Wat mij in Cuba aantrekt dat is:
Mensen, cultuur, natuur, muziek en ook wel, maar slechts een beetje (d.w.z. wat tijd betreft): de zon… (nl. slechts op twee momenten van de dag)
Op het strand zien ze mij nl. alleen bij de zonsop- en ondergang, alleen dan, en slechts alleen dan, ben ik een zon-aanbidder…
Wat mij, nà de zons-opgang(en) … , als tweede zaak in Cuba vooral boeit is poltieke aanpak van de sociale en economische problemen na de periode Batista.
Men kan zeggen wat men wil van Fidel Castro, maar van de 200.000.000 werkende kinderen in deze wereld is er niet één Cubaans kind.
Die gaan allemaal naar goede scholen, hebben een goede gezondheidszorg etc. en …leren allemaal de salsa-dans 
Niet dat ik geen kritiek heb op sommige zaken:
ik ben o.a. absoluut tégen een één-partij-stesel (ieder één-partijdig-stelsel wordt vroeg of laat corrupt) en ik ben vòòr volledige en absolute vrijheid van drukpers. ( maar met een Helms-Burton en een Nixon-Bush etc. op de achtergrond (met hun idiote boycot) m.i. wel deels verklaarbaar. Men denke aan het optreden van de USA (lees Kissinger) ten tijde van Allende (katholiek & marxist) en hoe ze daar Pinochet (een massa-moordenaar), in 1973 in het zadel hielpen…
Ik zeg: met die idioten, op zwem-afstand van de Varkensbaai… in Cuba, op de achtergrond, is een-en-ander wel deels verklaarbaar.)
Dat neemt niet weg dat m.i. ook Cuba er (t.z.t.) niet aan ontkomt een parlementaire democratie in te voeren en dat met volledige scheiding van de bekende 3 machten: de wetgevende-, de uitvoerende- en de rechtsprekende macht. Maar wat mij betreft: dat t.z.t.
De politieke ontwikkelingen in/op het kleine Cuba vond en vind ik een van de boeiendste in deze wereld en ja, ik herhaal het, met bepaalde zaken ben ik het dus niet eens.
Maar daarover, t.z.t., meer.
Veel Liefs allemaal
Arturo