beschrijft het inderdaad mooi ik heb ook een hele lange relatie achter de rug met een Nederlander en voorheen nog wel meer maar dan nog wilde ik ze toch maar niet op 1 berg gooien om te zeggen dat alle Nederlandse mannen zo zijn vandaar mij woord keus en wat jij zegt met je de mooiste vrouw op aarde laten voelen heeeeeeeel herkenbaar!!!
Hmmm ik weet niet of ik hier al een gefundeerd antwoord op kan geven, ben amper een maand samen.
Alleszins nog nooit een buitenlands vriendje gehad, altijd Belgische jongens, en ik was ook de eerste om smalend te doen over meisjes met een Turkse vent, had ook zoiets van ‘naief kind, je laat je in de luren leggen’ (SHAME ON ME - ben wel geleerd nu!)
Wat me vooral opvalt is dat -de meeste- Turkse jongens ‘traditionele’ waarden nog hoog in het vaandel dragen, familie is voor hen belangrijk, een gezin, en in die zin hun verantwoordelijkheid opnemen is eigenlijk vanzelfsprekend voor hen.
Terwijl me hier heel erg opvalt in België dat steeds meer jongens van mijn generatie er enorm voor terug deinzen om ook maar iets van verantwoordelijkheid op te nemen, ze willen een leuk leven, ze willen kunnen blijven uitgaan, thuis willen ze op hun Xbox kunnen spelen etc. En die periode duurt almaar langer en langer, ik ken jongens van 30 of ouder die zich ‘nog niet klaar voelen voor een gezin’. Wat moet je daar in godsnaam mee als vrouw? Als je vent eigenlijk je kind is???
En dat merk ik toch veel minder bij Turkse jongens.
Voor meer verschillen zal ik nog wat langer met m’n ventje moeten samen zijn en hem nog beter leren kennen
Wel interessant onderwerp!
hmmm hier kan ik wel op reageren ik heb nog nooit met een 100% hollander gehad, maar wel met jongens die in nederland geboren zijn en dus erg vernederlandst zijn en met een surinamer, wat eigenlijk dus een hollander is.
Ik zie het grote verschil alleen al op schiphol, geen man die de koffer van zijn vrouw overneemt, terwijl ik in turkije net de deuren uitkom en mijn handen vrij heb!
Hier zie je vrouwen sjouwen met tassen vol uit de supermarkt terwijl man lief alvast de auto start… Of ik nu schoenen koop of een sjaal of what ever b loopt altijd met mijn tas, ik heb mijn handen vrij!
Daarnaast kunnen mannen hier gewoon zeggen, moet je niet naar de kapper je ziet er niet uit, terwijl idd als ik net mijn bed uitkom of koorts heb of gejankt, mijn askim me altijd mooi vindt en als ik zeg ik ga naar de kapper zijn antwoord is, waarom het zit toch mooi en als ik terug kom van de kapper hij zegt oke nu zit het nog mooier, altijd complimenten.
Verder kan b gelukkig goed over zijn gevoel praten, maar verder kunnen nl mannen dat beter dan tr mannen tenminste als ik de verhalen zo lees!
toen ik 16 was, was ik op mijn slaapkamer aan het dansen op arabische muziek, mijn moeder kwam binnen en zei, volgens mij kom je nooit thuis met een hollander, waarop ik zei: mam ik weet het wel zeker :) dus ook geen verassing toen ik met b aan kwam zetten
schitterend 
Ik herken hééél véél van wat jullie zeggen, dus sluit me bij ALLES aan !
Behalve het feit van dat ze je de mooiste vinden op aarde, mijn 2 BELGISCHE ex vriendjes verschillen in dat opzicht niet van men turkse vriend nu… ook zij droegen me op handen en zeiden dat ik het mooiste meisje was van de wereld ,
maar toch moet ik toegeven dat E dit op een andere manier toont of zegt … het is gewoon romantischer en gevoeliger :D!
Hij is ook heel behulpzaam in het huishouden, voordat men moeder de keuken kan opruimen is E al volop bezig! Overal waar hij kan helpen doet hij het, en voor men moeder is dit een hele aanpassing haha! Mijn vader of broer doen/deden dit nooit! Dus men moeder vindt dit helemaal geweldig!!
Het is de eerste keer dat ik een buitenlands vriendje heb, maar ik zou het niet anders meer willen , al mag ik zeker ook niet klagen over men belgische ex-vriendjes, ik wil ze helemaal niet zwart maken hier !
Ben het eens met bijna alle positieve verschillen,
mijn turkse vriend toont heel gemakkelijk zijn liefde en genegenheid, is erg zorgzaam, erg sociaal en deelt alles met zijn familie en met mij.
Maar verder vind ik dat turken vaak minder goed met geld omgaan, toch wel wat jaloers zijn en traditioneler zijn.
Een gevoeliger…ja opzich wel, maar mijn vriend geneert zich vreselijk als hij moet huilen in mijn bijzijn