Het zal je maar gebeuren. Na een gelukkig huwelijk of andere staat van samen zijn kom je alleen te staan. Voor mij was dat geen reden om thuis te zitten kniezen. Anderhalf jaar na het overlijden van mijn man, die in november 2008, overleed ging ik als weduwe van 50+ alleen op reis naar Istanbul.
Van te voren had ik slapeloze nachten. Hoe zou het zijn zo alleen? Na zoveel jaren samen zijn voelt het gemis van je partner als een amputatie. Had ik niet beter een reisbureau kunnen inschakelen? Maar wars van groepsreizen waren mijn man en ik er altijd alleen op uit getrokken. Chili, Canada, Nieuw-Zeeland, Rusland en de meeste Europese landen. Voordat ik trouwde bezocht ik o.a. Japan, Siberie, Mexico en Marokko.
Ook nu ik weer alleen in het leven stond, voelde ik niets voor een rol als kuddedier. Dus zette ik me over mijn angst heen en trok alleen naar Turkije, Boedapest en andere plaatsen in Hongarije en schreef me in voor een bedevaartreis naar Israel. Daar ontsnapte ik aan de groep en liep alleen rond in Jeruzalem, Betlehem en Nazareth.
In 2011 scheepte ik me in voor een cruise over de Nijl en vergat ook Duitsland, Belgie en Frankrijk niet. Later leerde ik een lieve man kennen met een motorjacht. Samen trokken we twee maanden door Belgie. Over deze reis verscheen in januari 2013 mijn boek: een schuit vol verhalen (Boekscout)
Dit jaar was ik in Noorwegen en binnenkort gaan mijn vriend en ik naar de kust van de Egeische Zee voor een rondreis naar Efese, Myra, Pergamom, etc.
Ik ben geen miljonair, maar een schrijfster die volop geniet van haar leven en low budget reist. Ook zorg ik ervoor om alleen maar handbagage mee te nemen. Dat reist snel en prettig en voorkomt problemen als het zoekraken van een koffer of het opensnijden ervan.
Hoi Vikla,welkom op wereldwijzer!
Zoals de meeste mensen die hun dierbaren zijn verloren vallen in een zwart gat.
Daarom ook,neem controle over je leven,leid geen passief leven.
Als je alles maar laat gebeuren en over je heen laat komen, zal er zelden iets zeer positiefs gebeuren.
Trouwens een mens is niet gemaakt om alleen te leven,gelukkig heb je weer de draad kunnen oppakken,Vikla.
Wens je nog het allerbeste toe voor de toekomst en heb je vragen over reizen dan kan je steeds terecht op de verschillende landenforums hier op wereldwijzer.
Met vriendelijke reisgroet,
georgessiam.
Bedankt voor je reactie. Als je alleen komt te staan dan is het heel goed om alleen naar een voor jou onbekende stad of natuurgebied te gaan waar je niemand kent en de taal niet spreekt. Je gaat dan de confrontatie met je alleen zijn en met jezelf aan. Daardoor leerde ik echt los te laten.
Daarna had ik behoefte aan rust. En dat kreeg ik door die bootreis van twee maanden. Tja en daarna volgde het leven opnieuw inrichten. Juist op dat moment kreeg ik de kans om een week alleen in een gewone straat in Zuid Frankrijk te wonen, in Cadenet, Daar zette ik voor mezelf alles op een rijtje. Wat vind ik belangrijk, wat past bij me, wat heeft prioriteit en hoeveel tijd wil ik daaraan besteden? Het leven is zo kort, dus laten we er vooral van genieten door nieuwe landen en mensen te ontdekken.