(origineel bericht op be-more.nl)
Wandelingen, wachten en relaxen!
Hoi allemaal,
Hier weer even een berichtje uit het mooie Malawi! Ik kreeg al commentaar dat ik vrijdag niks had geplaatst, bij deze mijn excuses maar ik was al heeeerlijk weg voor het weekend! Ik hoorde dat het weer in Nederland beter aan het worden is? Toch nog een beetje een zomergevoel voor jullie dus!
Alles gaat hier nog steeds zijn gangetje en ik vermaak me prima. Echt een raar idee dat de meeste van mijn medevrijwilligers komend weekend al vertrekken naar Nederland. Ik ben blij dat ik nog een maandje mag blijven, er is hier nog genoeg te doen! (Sorry! Ik mis jullie wel hoor af en toe!)
Ik zal proberen even kort te beschrijven wat ik afgelopen week heb meegemaakt op het project. Afgelopen week zijn we op Home Based Care gegaan om te controleren of alle mensen die bij de inventarisatie hadden opgegeven dat ze een toilet nodig hadden, deze ook daadwerkelijk nodig hebben. We hebben ruim 2,5 uur gewandeld door een prachtige omgeving. Af en toe ben ik even stil gaan staan om gewoonweg te genieten van de omgeving om me heen. Zulke momenten zijn soms echt even nodig om volop te kunnen genieten van het land want soms ga je gewoon door en vergeet je te genieten. We zijn die dag bij ongeveer 6 huizen geweest waarvan er uiteindelijk maar 1 echt een toilet nodig heeft. Zo zie je maar dat het toch maar goed is om zulke dingen te controleren en niet zomaar geld te geven! We zullen komende week nog een aantal keer op Home Based Care gaan om de overige huizen te controleren. (bij de inventarisatie kwam naar voren dat 16 mensen een toilet nodig hebben, tot nu toe hebben we pas opdracht gegeven tot 2) Bij deze wandelingen word je wel weer even terug in de realiteit geworpen, de omgeving is prachtig maar er is bijna niets in de buurt, de huisjes zijn klein en de mensen zijn arm… Je kan je hun leefomstandigheden haast niet voorstellen.
Naar aanleiding van de inventarisatie die we hebben laten doen, hebben we Arthur (de leider van de Youthclub) gevraagd of hij wil kijken of hij leden van de youthclub kan koppelen aan de activiteiten die moeten worden gedaan. Bv. afvalputten graven, huis schoonmaken, kleding wassen etc. Op die manier draagt de community zorg voor de eigen bewoners en hebben ze ons uiteindelijk niet meer nodig. Een deel van het sponsorgeld van Janneke en Dian zal gebruikt worden voor het inkopen van zeep, suiker en rijst om uit te delen aan de mensen.
Ik hoop dat we komende maand verder kunnen met deze activiteiten en zoveel mogelijk van de toiletten en afvalputten kunnen laten bouwen! (en natuurlijk zelf meehelpen)
We hebben een boekenkast laten maken zodat ze spullen die nu in een doos zitten kunnen uitstallen zodat ze zien wat ze hebben. Ze worden nu namelijk amper gebruikt. Het naar boven krijgen van deze kast was nog een hele onderneming. Dian en ik hadden op lopen scheppen dat wij wel sterk genoeg waren maar dat gevoel verdween al snel toen we de kast zagen, hij is dan uiteindelijk ook door de maker naar boven gesjouwd! (wie niet sterk is moet maar slim zijn toch)
Voor de nursery hebben we een tekening gemaakt van een hoofd waar we bij hebben geschreven wat alles is: neus, oren, ogen etc. We hebben namelijk gemerkt dat ze eigenlijk niet goed weten welk woord bij welk lichaamsdeel hoort. Zit er een kind op je schoot die je ogen aanwijst en vrolijk zegt: ‘this is your nose’. We hopen dat het op deze manier wat meer voor ze gaat leven. De kettingen die we hebben laten maken zijn helaas nog niet af. We wilde ze ophalen maar kregen toen te horen dat die kerel gewoon is vertrokken met al zijn spullen… Ik ben benieuwd of hij nog terugkomt. Maarja, ook dat is Afrika!
Verder zijn er deze week 2 proposals geschreven, een voor het feeding program waar ik vorige week over schreef. Ik hoop dat deze dit keer word goedgekeurd zodat het land bewerkt kan worden. Oktober is namelijk de beste tijd om zaadjes te planten en het zou fijn zijn als de kinderen over een tijdje eten kunnen krijgen op het project.
Verder bestond afgelopen week voornamelijk uit wachten, wachten en nog eens wachten maar ook daar raak ik al aardig aan gewend.
Wat veel van jullie waarschijnlijk niet weten is dat er afgelopen week demonstraties gepland stonden in Malawi tegen de huidige regering. Gelukkig zijn deze niet doorgegaan maar wij waren voor de zekerheid wel van de projecten gehaald. Het is uiteindelijk alles meegevallen en we zijn dan ook dezelfde dag nog teruggegaan naar het project. Om jullie gerust te stellen: ik voel me hier geen moment onveilig en als het donker is worden we geëscorteerd als we ergens heen willen zodat we niet alleen zijn. No worries!
Afgelopen twee weekenden waren zeer relaxt. Vorige week zijn we naar Zomba plateau gegaan waar we heerlijk hebben gewandeld. Onderweg een aantal watervallen en een dam gezien en verder vooral genoten van het lopen. Af en toe waande ik met eerder in Zuid Frankrijk dan in Malawi door de omgeving. Na de wandeling hebben we uitgebreid geluncht met jawel, taart als toetje! Ook de apen hebben hier flink van genoten.
Op zondag zijn we naar een kerkdienst geweest. Leuk om mee te maken maar wel redelijk langdradig (ruim 2,5 uur). We werden als mzungus nog naar voren geroepen om ons voor te stellen, we voelden ons allemaal redelijk opgelaten omdat er direct om geld werd gevraagd. In de kerk werd veel gezongen maar ik had verwacht dat het levendiger zou zijn!
Afgelopen weekend zijn we naar Cape McClear geweest, dat aan Lake Malawi ligt. Het hele weekend bestond uit relaxen, zwemmen, zonnen en niks doen! Het is hier echt supermooi en het was fijn om even te kunnen zwemmen. Verder hebben we een boottochtje gemaakt en gesnorkeld tussen de gekleurde visjes. Ik kan nu alvast vertellen dat ik sowieso volgende maand weer mee ga met dit weekend! 
(ik haal als ik terugkom wel een pilletje tegen bilharzia :p) Wel raar dat wij daar echt toeristen zijn terwijl aan beide zijden van het hostel de mensen gewoon hun was aan het doen zijn en bezig zijn met vissen. Toen we aankwamen had ik even het gevoel dat ik in Gambia was, het leek sprekend op de vissersdorpjes daar en er liepen veel beachboys rond die allemaal wat aan je wilde verkopen!
Zo, jullie zijn ook weer bijgepraat. Het verhaaltje is toch weer langer geworden dan gepland maar beknopt schrijven is nu eenmaal niet mijn sterkste punt. Ik hoop dat jullie een beetje kunnen indenken hoe mijn leventje er hier uit ziet. Ik vind het heerlijk om tussen de lokale bevolking te wonen en zelfs het gat in de grond is lang niet zo erg meer. Wie had dat gedacht!
Soms zeggen de foto’s meer dan woorden dus ook deze keer weer een aantal foto’s!
Ik hoop snel weer een berichtje te kunnen plaatsen! Is het weer in Nederland al beter? Meiden: gaan jullie wel alle feestjes af? En vergeet niet een aantal drankjes op mij te drinken he! Ik mis de feestjes wel!
Dikke kus Leanne