ik heb van de zomer een jongen ontmoet in Turkije. Hij werkte als animator in het hotel. Nu wordt je natuurlijk van alle kanten verteld dat zulk soort jongens niet te vertrouwen zijn en blablabla. En de eerste week zag ik hem ook echt niet staan hoor, maar op een gegeven moment voelde ik me toch wel gevleid door hoe lief die tegen me deed.
Toen op een avond in de discotheek van het hotel vroeg die of ik mee ging naar een discotheek buiten het hotel. Dus zijn we met een groep vrienden ( want ik durfde niet alleen met hem te gaan) naar die disco gegaan. Dit was echt de mooiste avond van mijn vakantie. De dagen die volgde spraken we elke dag na zijn werk af; gingen we naar het strand of zijn appartement, en dat was echt geweldig maar toch bleef ik sceptisch en wou ik me niet aan hem gaan hechten omdat ik toch weer weg zou gaan. En waarschijnlijk had hij hetzelfde gevoel, want we konden gewoon niet normaal afscheid van elkaar nemen omdat het anders te moeilijk zou worden.
Eenmaal thuis gelijk een berichtje op facebook gestuurd, en in het begin bleef het van mijn kant maar ook van zijn kant bij oppervlakkige niet zo veel zeggende berichtjes, maar we bleven elkaar elke dag spreken ( en nu nog steeds) en hierdoor ben ik toch meer voor hem gaan voelen dan ik eigenlijk wil.
Hij zegt dingen als dat hij me heel erg mist en me heel leuk vind en vroeg zelfs of ik naar Turkije wou komen om vakantie te vieren met hem bij hem thuis.
Maar nu weet ik dus niet of ik hier mee door moet gaan of niet, ik ben gewoon bang dat ik straks te veel voor hem ga voelen en het dan toch niet blijkt te werken en ik hem niet meer los kan laten. Dan kan ik hem beter nu loslaten en het laten gaan, voor dat ik te veel aan hem gehecht ben geraakt.
En aan de ene kant wil ik heel graag naar Turkije terug, en hem weer zien maar ik ben zo bang dat ik te veel om hem ga geven en het uiteindelijk toch niet blijkt te werken of dat ie een ander meisje ontmoet. ( komt ook door voorgaande relaties, dat ik niet echt vertrouwen meer heb in jongens )
maargoed, wat zouden jullie doen als je mij was? I need advice want ik weet het echt niet meer.
Hoi sweetie, welkom hier!
Leuk dat je een jongen hebt ontmoet in Turkije. Vele meiden waaronder ikzelf zaten in het begin van de relatie met deze vraag: ga ik er wel of niet mee verder… Een buitenlandse liefde is alles behalve makkelijk wanneer je bent gescheiden van elkaar maar de momenten dat je samen bent maken dan weer alles goed. Ik denk persoonlijk dat je veel dingen vaak een kans moet geven, omdat je anders niet weet hoe het is. Wie weet is deze jongen/man wel de liefde van je leven! Soms moet je risico’s nemen in het leven. Natuurlijk kan het zo zijn dat hij een ander meisje ontmoet, maar ik zeg altijd maar zo: dat kan binnen een relatie met een Nederlandse man ook gebeuren! Ik denk dat wanneer jullie beiden het een kans willen geven het echt een goed idee is om terug te gaan naar Turkije om te kijken hoe en wat jullie samen verder gaan doen.
ik begrijp heel goed wat je voelt op dit moment. Ik zit namelijk met dezelfde vraag. Ik heb iemand in Bodrum leren kennen en heb daar een super vakantie gehad. We zijn nu nog altijd aan het chatten en begin echt wel veel te voelen voor hem. Hij vraagt nu ook om terug te komen in januari en weet niet goed of ik dat wel zou doen.
Hij zegt ook dat hij mij heel graag ziet en dat hij echt een verder leven wil met mij. Ik sta daar allemaal twijfelachtig tegenover, omdat ik weet hoe moelijk het gaat zijn om dit te doen slagen.
Ik heb mij voorgenomen om zeker nog contact met hem te houden, en te zien hoe dit evolueert. Als het in december nog altijd goed aanvoelt, ga ik waarschijnlijk in januari naar turkije :). Dus dit is misschien hetgene wat jij ook kan doen. Het gewoon op u af laten komen. Nog veel succes !
@kiki29 je zit in het zelfde scheutje dus! Als ik naar Turkije terug ga is dit in november of januari. Dat zijn namelijke de enige momenten dat ik vrij ben. Het liefst ga ik dan in november omdat ik hem dan eerder weer kan zien. Maar misschien is het ook wel goed om af te wachten tot januari om te kijken of het dan nog steeds hetzelfde is tussen ons.
en idd misschien moet ik gewoon het risico nemen, ik bedoel anders is het sowieso een mooie ervaring geweest. ( positieve van dingen inzien hé
Ik weet precies waar je het over hebt (zie mijn bericht hier op ww)
Het is allemaal erg moeilijk en ingewikkeld, na lang wikken en wegen heb ik ook de stap genomen en ik ga dr gewoon voor, het is moeilijk en lastig omdat je gewoon echt ver uit elkaar woont en hoe loopt het verder, maar goed ik geef het een kans en zie het wel…probleem is natuurlijk wle dat je gevoelens gaat crieeren voor diegene en je graag bij elkaar wilt zijn maar goed…
Time will show
Suc6 meid
Ik wou even reageren omdat jullie situatie mij zo herkenbaar in de oren klinkt. Ik heb mijn man ook 5 jaar geleden leren kennen in Turkije op vakantie. Het was een geweldige vakantie maar ik stond ook twijfelend ten opzichte van een relatie omwille van de afstand. Ik heb toen besloten om het bij een eenmalige vakantieliefde te houden. Ik heb hem toen een jaar niet gezien, maar we hielden wel contact via internet maar vriendschappelijk dan. Het jaar erna ben ik terug gegaan en was hij er nog steeds. Toen is de vonk echt overgeslagen en wou ik het niet meer negeren. Ondertussen zijn we 5j verder, getrouwd en woont hij hier in België. Ik wil maar gewoon zeggen dat het niet onmogelijk is. Je moet alleen goed voor ogen houden dat het niet altijd even simpel is om een lange-afstandsrelatie te hebben. Maar als jullie er echt voor willen gaan en elkaar echt graag zien, dan kan er geen afstand tussen jullie komen.
Als je het gevoel hebt dat het echt iets kan worden, waarom dan niet teruggaan? Je kan daarna nog zien hoe je gevoelens evolueren.
Ik heb mijn turkse vriend in mei leren kennen, toen ik hem leerde kennen dacht ik echt dit is het gewoon maar ik wou het niet dus heb de hele vakantie gedaan alsof hij me niks intereseerde… uiteindelijk kwam ik thuis en bleven we contact houden via skype facebook en whatsapp. ik merkte toch dat ik dit niet zomaar kon laten gaan en ben toen in augustus ook weer terug gegaan, ik heb de tijd van me leven gehad en wist gewoon dit is wat ik wil hier wil ik voor vechten, woensdag ga k weer terug naar hem en ga ik zijn ouders ontmoeten.
Hij werkt ook in een animatieteam in een hotel en k hoorde inderdaad ook allemaal slechte verhalen, zoals de andere meiden al zeggen, je kan altijd terug gaan en kijken hoe het dan is, wanneer je het niet doet zal je het ook nooit weten!
Veel succes meid.
Bedankt allemaal voor jullie advies! Leuk om jullie verhalen allemaal ook te lezen en te weten dat jullie of in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten.
Ik heb hem vandaag weer gesproken en we hebben het weer gehad over het naar Turkije gaan.
Ik heb alle vragen waar ik me zat aan hem kunnen stellen, ook of die er zeker van was en er echt voor wou gaan en toen antwoordde die: of course girl, I like you sooo much.
Dus ik ben nu wel wat meer gerustgesteld en ga gewoon dit avontuur aan en dan zien we wel hoe het loopt.
Sweetie als je niet probeert weet je het nooit! Als je hem leuk vind en hij jou, waarom de stap niet nemen, wat heb je te verliezen? Als het niks is is het niks, is het wel wat, kan het je partner zijn en ja de afstand is lastig, maar als je veel belt en veel op msn afspreekt went het vanzelf Er zijn een boel meiden en dus ook mannen die het op deze manier doen en toch heel gelukkig zijn! Dus go for it! En als het niks is heb je een mooie ervaring erbij
succes
ik wou toch nog even reageren. Ik was gister jarig en askim belde me precies om 12 uur op om me te feliciteren! Echt superlief! Betekend toch wel dat die echt aan me denkt.
