Hoe gastvrij vind jij de inwoners van Indonesië? Heel gastvrij, gewoon, een beetje of helemaal niet?
Breng je stem uit en licht eventueel hieronder toe!
Dat verschilt natuurlijk een beetje van gebied tot gebied (hoe toeristisch) en hoe je jezelf opstelt. Ik vind Indonesië en Syrië de meest gastvrije landen die ik bezocht hebt.
Je wordt vaak bij mensen thuis uitgenodigd voor thee, een maaltijd of zelfs om te blijven slapen.
In het dorp waar ik in 2006 woonde word ik nog altijd met open armen ontvangen, en zelfs vrienden van me uit Nederland zijn van harte welkom.
Ik vind mensen in Indonesie heel gastvrij. Is er een bruiloft, crematie, ceremonie of dorpsfeest, dan ben je van harte welkom. Zo vierden wij eens oud&nieuw bij de familie van wie het hotel was, omdat alle andere restaurants gesloten waren. Mind you, we hadden alleen nog maar ingechecked, ze kenden ons helemaal niet. Ook op onze laatste reis werden we in het hotel in Solo uitgenodigd deel te nemen aan het oud en nieuw feestje van het personeel. Men zal je nooit ‘aan je lot overlaten’. De gastvrijheid die je in Indonesie ervaart, kan ik me niet voorstellen in Nederland! Ik geloof zelfs dat ik Indonesie gastvrijer vindt dan andere landen uit Zuid-Oost Azië. Al heb ik in Taiwan ook fantastische dingen meegemaakt!
:chin::chin::chin::chin:Sinds 1989 heb ik elke twee jaar Indonesië bezocht. Tijdens de verschillende reizen heb ik zowel Java (elke reis) als Bali, Sumatra, Kalimantan, Sulawesi, Molukken, Irian Jaya, en de kleine Sunda eilanden bezocht. Waar het ook zij heb ik altijd de gstvrijheid van de mensen aldaar kunnen ervaren en wel zodanig dat ik met verscheidene herhaaldelijk kontakt heb gehad tijdens mijn verschillende bezoeken aan het land. Aangezien ik mijn reizen meer stel op kontakt met de mensen heb ik gastvrijheid kunnen ervaren niet alleen in de steden doch ook op het platte land in de kleine desas. Wellicht moet ik zeggen dat de gastvrijheid in de desas meer indruk op me hebben gemaakt vanwege de eenvoud doordrenkt van warme hartelijkheid, hoewel de hartelijkheid ook in de steden aanwezig was. Ik moet echter wel zeggen dat ik altijd een bijzondere gastvrijheid in de landen van Z.O. Azië heb ervaren. En ik zeg bijzonder aangezien de natuurlijkheid van hun gastvrijheid, en special van de Indonesiers, in de Europa bijna niet te bemerken is, althans dat is mijn ervaring. De europeaan komt meer stugger en berekender naar voren in de mate tot waar hij zijn gastvrijheid will laten gaan. Hem ontbreekt de spontaniteit van de mensen in Indonesië bij.v.b.