Hallo,
Ik ga samen met mijn man en kinderen voor 7 maand vrijwilligerswerk doen in Bali. Ik ga er vrijwillig les geven in een weeshuis.
Heeft iemand een idee hoe we ons visum moeten regelen?
Groetn
Sophie
Je mag in Indonesië officieel geen werk doen met een toeristenvisum - ook geen vrijwilligerswerk. Je zult dus een werkvergunning moeten regelen, welke ongeveer 1500 US$ per jaar kost.
Veel vrijwilligers doen illegaal werk op een toeristenvisum of sociaal cultureel visum. Dit visum is aan te vragen wanneer je een sponsor in Indonesië hebt. Kosten voor dit SOSBUD visum zijn 45 euro in den Haag. Het visum is in eerste instantie 60 dagen geldig, en kan tegen betaling verlengd worden tot maximaal 6 maanden. Daarna moet je het land verlaten. Je kan in het buitenland een nieuw visum aanvragen en dan terugkeren naar Indonesië.
Wat Mw. Jenny hierboven schrijft, klopt maar houdt ook rekening met:
De werk- en verblijfsvergunning (KITAS) voor Indonesie kost je op jaarbasis (of deel van een jaar, zonder restitutie) ca. US$ 1.750,-. De aanvraag-procedure zul je merendeels door een “agent” moeten laten doen en kun je helaas niet (in ieder geval niet goedkoper) zelf doen. Zo dient je aanvraag door een drietal Ministeries in Jakarta gecontroleerd, gestempeld en geakkoordeerd te worden. Dit is alleen te doen door een agent die met een aantal aanvragen de reis van Bali naar JKT maakt en de kosten zo kan verdelen.
Ook het weeshuis dient te zorgen dat zij als stichting / bedrijf (welke rechtsvorm zij dan ook hebben) formeel over toestemming beschikt om een buitenlander te mogen laten werken (zelf als vrijwilliger).
Verder is het verstandig om je KITAS te combineren met een zgn. “multiple re-entry permit” die ook 1 jaar geldig is zodat je vrijelijk het land kunt in- en uitreizen zonder de geldigheid van je KITAS in gevaar te brengen. Natuurlijk kost dit ook weer extra, t.w. iets van Rp. 1,200,000,-
Bij beeindiging van je KITAS periode dien je een vertrek-vergunning aan te vragen, die iets van ca. Rp. 400,000,- kost (p.p.).
De sociaal / culturele visum variant sluit werken uit, ook als vrijwilliger. Na de initiele periode van 2 maanden kun je dit visum steeds met 30 dagen verlengen. Dus op 60, 90, 120 en 150 dagen. Hiervoor moet je steeds weer naar het kantoor Immigratie, de verlenging aanvragen, je paspoort inleveren, veel wachten etc., etc. en natuurlijk betalen t.w. Rp. 250,000,- per verlengingsaanvraag. Vervolgens dien je (in persoon) terug te komen om je paspoort met verlengde sociaal cultureel visum af te halen. Is dus erg tijd-rovend, tenzij je een agent inhuurt en machtigt om e.e.a. namens jou te doen. Dit kost natuurlijk wel weer extra.
Om een sociaal - cultureel visum aan te vragen dien je o.m. een zgn. “sponsor” in Indonesie te hebben, die garant staat voor jou gedurende de periode die je in RI verblijft. Deze persoon dient te beschikken over een geldige KTP (identiteitsbewijs), een vaste woon- en verblijfplaats, een vaste baan (aantoonbaar) en een bank-rekening. Indien getrouwd dient zijn / haar partner de sponsorverklaring eveneens te ondertekenen. Verder zijn er nog een aantal andere, administratieve eisen waaraan je moet voldoen, m.n. op verzekeringsgebied.
Met een sociaal - cultureel visum kun je niet vrijelijk het land in- en uitreizen. Indien je het land uitgaat dien je bij terugkomst een nieuwe procedure voor een soc. / cult. visum te beginnen of een “visa on arrival” te gebruiken. Je kunt een sociaal - cultureel visum niet combineren met een “multiple re-entry permit”.
Vorige week voor de grap geïnformeerd: in Kuta kost de verlenging door een agent maar liefst 650.000 rp.
Deze persoon dient te beschikken over een geldige KTP (identiteitsbewijs), een vaste woon- en verblijfplaats, een vaste baan (aantoonbaar)…
Is dat nieuw van die vaste baan? Ik heb wel eens een sponsor gehad die dat niet had. En we hoefden toen ook geen werkgeversverklaring of iets dergelijks te overhandigen. (Maar misschien had ik gewoon geluk.)
Ik heb al bedragen van Rp. 850k voor een verlenging vernomen. Tsja, het is maar net wat het je waard is om het niet zelf te hoeven doen 
Nee, dat van die vaste baan e.d. is zeker niet nieuw maar (zoals zo veel) misschien niet altijd gehanteerd / goed gecontroleerd door de h.h. immigratie officals. Reken je zelf dus maar tot de “gelukkigen”
Voorbeeld: Had hier laatst iemand bij wie het geen enkel probleem was dat hij bij de aanvraag voor zijn “senioren visum” geen huur-contract kon overleggen alsmede een f.t. arbeidsovereenkomst met een locaal iemand die door hem ingehuurd was. Er “glippen” zo te zien nogal wat visjes door de mazen van het Immigratie-net
Even voor de toekomst:
Eigen bedrijf (officieel) met personeel telt ook als vaste baan? Of heb je dan jaarcijfers ofzo nodig?
Ik denk niet dat mensen graag veel betalen voor de verlenging van hun SOSBUD, ik denk eerder dat ze niemand kennen die garant wil staan. En ik snap best dat Indonesiërs dat niet zomaar doen voor iemand die ze nauwelijks kennen!
Ja, een Indonesier met een eigen (formeel) bedrijf kan ook als sponsor optreden.
Iedereen wil natuurlijk zo min mogelijk betalen voor een verlenging, maar het is maar net hoeveel het je iedere maand 2x aan tijd en transport kost, hoeveel inkomsten je zelf misloopt door op het Immigratiekantoor te moeten rondhangen in afwachting van het afroepen van je volgnummer / naam, etc., etc… Kwestie van een simpel rekensommetje.
En ja, garant staan voor iemand die je niet kent? Ik zou er nooit voor tekenen, hier op Bali niet en in Nederland niet.
Je loopt geen inkomsten mis, want met een SOSBUD mag je niet werken lol2
(Sorry, flauw. Maar ik kan me zo voorstellen dat het voor een gezin met kinderen goedkoper is om het zelf te doen, dan om het te laten doen.)
Ha ha, dat klopt natuurlijk dat werken met een sosbud niet mag maar de praktijk is (heel) anders.
Ja, het is inderdaad voor een gezin (veel) goedkoper om alles in een keer door pa of ma te laten verlengen i.p.v. zoveel maal de fee (en iedere 30 dagen weer) aan een agent te betalen. Je kunt er beter lekker van uit eten gaan, of zo
Hallo,
ik heb een vraag en ik hoop dat jullie mij erbij kunnen helpen. Is het mogelijk om een visum (SOSBUD)met een Balinese buddy die garant voor je staat tot 6 maanden in Bali te verblijven, waarbij je het visum om de dertig dagen moet verlengen. Kan je dan na die 6 maanden bijvoorbeeld naar Singapore vliegen daar een paar dagen verblijven en dan weer terugvliegen naar Bali. Bij aankomst een visa on arrival krijgen en deze dan weer om laten zetten tot een visum waarbij een Balinese buddy garant staat en zo weer 6 maanden in Bali verblijven en op deze manier het proces blijven herhalen…
En een tweede vraag wordt er veel gewerkt (illegaal) met zo’n visum?
Ik zou het iets simpeler en goedkoper aanpakken. Wanneer je al een sponsor hebt, kun je voor vertrek naar Indonesie al een SOSBUD van 60 dagen aanvragen. Je hebt dan wel een uitnodigingsbrief en een kopie van de KTP van de sponsor nodig. In den Haag ben je 45 eur0 kwijt voor een SOSBUD. Ook tijdens je verlenging in Singapore kun je een SOSBUD aanvragen. Op deze manier hoef je maar 2x 4 keer te verlengen, spaart je toch de nodige ritjes naar de kantor imigrasi. (Of commissie van het visumbureau.)
Wat maakt het uit om te weten hoe vaak er illegaal gewerkt wordt? Het mag niet. Punt. Er wordt niet altijd tegen opgetreden, maar als iemand je verlinkt dan ben je de klos. Hoge vriendjes kunnen je soms helpen, maar je moet de corruptie niet al te veel stimuleren (is mijn mening).
Werken op een sociaal visum brengt niet alleen illegale problemen voor jezelf mee , maar ook moeilijkheden voor je sponsor. Wat gebeurt er met deze wanneer jij wordt betrapt?
Tuurlijk werken er vele mensen op een sociaal visum, maar je moet zelf maar bedenken of jij andere mensen in moeilijkheden wilt/kan brengen.
Zelfs als je buiten de bepalingen van je werk- en verblijfsvergunnings komt en gepakt wordt, krijg je hier 9 maanden celstraf en een boete + een stempel in je paspoort zodat je nooit meer Indonesie mag inkomen. Zie het stukje hieronder over de Hollander Hendrik Salomon BLOM uit Sanur die dat overkwam:
Interessante link!