ik ben net terug van 3 weken turkije, alanya.
mijn ouders hebben daar een appartement in een complex.
en daar werkt mijn grote liefde eyup.
in april ben ik er voor een week geweest maar zag toen nog niks in hem.
mijn ouders gaan bijna maandelijks naar daar en zo zijn eyup en ik in contact gekomen via msn.
dat verliep heel goed, 20 juli zou ik vertrekken naar daar , mijn ouders waren er al en eyup liet mijn ouders weten dat hij mij en mijn dochter zou komen halen naar de luchthaven.
dat verliep ook heel goed, eenmaal aangekomen bij mijn ouders wat gedronken en voor het eerst gekust, hij is pas vertrokken smorgensom 6u.
de eerste week verliep heerlijk, we gingen elke avond samen weg, was een heerlijke tijd, en overdag zag ik hem in het complex, hij zei me elke dag hoe moeilijk hij het ermee had dat hij me overdag niet kon kussen omdat hij dat niet mag tonen dat hij me graag ziet en dat hij me dn zo erg mist, stelde me voor aan zijn nicht die bij hem woonde, als ik bij hem thuis was zei hij me jij bent geen bezoek voor mij maar mijn grote liefde.
na een week was hij eens op bezoek bij mijn ouders en zei hij dat hij me zo graag ziet maar niet weet hoe zijn ouders op deze relatie zouden reageren en dat hij totaalniet weet wat met de toekomst.
hij wil zijn familie niet achterlaten en dus niet naar belgie komen en ik zou willen naar turkije gaan wonen maar kan dit niet omdat ik een dochter heb die naar haar vader moet.
de volgende dagen was het nog steeds grote liefde tussen ons.
maar dan vertelde hij me dat het zo moeilijk is, dat we geen toekomst hebben en dat hij me elke dag liever en liever ziet maar dat we er beter mee stoppen want dat we geen toekomst hebben en we elkaar enkel maar meer pijn doen.
ik was toen nog een week in turkije, zag hem overdag en het deed zo’n pijn dat ik hem niet kon vastnemen.
we hebben de laatste avond nog eens samen weg geweest en konden onze gevoelens voor elkaar niet tegenhouden en hebben weer gekust.
ik ben nu 5 dagen terug in belgie en het is zo moeilijk, ik kan hem niet vergeten, waarom moet ik altijd verliefd worden op een onbereikbare liefde.
ik ben stapelgek op hem en zou gewoon alles voor hem doen.
waarom hebben we geen toekomst.
ik heb nog contact met hem via e-mail en soms via msn.
dan vraagt hij hoe het met me gaat en dat hij hoopt dat ik me al beter voel maar dat het gewwoon beter is voor ons dat we het bij gewone vrienden houden maar dit wil ik niet, hij is mijn grote liefde.
ik doe er nu alles aan zodat ik in september voor 10 dagen terug kan naar alanya.
kon ik hem maar op andere gedachten brengen.
waarom is hij zo plots van gdachten veranderd.
ik begrijp hem totaal niet.
heeft hij met zijn ouders gepraat, ik weet het niet en als ik het hem vraag geeft hij er geen antwoord op.
ik hou zo ontzettend veel van hem maar zal hem toch uit mijn hoofd moeten zetten vrees ik.
Mooi verhaal Charlotte en jammer dat hij alleen vrienden wil blijven en er geen toekomst in zit.
Jij bent stapelverliefd en zou niets liever willen dan er voor gaan. Maar als hij er zo duidelijk over is dat hij er geen toekomst in ziet ondanks dat hij je heel erg leuk vindt dan zit er niets anders op dan dit te respecteren. Hij zal zijn redenen wel hebben om er zo over te denken.
Een relatie afdwingen heeft dan geen nut. Respecteer zijn beslissing en probeer hem te vergeten, hoe moeilijk dit ook voor je is.
Hij wil niet naar Belgie verhuizen en jij kunt niet naar Turkije. Ik kan me
dan wel voorstellen dat hij geen toekomst ziet en misschien is het maar beter, hoe moeilijk dat is,om hem niet meer te zien (of geen contact meer te hebben)voordat het nog closer gaat worden. Ik denk dat je dat inderdaad moet respecteren.
Ik kan me voorstellen dat het geen lekker gevoel is , maar de realiteit zegt iets anders. Respecteer zijn besluit, dat is denk ik het beste voor jullie allebei.
bedankt voor de reacties.
ik voel me al beter en heb nog dagelijks contact met hem.
we hebben besloten om hele goeie vrienden te blijven en ik heb me daar nu bij neergelegd.
binnekort vertrek ik terug naar alanya met mijn dochter op vakantie en ik weet dat ik hem terug elke dag zal zien maar gewoon als vrienden.
ik weet dat ik er nu een hele goeie vriend bijheb.
Ik kan niet anders dan me aansluiten bij de andere leden. Hoe moeilijk het ook is, het is wel de beste oplossing voor nu. (al lijkt het misschien nu niet zo).
Veel sterkte gewenst.
Lijkt me heel moeilijk om alleen vrienden te blijven met iemand waar je eigenlijk heel gek op bent. Volgens mij gaat dat niet werken maar als jij je er bij neer kunt leggen is dat prima toch? Of hoop je misschien dan toch niet op iets meer dat hij toch van gedachten zal veranderen?
ik weet dat hij ook nog gek op mij is en dat hij niet meer verder wilt juist omdat we elkaar enkel meer pijn zouden doen.
als ik daar terug ben gaan we wel nog eens samen weg maar niet meer elke avond.
en ja misschien hebben we dan die avond weer meer maar ik weet dat dit niks serieus zal worden. en heb me daar bij neergelegd hoe moeilijk dat ook is.
Knap van je hoor…ik zou het niet kunnen,op dit moment(lees mijn verhaal bij zou je er nogmaals voor kiezen)
Vindt het heel dapper van je…sterkte ermee!!
hallo,
heb je verhaal gelezen en begrijp je helemaal.
en ik weet ook niet hoe ik me zal voelen als ik bij hem zal zijn, ik denk blij voor een paar weken.
maar vrees ervoor eenmaal terug in belgie dat ik het terug moeilijk zal hebben om hm te missen maar dit is mijn laatste vakantie dit jaar en ik kijk er zo naar uit.
tegen dat ik volgend jaar terug ga zullen mijn liefde gevoelens voor hem wel verdwenen zijn want gelukkig zijn we niet lang samen geweest.
Ik wens je veel sterkte meis!
Ik denk dat het t beste is als je jezelf niet volledig laat gaan in je komende vakantie,en hem een beetje op een afstandje houden.Natuurlijk kunnen jullie leuke dingen gaan doen.Maar net wat je zegt…het maakt het allemaal moeilijker.
Ik heb de mijne gisteren avond gesproken en moet zeggen,het maakt het er niet makkelijker op…Telkens als ik een aantal dagen niks van hem hoor gaat het beter,maar zodra ik weer iets hoor,voel ik me minder goed…Het zal zo zn tijd nodig hebben denk ik,maar zolang hij me niet los kan laten zal het moeilijk zijn…