Wanneer zou ik op reis moeten gaan?

Hallo lezers,

Ik ben al lange tijd bezig met een mogelijke reis naar Australië. Een bekende van mij zit daar nu ook op dit moment, en het lijkt me helemaal geweldig om daar ook naartoe te gaan en het avontuur op te zoeken.

Maar nu zit ik met een ‘probleem’. Ik ben namelijk nu nog maar 16 jaar oud, en ik weet dat je tenminste 18 moet zijn om in aanmerking te komen voor een work&travel visum. Mijn idee is om er een jaar voor uit te trekken, maar het kan ook 10 maand worden. Daarom is dit visum een must.
Om alles financieel rond te krijgen, ben ik nu al bezig met het sparen voor de reis. Het is vrij lastig om dit vol te houden, omdat er genoeg ‘sociale activiteiten’ zijn die ook veel geld kosten. En ik weet dat ik niet alles op moet gaan geven voor deze reis.

In september 2010, ja het duurt nog een tijdje, word ik dan eindelijk 18. Als ik dan mijn streefdoel qua geld al heb bereikt, ben ik van plan om een snelcursus te doen voor mijn rijbewijs. Zodat ik vrij rond kan trekken wanneer ik daar ben. En als ik nog niet genoeg geld heb, ben ik zelfs aan het overwegen om als testpersoon te dienen. Diezelfde persoon die nu in Australië is, heeft dit ook gedaan om zijn reis te kunnen realiseren.
Het grote voordeel is dat je in een korte tijd, een grote som geld verdiend. Hier zit wel een klein risico achter, dus ik hoop dat het tegen die tijd allemaal al rond is.

Volgend jaar ga ik eerst beginnen met mijn HBO opleiding, om er het eerste jaar vol tegenaan te gaan en mijn propedeuse te halen. Als ik dat heb gehaald, ga ik tijdelijk stoppen met mijn opleiding. Maar mijn ouders steunen me niet volledig wat dit betreft. Ze zeggen dat het beter is dat ik eerst mijn opleiding afmaak.

Ik denk juist eerder dat het ideaal is om na mijn eerste jaar ertussenuit te gaan. Ten eerste is het vaak zo dat je na het afstuderen een baan krijgt aangeboden, wellicht bij je stage plek o.i.d.
Ten tweede wil ik erg graag op kamers, en als ik ondertussen nog eens wil gaan sparen voor deze reis. Word het allemaal wel erg lastig.

Dus mijn vraag is, na dit lange verhaal, zal ik het doen zoals ik het zelf wil?
Of moet ik toch beter naar mijn ouders luisteren.

Vriendelijke groet,

Hoi Pytrik16,

Australie is een geweldig land, dus ik kan mij voorstellen dat je graag het avontuur daar wilt gaan zoeken. Maar ik lees dat je nog veel meer plannen hebt. HBO opleiding, rijbewijs, op jezelf gaan wonen, 1 jaar op vakantie gaan in Australie. Waarschijnlijk ook een auto kopen om daar rond te rijden, want een auto huren is voor jou onbetaalbaar daar, sorry. Zeker niet goedkoop, dus ik denk dat je een heleboel hebt om voor te sparen.
Ik kan mij ook de gevoelens van je ouders voorstellen (mijn oudste is ook 17). Ook ik zou niet gelukkig zijn om haar op deze wijze te laten vertrekken, idem met haar voornemen om als testpersoon te gaan dienen. Als je je er in verdiept zijn er best wel serieze bedreigingen.

Maar waarom plan je het niet een klein beetje anders. Maak je HBO studie af, ik weet niet welke studie, maar dat maakt niet zoveel uit. Ik denk dat je dan een hele goede basis hebt. In het laatste jaar moet je gaan stage lopen/afstuderen. Probeer dan je stage in Australie te doen (bv bij een olie-of mijnbouw bedrijf $$$$$). De oudste dochter van mijn collega heeft nu de tijd van haar leven tijdens haar afstudeerperiode in Sidney. Zij spaart haar verlof dagen op en om de paar weken is ze een week aan het rondtrekken. Op deze wijze heeft ze al de helft van Australie bezocht.

In dit geval heb jij over 3 tot 4 jaar iets gedaan waar massa’s mensen van dromen. Daarnaast kom je dan echt in contact met de mensen daar. En misschien krijg je ook daar wel een baan aangeboden. Dat wil dan niet zeggen dat je eeuwig daar moet blijven zitten. En als je geen baan hebt kun je dan nog altijd besluiten om er een paar maanden vakantie aan vast te knopen.
Een ander voordeel is, later kun je dan altijd op je CV zetten dat je daar bent afgestudeerd, bent blijven werken, etc. Bij de bedrijven waar ik heb gewerkt is buitenland ervaring altijd een plus geweest. Al is het maar voor de ontwikkeling van je Engels.

Ik ken jou en je ouders niet, maar ik denk dat die waarschijnlijk ook hier een iets beter gevoel bij zullen hebben. Als mijn dochter met zo’n voorstel zou komen, denk ik dat zij het ticket van mij betaald zou krijgen.

Veel succes

Wim

Hallo Pytrick,

Ik heb ook met een werkvisum in Australië gewerkt en gereisd (4 maanden waarvan 3 maanden gewerkt in twee steden), in 1997 dus alweer een tijdje geleden. Een fantastische ervaring. In de Australische winter was het wel een stuk moeilijker om werk te vinden.
Ik heb wel nog aardig wat contact met diverse Australiërs dus denk nog wel aardig mee te krijgen hoe het leven daar nu is (het verandert daar niet zo heel snel als in Europa).

Ik vind het hartstikke stoer dat je nu al zo duidelijk een doel voor ogen hebt en al aan het sparen bent. Dat doen niet veel mensen je na. Daarom denk ik ook dat jij er hoe dan ook wel zult komen in het leven, welke keuzes je ook maakt. Je klinkt als een verstandig iemand die echt wel goed nadenkt over keuzes en gevolgen. (Zo, laat dit maar eens aan je ouders lezen :-))

In veel andere landen is het juist gebruikelijk om na je middelbare school een jaar op reis te gaan, vrijwilligerswerk te doen of een soort oriëntatiestudies / -cursussen te volgen. Bijvoorbeeld veel Engelsen nemen een ‘gap year’ en feesten en zuipen zich dan een jaar lang helemaal lam in Australië en eventueel India en Thailand. (Maar velen zullen ook serieus werken en rondreizen.) Veel Zweden doen dus een jaar allerlei oriëntatiecursussen om te helpen beslissen welke studie het beste bij ze past. Ik wou dat ik dat had gedaan!! Want ik heb achteraf gezien toch niet helemaal de juiste keuze gemaakt, waar ik nu in mijn carrière de gevolgen van merk.
(Ik heb HEAO gedaan maar had achteraf gezien beter Journalistiek kunnen doen… mijn HBO-diploma staat zeker goed op mijn CV maar voor banen die ik het tofst zou vinden vragen ze toch echt specifiek Journalistiek… en om nu een nieuwe studie naast mijn werk te gaan doen is veel heftiger dan in je studentenjaren de switch op tijd maken!)

Dit alles even als onderbouwing van mijn steun voor jouw eigen plan: eerst je propedeuse halen en dan op reis, en dan je studie weer oppakken. Of misschien kom je er in dat jaar wel achter dat je toch een andere richting in wilt slaan. En daar kun je wat mij betreft beter zo jong mogelijk achter komen en niet na 4 jaar ‘verspild’ te hebben!

Aan de andere kant is de suggestie van Wim1 ook wel een goeie om daar een stageplaats te zoeken maar ik weet niet of dat kan voor jouw studierichting en of jouw school dat wel ondersteunt etc etc.

Hoe dat zit met je rijbewijs weet ik niet precies. Voor het huren van een auto moet je vaak al een aantal jaren in bezit zijn van je rijbewijs, dus je enige optie is dan waarschijnlijk om daar zelf een auto of busje te kopen. Wat ik destijds heb gedaan is een auto in Perth kopen, waar de prijzen over het algemeen wat lager liggen, en later met winst verkocht in Sydney. Het was overigens een fantastische auto, een Holden Panelvan… een soort kruising van een Amerikaanse slee en een lijkwagen, achterin hoog genoeg om rechtop te zitten en breed genoeg voor een twijfelaar matras. Dus een auto en slaapplaats in één. Vooral buiten de steden erg handig want daar is kamperen gratis. Het rijden aan de linkerkant is even wennen, maar ook wel weer logisch omdat het stuur aan de andere kant zit, en je gewoon achter voorgangers aan rijdt. Alleen op rotondes heb je wel eens de neiging om de verkeerde kant op te draaien. Het moeilijkste vind ik altijd om te lopen en dan over te steken, ik kijk altijd naar de verkeerde kant.

Overigens heb je ook wel interessante deals met de lange afstandsbussen. (een soort strippenkaarten voor duizenden kilometers.)

Het verhaal van testpersoon snap ik niet zo goed, testpersoon voor rijbewijs??

Ik zie zelf eigenlijk helemaal geen nadelen aan het onderbreken van je studie behalve dat je misschien in het jaar daarna met allemaal nieuwe mensen zit, maar dat gebeurt misschien toch al omdat je een specifieke richting kiest.

Nog een dingetje. In 1997 was het zo dat je voor het verkrijgen van een working holiday visum, moest aantonen dat je een bepaald bedrag op je bankrekening had staan. Het gekke was, dat je niet hoefde aan te tonen of je je ticket al had gekocht of niet! Ik weet niet of dat nog steeds zo is.
Verder heb ik de afgelopen jaren signalen gehoord dat er maar een beperkt aantal van die werkvisa wordt uitgegeven, dus dat ze op een gegeven moment op kunnen zijn voor dat jaar…
over deze zaken zou je alvast info kunnen zoeken in de specifieke forums of bij de ambassade.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En nogmaals, jij komt er wel!

Groeten van Cécile

Héél erg bedankt voor de reacties!

Ik vind het af en toe ook erg moeilijk om bij vrijwel alles na te denken over het sparen voor deze reis. Het idee van een stage is ook erg interessant, ik heb al geïnformeerd over de optie op een mogelijke stage in verschillende landen. Dit is mogelijk, maar het lijkt me nog vele malen leuker om het allebei te doen. Omdat je voor het grootste deel van je stage toch aan werk en een gebied vastzit.

Ik heb al veel regels en dingen e.d. opgezocht over hoe en wat in Australië. Ook werd er op veel verschillende forums gezegd dat een auto huren voor een langere tijd vaak niet ‘uit’ kan. Daarom was ook mijn idee om een auto te kopen. Dit was eigenlijk ook de enige optie, omdat je inderdaad voor het huren van een auto minimaal een jaar een rijbewijs nodig hebt.
Busreizen lijken mijzelf niet echt een succes omdat ik er toch echt heenga voor de vrijheid, en die heb je toch stukken meer met een eigen auto. Hiermee kan je gaan en staan waar je wilt.

Het enige ‘probleem’ is dat mijn ouders het nog niet helemaal weten, maar ik verwacht dat het in de loop van de tijd zal veranderen. Dus ik blijf op dezelfde manier doorsparen, zodat ik altijd nog geld achter de hand heb.

De stageopties zijn voor zover ik weet toch vrij beperkt bij mijn opleiding, ook is het zo dat het mij op voorhand een erg interessant opleiding lijkt. Maar dit kan uiteraard veranderen wanneer ik er eenmaal aan ben begonnen. Ook heb naast Engelse lessen, geen extra engelse dingen waardoor de stageplekken in het buitenland al een stuk moeilijker worden. Want dit Engels is toch een ander niveau dan op de werkvloer.
Ook heb ik na mijn gehele leven al naar school te zijn gegaan wel een ‘beetje’ genoeg van het studeren. Ik wil gewoon het avontuur opzoeken, en wat zien van de wereld.
Daarnaast weet ik voor mezelf dat ik na de mogelijke reis, door moet gaan met studeren. Want ik heb het gevoel dat je zonder hbo diploma weinig mogelijkheden hebt tegenwoordig.

Nogmaals bedankt,

Pytrik

Hoi Pytrik,

Het klopt wel dat Engels spreken (en schrijven) op je werk effe andere koek is dan wat je er op scholen mee doet. Ik had 6 jaar Engels op VWO en 2 jaar intensief op HEAO-talenrichting achter de rug toen ik stage ging lopen. Ik had les gehad met uitgebreide uitspraak-oefensessies, grammatica, vertalen beide kanten op en presentaties geven in het Engels… en natuurlijk veel tv-kijken en boeken lezen in het Engels… maar toen ik stage ging lopen in Engeland daarna, stond ik in het begin echt geregeld met mijn mond vol tanden of kon ik gewoon niet alles volgen, vooral als het over werk ging, maar ook als je je een beetje boos maakt ofzo en je niet uit je woorden komt. En 's avonds helemaal gaar van het denken in een andere taal.
Een bedrijf moet er dan wel voor open staan dat je het Engels dus lang niet optimaal beheerst. Je leert het er zelf wel het beste en snelste door (maar ook door reizen)! :slight_smile:

Overigens heb ik tijdens mijn stageperiode (5 maanden, 5 dagen per week) in de weekenden wel heel veel gezien van Engeland (maar dus ook niet Schotland en Wales), maar met Australië wordt dat natuurlijk wel lastiger vanwege de grote afstanden.

Qua geld wordt het flink sparen, maar je kunt ook bewust keuzes maken in de baantjes die je in Australië zoekt. Als je bijvoorbeeld in een kroeg/grand cafe gaat werken waar je veel uren kan maken en gratis eten krijgt, heb je nauwelijks tijd om geld uit te geven en hoef je ook minder eten te kopen. (Ik weet niet of Fountain Cafe in Kings Cross, Sydney nog steeds bestaat; ik kon daar 60 uur per week werken verdeeld over 6 dagen, met gratis eten. Wel erg heftig (5 weken gedaan), maar heel snel enorm veel geld gespaard!) En bij veel boerderijbaantjes krijg je kost en inwoning dus ook daar kun je weer wat opsparen voor het vervolg van je reis. Maar met een callcenterbaantje van 3 uur per dag kom je niet zo ver en heb je ‘teveel’ tijd over om het allemaal meteen weer uit te geven.

Ben wel benieuwd wat voor studie je wilt gaan volgen. Oh ja en ik heb ook wel de indruk dat het zonder HBO papiertje echt wel wat lastiger is in de werkende wereld. Ik ken wel wat mensen die zichzelf zonder diploma hebben opgewerkt bij één werkgever, maar altijd werd het lastig als ze dan ander werk zochten… een nieuwe werkgever vraagt toch meestal ook naar een diploma en niet alleen maar de ervaring. Op zich vrij suf (want volgens mij kun je ook zonder diploma wel een bepaald denkniveau halen door werkervaring, vrijwilligerswerk, veel lezen, interesse in de wereld etc), maar zo werkt de wereld nu eenmaal.
En zoals ik zelf al zei, vaak willen ze zelfs nog dat het papiertje voor een speciale studierichting is. Terwijl ik in de praktijk ontzettend vaak zie en hoor van al mijn werkende vrienden en collega’s, dat ze nauwelijks concrete dingen uit hun studies toepassen in het werk. En ik ken diverse docterandussen in de geschiedenis of antropologie, die werken als communicatie- of beleidsmedewerkers. (Dus niet overal vragen ze gelukkig naar een specifieke richting, maar wel naar een bepaald denkniveau en bewijs daarvoor…)

Nou sorry het wordt langdradig, maar inderdaad is het wel erg verstandig om na een reis toch een studie af te maken.

Spaarze (feestjes en etentjes thuis kunnen net zo gezellig zijn als uit, toch!),
Cécile

Hee Cécile,

Naast het avontuur daar op zoeken is het natuurlijk ook een erg groot voordeel dat je daar het meest Engels gaat spreken. Hierdoor denk ik gedurende 10 tot 12 maand een behoorlijk woordje Engels te hebben geleerd. Mijn Engels zit op dit moment (leeftijd/beheersing) ruim boven het gemiddelde. Ook al heb ik wel het idee dat ik tegen Engelse mensen al snel dichtklap, maar dit zal nog wel verbeteren.

De studie die ik ga doen, als ik morgen hoor dat ik geslaagd ben, is de MER. Dat staat voor Management, Economie en Recht. Deze studie lijkt me de juiste keuze voor mezelf, en ook mijn omgeving zegt dat ik deze richting moet gaan doen.
Ik heb al gehoord dat ik van de 100 examenkandidaten economie de hoogste van de school was. Dit geeft mij een extra goed gevoel bij mijn keuze die ik heb gemaakt.
Als het te combineren valt, probeer ik ook nog cursussen Engels te volgen. Maar dit is dan niet echt gericht op mijn mogelijke reis, maar om meer mogelijkheden voor mezelf te creëren. Dus het is ook mogelijk dat ik na mijn reis nog zo’n cursus ga volgen.

Het kan zijn dat ik wat vergeten ben o.i.d. maar ik had niet erg veel tijd,

Pytrik,

Hoi Pytrik,

Het wordt een soort chatsessie zo, maar goed :slight_smile:
Ik weet niet waar je MER gaat doen maar veel Hogescholen bieden ook op vrij hoog niveau Engels aan en ook toegespitst op het bedrijfsleven. Maar in de praktijk gebruiken blijft lastiger. Maar het kan je wel goeie basis en woordenschat geven.
Zelf vind ik het ook leuk om veel boeken in het Engels te lezen, vooral als dat de taal is waarin ze zijn geschreven (ik lees liever geen vertalingen, maar met Zweeds ofzo moet je wel :)). De ene keer lees ik gewoon lekker vlot door ook al begrijp ik soms woorden niet, de andere keer heb ik zin om elk woord dat ik niet ken, op te zoeken. Vind ik wel heel leerzaam en leuk.

Het verbaast mij trouwens wel dat er niet meer reacties komen op jouw vragen. Misschien zou je het ook nog eens in het Lonely Planet forum kunnen posten, kijken wat mensen uit de hele wereld ervan vinden. (En je Engels oefenen :))

Cécile