Mijn hoofd zit ontzettend vol en weet niet waar ik alles kwijt moet dus dacht misschien hier!
Ik heb veel gezeur met het feit dat ik een turks vriendje heb, mijn ex was ook Turks maar deze keer ziet iedereen dat het veel serieuzer is en krijg ik van alles naar me hoofd!
Me vriendinnen reageren nergens echt op en als ik er naar vraag zeggen ze “maar we zijn heel blij voor je!”
Kreeg vandaag te horen dat ik en mijn askim (na vele malen afgewezen te zijn) samen mogen verblijven in een hotel waar ze ons wel accepteren! Ik was super blij en kreeg reactie zoals “waarom mag het nu opeens wel” en “ooh, leuk voor je”.
Ze nemen deze relatie of niet serieus of ze zijn bang om me kwijt te raken! Ik weet het allemaal niet meer en weet ook niet wat ik moet doen! Niemand begrijpt mij en ze begrijpen niet hoe ik verliefd kan zijn op een turk in turkije!
Hoe gaan jullie vrienden hier mee om? Doen ze ook zo raar? En wat doen en zeggen jullie dan tegen ze?
Wat vervelend dat je veel nare reacties krijgt. Een buitenlandse relatie is al niet echt makkelijk en dit maakt het allemaal niet gemakkelijker voor je. Hoe gaat je familie er mee om? En heb je wel iemand in je familie of in je vriendenkring zitten die wel volledig achter je staat?
Hoe lang zijn jullie samen nu? Misschien zijn ze wel een beetje terughoudender aangezien je al eerder een Turkse vriend hebt gehad. En ze zullen denk ik inderdaad zoals je zegt ook wel in hun achterhoofd houden dat ze je absoluut niet kwijt willen en dat is natuurlijk een optie voor later…
Mijn ervaringen zijn helaas ook niet al te leuk, ik ben er veel ‘vrienden’ en zelfs tijdelijk mijn zus door verloren en nu ik geëmigreerd en getrouwd ben heb ik nog maar een paar (gelukkig wel goede!) vriendinnen over die ik nog vrijwel dagelijks spreek en ook zie wanneer ik in Nederland ben. Ik heb me suf gepiekerd over hoe het toch allemaal kwam dat mensen me in mijn ogen dit niet gunnen, of naar deden/doen over mijn man, Turkije etc. Sommige mensen hebben me ook echt tot op het bot gekwetst en het is niet altijd makkelijk geweest. Echter kwam er op een gegeven moment een soort keerpunt voor mezelf waarna ik echt alles en iedereen die niet achter mij/ons stond los ging laten. Ook dit deed pijn, maar na een tijdje gaf het me echt een stuk rust. Ik hield in mijn achterhoofd dat echte vrienden en familie die het beste voor mij willen (zoals ze zelf altijd zeiden) me erop zouden moeten vertrouwen dat ik alleen met het beste mijn leven zou willen delen ookal is dat met een Turk! Natuurlijk zijn er de vele vooroordelen en zijn mensen blijkbaar bang, maar als ze ondanks mijn tegenargumenten en gesprekken nogsteeds negatief zijn is er helaas geen plek meer voor hun in mijn leven. Ik hoop natuurlijk dat het bij jou niet zo ‘ver’ komt met je vrienden maar aangezien je om de ervaringen vroeg zeg ik het toch maar even zoals het bij mij is gegaan! Het heeft me ook een boel moois gebracht hoor trouwens! Zo ben ik juist hechter geworden met sommige mensen en heb ik natuurlijk mijn grote liefde aan mijn zijde :D!
Vergeet niet te genieten van je verliefdheid! Als het echte vrienden zijn trekken ze wel bij.
Mijn moeder staat gelukkig 100% achter mij en mijn keuzes en verdedigt mij ook tegenover mijn vader. De rest van de familie spreekt er niet over! Mijn zus is wel sterk in dr mening en die is erg slecht(ze is ook best racistisch jammer genoeg!)
We zijn nu 15 dagen samen (1 aug officieel) en ja het is best nieuw enzo en doordat mijn ex mij niet altijd goed behandelde zijn ze bang! Maar ik zelf weet 100% zeker dat mijn askim echt anders is (heb ook vrienden in Turkije die hem kennen en die bevestigde dat!)
Ik heb mezelf ook al voor genomen om niet teveel er op in te gaan en alleen met die er over te praten die mij steunen! (Zijn nu 2 vriendinnen binnen mijn groep). Maar over het algemeen heb ik al langere tijd gezeur gehad elke keer als ik een relatie had! (Zelfs met een nederlandse relatie!)
Het lezen van jou ervaring helpt wel! Ik hoor liever hoe hard het soms kan zijn dan mooie verhaaltjes enzo! Beter goed voorbereiden op het ergste denk ik dan maar!
En inderdaad nu maar genieten van me askim ! Hij belt me gelukkig elke seconde die hij kan!!
Hallo BirdieC ik weet niet of je er wat voor voelt…maar als je zin hebt kun je wel mee gaan schrijven in het topic: Tkl deel 94 eindelijk!!!
Daar zitten allerlei meiden met een Turkse (ex)geliefde, die daar hun verhalen met elkaar delen en steun, advies en feedback van elkaar ontvangen. Ik zelf schrijf daar nog maar kort, maar de meiden staan voor je open, dus ook ongetwijfeld voor jouw verhaal.
Het is niet makkelijk als mensen je niet serieus nemen, het lijkt of je met een bp (buitenlandse partner) altijd meer moet bewijzen. Terwijl dat natuurlijk onzin is, een relatie is een relatie, alleen deze is op afstand en dat maakt het allemaal nog net een tikkel of 5 6 zwaarder dan een relatie met iemand uit je eigen land. Zeg tegen je vriendinnen dat je hun steun hard nodig hebt omdat het al moeilijk genoeg is. Je echte vrienden leer je vanzelf wel kennen.
Ik heb ook 2x voor mijn askim een relatie gehad met een turk, dus nu voor de derde keer en iedereen vind het fijn voor me dat ik weer opnieuw verliefd ben geworden, tuurlijk zeiden mijn ouders ook, oei meis je weet hoe lastig het is, maar ja je kiest niet uit op wie je verliefd word, je kiest alleen zelf of je er mee doorgaat of niet. En als het voor jou goed voelt, zullen de andere dit moeten accepteren, kunnen ze dit niet is het een reden om na te denken over je vriendschap. Niet dat je ze gelijk aan de kant moet zetten zo niet, maar ja dan ga je wel denken ik heb je toen en toen gesteund, waarom kan jij dat nu niet en komt er misschien wrijving, dus gewoon open en eerlijk zijn en zeggen hoe het nu voor jou voelt.
succes
Ik was net bij een paar van mijn vrienden en had de tips gelezen en gelijk in werking gezet!
Normaal begonnen ze er niet over en als ik begon werd het onderwerp al snel veranderd!
Uiteindelijk heb ik net gezegd dat ik wou dat ze naar me luisterde en ze inderdaad verteld dat ik ze hard nodig heb. Vooral omdat ik de afgelope twee dagen erg veel ruzie heb met me vader over mijn askim! Ze hebben alles aan gehoort en ook over mijn askim ik heb ze nu eindelijk alles kunnen vertellen en het dringt wel tot ze door hoe serieus het deze keer werkelijk is! Hopelijk gaat het nu beter! (Volgende stap is de familie ieek!!)
Heel erg bedankt voor de tips!! Ze hebben met dit gesprek zeker geholpen! (Ookal vonden me vrienden het wel vreemd dat ik tijdens het praten af en toe op me telefoon keek hihi!)
Nou meis dat is goed nieuws en moet zeker een lekker gevoel zijn!! En als jij hetzelfde doet en vooral vanuit je hart spreekt tegen de familie zullen ze het (uiteindelijk) accepteren, maar daar gaat wel wat tijd overheen. Bij ouders en broers en zussen zit vooral ook de angst dat jij misschien daar gaat wonen en zij jou (Voor hun gevoel) kwijt gaan raken aan een ander land, ander cultuur en misschien wel ander geloof, dus daar komt heel veel meer bij kijken. Dat gaat nog veel dieper.
Wel als je nu al weet bv dat je daar nooit zult gaan wonen kan je zeggen het is niet mijn bedoeling om daar te gaan wonen. Je zegt dus niet ik ga daar nooit wonen, want als je dat wel gaat doen is je geloofwaardigheid weg. Ik heb ook gezegd het is niet de bedoeling dat ik daar ga wonen. Ik heb later gezegd als het echt niet hier lukt ga ik het daar dan wel proberen, maar ik wil het liever zelf niet.
Je weet het met relaties nooit, als ze zeggen maar wat als hij vreemd gaat, dan is er vaak wel een voorbeeld te vinden uit de buurt bij gewoon Nederlanders waar dat gebeurt is. Als ze zeggen, maar wat als hij je gaat slaan, kan je zeggen dan ga ik bij hem vandaan en hoop ik dat jullie deur voor me open zal staan.
En als ze zeggen, straks moet jij ook een hoofddoek op, kan jij zeggen als ik met een hoofddoek ga lopen zal dat mijn eigen keuzen zijn en niet die van een man. Laat zien dat jij er sterk in staat en dat je wel voor jezelf op zult komen. En dat je rekent dat je altijd bij hun terecht kunt omdat jij hun dochter of zus bent.
Heel veel succes, maar vooral praten vanuit je hart, merk je dat het een discussie word ipv een uitleg, kan je er voor kiezen om het gesprek stop te zetten, want dan word het wellus nietus en dat schiet niet op en komt er alleen maar pijn van. Je kunt gewoon zeggen we zetten dit gesprek voort als jullie er meer open voor staan. Dan zullen ze zien hoe serieus en volwassen je erin staat!!
Ruzie maken lost niks op en je roept alleen maar dingen uit emoties, waar je later spijt van zult hebben!!
Mijn moeder heeft gelukkig een hele goede band met mijn askim! Ze helpt mij ookheel erg in de gesprekken!
Hij is niet gelovig wat ook wel erg helpt als ik met mensen praat!
Maar inderdaad wat je zegt met mijn vader heb ik steeds de welles nietus spelletjes waar we steeds ruzie door krijgen!
Ik ga zeker wat doen met deze tips om met mijn familie te praten! Ik weet dat vooral mijn vader ook het type “eerst zien dan geloven” is dus dat word nog wat lastiger maar we gaan het zien!
BirdieC dan heb je in ieder geval je moeder aan jouw kant en dat is fijn. Zijn je ouders nog samen? Want als dat zo is, kan zij ook af en toe nog op hem inpraten.
Zorg echt voor jezelf dat je niet in dat spelletje terecht komt. Wat kan helpen is als zo meteen het seizoen voorbij is je vader hem zal zien op Skype. Misschien skypen jullie nu al, want dat zegt alweer meer als foto’s.
Voor vaders is het vaak nog moeilijker lijkt het wel hun “kleine meisje” krijgt een andere man dan papa in haar leven. Zeker als hij ziet dat het serieus is.
Je zegt je vriend is niet gelovig, wat is hij bij geboorte? Alievit, Christen of Moslim?? Het kan namelijk zijn dat hij niets met zijn geloof is, maar zeker wel iets is.
Nou ja het is nog pril, genoeg tijd om daar allemaal achter te komen
Zijn moeder is ook niet gelovig of er verder bij zijn geboorte iets staat weet ik niet! Weet alleen dat hij me hard uitlachte toen ik het aan hem vroeg (hij vind geloof belachelijk!).
Mijn ouders zijn nog bij elkaar en me moeder doet er ook alles aan om me te helpen maar mijn vader communiceert nu alleen nog maarvia haar met mij!
Mijn askim heeft in de drie weken dat we daar waren heel veel pogingen gedaan om contact te zoeken met mijn vader! Hij heeft zelf Nederlandse zinnen geleerd om te proberen indruk te maken! Maar elke keer kreeg hijboze blikken de laatste avond heeft mijn moeder nog afscheid genomen van me askim en me vader bleef zo ver mogelijk bij hem van daan!
Ik ben me papa’s kleine meisje en ik weet dat hijhet vooral daarmee moeilijk heeft! Denk dat ik hem vooral tijd moet geven!
En we skypen wel veel! En hij belt mij elke minuut die hij kan (me askim) maar als hij me belt en me ouders zitten in de kamer zet me vader de tv heel hard aan zodat ik wel weg moet anders versta ik me askim niet
euhm als ik dit lees moet ik eerlijk bekennen dat ik het wel onwijs kinderachtig gedrag vind. Maar lijkt me voor jou heel moeilijk om mee om te moeten gaan en ook voor je askim.
Oke hij doet dus echt niks aan geloof, nu dat is weer een probleempje minder
Kijk naar de mooie dingen en geniet van het verliefd zijn en laat je papa maar wennen aan het idee, wie weet kan hij er nog een keer volwassen mee omgaan
Oke iedereen heeft zijn eigen manier om er mee om te gaan, hij heeft dus duidelijk tijd nodig
Maar met je moeder kan je het er wel over hebben. Als je zin en behoefte hebt ben je welkom om tlk 94 eindelijk want daar zitten meerdere meiden in hetzelfde schuitje of meiden die erin gezeten hebben.
de laatste avond heeft mijn moeder nog afscheid genomen van me askim en me vader bleef zo ver mogelijk bij hem van daan!