Misschien vinden ze het niet belangrijk? Zijn ze net zo arrogant als de Fransen die het vertikken om Engels te spreken?
Leuk is wel dat ik ooit ben aangenomen bij een bedrijf als exportmanager (daar werk ik allang niet meer) waar tijdens het interview mijn talenkennis niet werd getest, eenvoudigweg omdat ze dat niet konden…Zij weten niet beter dan dat ik 6 talen vloeiend spreek (en als je Vlaams als officiele taal mag rekenen zelfs 7).
Zie bovenstaande vraag… waar ligt het aan?
Spanjaarden zijn niet zo arrogant als de Fransen. Het is meer onkunde en daar moet ik wel een kanttekening bij plaatsen: ik heb het hier over Andaluciers en Sevilla in het bijzonder. Op veel plaatsen wordt beter Engels gesproken dan hier (Barcelona, Valencia, Madrid, Baskenland). Dat heeft mede te maken met dat daar veel exporterende en importeren bedrijven zitten. Die heb je hier ook, maar minder. Waar ik nu werk spreken mijn collega´s zeer goed Engels.
Ja maar dat zijn grote steden! Ik ben in Castellon geweest en de verkoopsters sprak daar echt geen woord Engels…
Andalucia heeft tevens nog altijd een beetje een minderwaardigheidskomplex o.a. op industrieel gebied en dat heeft er ook mee te maken (leuk discussiepunt hoor met een Sevillaan, kom niet aan Sevilla)
Nou kom niet aan geheel Spanje bij de gemiddelde Spanjaard… Ik ken mensen die in Spanje wonen en ben op bezoek geweest.
Hun wonen vlakbij de grens van het Catalaanse gedeelte. Ik zei wat belachelijk dat ze niet gewoon Spaans praten, maakt het toch makkelijker bla bla bla… als blikken konden doden.
Ik kreeg flink ervan langs haha
Spanje bestaat eigenlijk ook alleen maar uit grote steden waar de internationale en nationale bedrijven gevestigd zijn (of vlakbij). Uiteraard is het ook zo dat heel veel mensen absoluut geen Engels nodig hebben, vooral de oudere generatie heeft geen flauw idee wat voor nut het voor hen heeft om Engels te kunnen. Maar ze beseffen wel degelijk dat hun kinderen het wel moeten leren. Dit is ook een kwestie van tijd. Elke nieuwe generatie zal beter zijn.
Daarom heb ik het bewust bijna nooit over Spanje in zijn algemeenheid… De onderlinge verschillen zijn te groot daarvoor.
Ach ja weet ik veel… Die mensen zijn Nederlands dus dacht niet dat het zon big deal zou zijn.
Ik vond het gewoon raar dat als je goed Spaans spreekt je 10km van je huis een vreemde taal blijkt te spreken haha
Gewoon stug in het Castellaans blijven praten en als ze in het Catalán blijven antwoorden dan begin ik vaak in het NL: begrijpen we het tenminste geen van beiden en staan we weer gelijk!
Ik denk dat je een “vreemde” taal vloeiend spreekt zodra een native speaker je buitenlandse afkomst niet meer kan horen, je woordspelingen etcetera begrijpt en zonder na te denken in elke conversatie kunt meedoen.
Ik werk al 20 jaar in Duitsland en krijg wel eens de vraag hoe ik aan die Nederlandse naam kom… Dat i.c.m. het feit dat ik me wel eens betrap in het Duits tellen geeft me het idee dat ik het behoorlijk beheers. Voordeel in mijn geval is mijn Limburgs dialect en dito accent. Ik klink dus niet als Linda de Mol of Rudi Carrel 
In het Engels kan ik mijn oer Nederlandse accent gewoon niet verbergen, maar daarvoor gebruik ik het ook weer te weinig.
Ik ken ook mensen die ongemerkt hun nieuwe taal in de Nederlandse zinnen verweven. Wat noemen we dat dan? :dag:
Improviseren haha
Dat overkomt volgens mij vooral mensen die in landen met “verwante” talen wonen (GB, USA, DUI). Met Spaans heb ik dat niet echt, wel dat ik af en toe naar een woord moet zoeken in het NL en toen ik na 5 jaar Spanje weer 3 jaar terug was in NL ging het schelden automatisch in het Spaans…(en nog steeds, klinkt veel beter)
Ik heb i.d.d. wel eens een Duitse zinsopbouw in m’n Nederlandse tekst. Een kennis van me heeft dat met Khmer(Cambodja) en Nederlands, da’s soms best lachen 