Ik vind het leuk om vragen te beantwoorden hoor, dus geen probleem. Zo ben ik zelf ook nog bezig met ‘reizen’ ook al zit ik in druilerig Nederland.
(Nee hoor ik ben ook gek op Amsterdam.)
Misschien kom ik je trouwens wel tegen in Colombia, daar ga ik jan-feb 2013 heen. Maar ik wil nog helemaal niks vastleggen dus ook geen eventueel treffen
(niks persoonlijks hoor!)
Gisteren heb ik de (oude) Lonely Planet gehaald bij de bieb en ben ik begonnen met inlezen, heb er al enorm veel zin in, maar moet nog even geduld hebben (en sparen). Eind augustus schijnt de nieuwe LP Colombia uit te komen dus dan koop ik er pas zelf een.
Nee je hoeft ook weer niet angstig te zijn hoor, maar gewoon even goed van tevoren lezen wat voor trucs gebruikelijk zijn in welke gebieden. En bijvoorbeeld hoe je een echte taxi kunt herkennen of bestellen. De grensovergang van Bolivia en Peru kun je ook met een grote busmaatschappij doen, bv. van Copacabana naar Puno. De bus gaat dan ook een stukje op een boot. Bij de grens wacht de bus tot iedereen z’n visum (stempeltje) heeft geregeld. Het is handig om expliciet om 90 dagen visum te vragen anders doen ze misschien 30 dagen terwijl jij misschien 33 dagen in Peru wilt zijn.
Je hoort vanzelf ook wel waarschuwingen van de lokale bevolking en van andere reizigers over eventuele gevaren (en over handige routes en leuke dingen om te doen).
In principe moet ‘geen domme dingen doen’ genoeg zijn. Ook in Amsterdam of Rome moet je niet je tas open aan je rugleuning hangen in een café, met je mobieltje en portemonnee te graai, of in de trein of bus in het vak boven je hoofd leggen en dan in slaap vallen. Ook in Europa is er dan kans dat het weg is. Wel is het handig om goed te beseffen dat je in Zuid-Amerika waarschijnlijk altijd en overal opvalt als toerist, en dus interessant doelwit. Maar nogmaals, mij is niks overkomen in die totaal 7 maanden dat ik er heb gereisd, alleen is 1x een t-shirt van een waslijn gepikt (waarschijnlijk door een andere reiziger) en 1x de yoghurt verdwenen uit een gedeelde koelkast (idem). Even om te relativeren! 
Lees meer veiligheidstips op mijn website (zie handtekening).
Goed dat je al Spaans spreekt! Oefenen zul je volop kunnen doen want maar weinig mensen spreken Engels. Wel spreken ze het daar een beetje anders, vooral van Argentijnen vind ik het lastiger te verstaan, en die gebruiken ‘voz’ in plaats van ‘tu’.
In de andere landen gebruiken ze nooit ‘vosotros’, maar zeggen ze altijd Ustedes, ook als ze informeel ‘jullie’ bedoelen. In enkelvoud zeggen ze wel ‘tu’. Ik vind dat Peruanen wel lekker helder Spaans spreken, van Bolivia weet ik het niet meer zo goed, maar wel duidelijker dan Chili / Argentinië. (In andere landen kom je ook altijd aardig wat Argentijnen tegen, vandaar dat ik het wel weet.)
Zelf heb ik onlangs een weekje privéles genomen in Sevilla, dat beviel mij beter dan een klasje want dan kun je je eigen tempo aanhouden en specifieke dingen oefenen / leren. (Ik sprak daarvoor al wel Spaans maar alleen door zelfstudie, dus er zaten / zitten gekke gaten in mijn beheersing van de grammatica.) Ook is het gevaar van een klasje dat je direct na de les toch Engels of Nederlands gaat praten met studiegenootjes.
Misschien kun je voor vertrek ook nog wat leuke Latijns-Amerikaanse films kijken, bijvoorbeeld Motorcycle Diaries.
Tussendoor vliegen lijkt me niet echt nodig maar kun je altijd ter plaatse zien. Misschien een keertje voor een jungle trip, of een vlucht binnen Argentinië (maar daar ben ik zelf niet geweest). Vliegen binnen een land is meestal nog wel betaalbaar maar vliegen een grens over is vaak veel duurder (maar voor jou valt dat misschien wel mee met je korting).
Ik zie nu pas dat je gebruikersnaam niet Stressmar is maar Stessmar 