(origineel bericht op be-more.nl)
Verhuizing, miscommunicatie, regen, markt en meer!
<strong>Verhuizen!</strong>
Om te beginnen is OneVoice verhuisd naar een ander kantoor. Het kantoor waar ze in zaten was groot, in een luxe kantoorgebouw en (dus) duur. We zijn van Musgrave Center verhuisd naar Glenwood (in de buurt van Devon Port Center). De verhuizing zelf verliep, zoals de meeste dingen hier, niet zo soepel. Na een stuk of 10 wijzigingen kwam er dan eindelijk een gesponsorde truck (lees miniatuur vrachtwagentje). Inmiddels was het meeste al met 2 auto’s heen en weer gereden, maar de meubels konden toch echt niet in die auto’s!. Veel wachten en niks doen dus want we waren met veel mensen en maar 2 auto’s, en alles was van te voren al ingepakt.
Maar goed we zijn dus in een dag verhuisd en de volgende dag begon het in elkaar zetten van meubels, uitpakken van dozen en verplaatsen van spullen. Het internet zou een dag later door Telkom fefixt worden. Maar nu voel je het vast al aan komen, we zijn bijna 2 weken verder en op kantoor is nog steeds geen internet. Dit komt met name door heel veel miscommunicatie bij het telecom bedrijf. Maargoed lang verhaal kort: geen internet dus. Misschien volgende week (let’s hope so!) Vandaar ook de late update want internet op het B&B was de laatste tijd ook niet alles. Maar daar is wat aan gedaan!
<strong>Mother of peace</strong>
Vorig weekend zijn Marlies en ik bij Vivian op bezoek gegaan. De vorige “lading vrijwilligers” gingen bijna allemaal weer naar huis op vrijdag dus Vivian zat alleen op haar project. Vrijdag heeft Vivian een “kinderdisco” georganiseerd en hebben we met de jonge meisjes gedanst. Het was heerlijk om te zien hoe al die kindjes dan opleven. Ik ging er naartoe met het idee veel met kindjes te spelen, en lekker veel buiten te doen. Ik bedacht me al toen de eerste kinderen zaterdag nog voor 6 uur 's ochtends buiten stonden te janken, en schreeuwen. Ik heb me dus nog een paar keer omgedraaid. Het was koud en het miezerde erg veel, geen lekker buiten weer dus. We hebben heerlijk films gekeken, toastjes gegeten en Marlies en Vivian zaten lekker aan de wijn (die ik op goed geluk heb uitgezocht, maar het blijkt dat de Afrikaanse wijnen altijd goed zijn dus ook als niet-wijn-drinker kon ik niet verkeerd kiezen). We zijn het hele weekend lui geweest en zondag avond lekker uit eten gegaan. Waarna ik (helaas) 30 neer heb moeten leggen voor een taxi. Dat was wel weer jammer… Maar ach, dat gaan we dus gewoon niet te vaak doen!
<strong>Nieuwe vrijwilligers</strong>
Dinsdag kwam dan de volgende lading vrijwilligers aan. En dit keer zitten ook de mensen van Icare in mijn B&B (Madeline Grove). Wat echt heeeel wat luxer is dan dat ze hadden verwacht. De “echte Afrika experience” heb je hier niet hoor, niks back to basics! Mijn ontbijt wordt elke ochtend klaar gemaakt, mijn kamertje schoongemaakt, elke dag schone handdoeken, mijn was wordt voor me gedaan enz enz. De meiden zitten in een groot appartement, en daar wordt zelfs hun afwas gedaan! Dit was voor hen wel even wennen hoor, ik voel me er inmiddels niet meer zo ongemakkelijk bij. Voor het personeel is het de normaalste zaak van de wereld dus waarom zou ik het dan persé zelf willen doen allemaal? Nouja en ik geef toe, dit is gewoon veel makkelijker. Tess, Mandy en Mandy zijn dus de 3 nieuwe vrijwilligsters die naar het Icare Hope Center gaan, en Marlies komt ieder weekend vanuit de Icare Rehab hier naartoe (behalve volgend weekend, dan ga ik daarheen om de jongens weer een keertje op te zoeken. Dat had ik beloofd en dat wordt heus niet vergeten). Het wordt dus hartstikke gezellig!
<strong>Schoolvisit in Umlazi</strong>
Woensdag ben ik met Buhle (Boesjlee) naar twee van de scholen gegaan waar Deli (gewoon Deli) les geeft aan de “young people”. OneVoice geeft dus allerlei voorlichtingen en workshops aan kinderen tussen 13 en 19 jaar. Met name HIV, AIDS, TB, gender roles, sexual healthcare, human rights issues enz komen aan bod. Hoewel ik 13 jaar dan eigenlijk redelijk jong vindt blijkt dat 50% van de kinderen dus daarvoor al begint ben sexuele activiteiten, en de organisatie vraagt zich af of ze zich niet op nog jongere kinderen moet gaan richten. De scholen liggen in Umlazi, dat is zeg maar dé township in deze regio. En daar komen, lopen enz was best een ervaring… Laat ik het zo zeggen: ik voelde me echt heel erg blank… En hoewel ik hier in de stad zelf ook weinig blanken zie heb ik dat gevoel hier niet zo. Maar het werd me al heel snel duidelijk dat er in de townships bijna nooit blanken zijn, en dan zeker geen vrouwen of meisjes… Maar goed we zijn dus een paar keer staande gehouden, ik ben 1 keer opeens bij mn pols gepakt door een irritante man. Maar gelukkig had ik mijn 2 zulu collega’s die me geen moment uit het oog zijn verloren! En daar ben ik ze heel dankbaar voor. Tegen het einde van de trip heb ik zo’n 10 harten gebroken door hun huwelijks aanzoek af te wijzen, en was ik ook al het gestaar en de complimenten ook wel weer zat eigenlijk. Maar het was het wel waard want de scholen zelf waren toch wel erg leuk om te zien en daar waren de “learners” oprecht geintresseerd. Tja er komt niet elke dag een blanke de klas ingewandeld om te observeren. Ik heb veel stukjes gefilmd en wat foto’s gemaakt dus ik ga binnekort aan de slag voor een mooi promotie filmpje! Toen ik aan het eind van de middag met hoofdpijn uit taxibusje nummer 7 stapte was ik toch wel blij toen ik weer naar mijn vertrouwde woonkamer kon met de Duitsers en Nederlanders om mij heen, die allemaal net zo blank zijn als ik! En de altijd even lieve en vriendelijke Zulu staff.
<strong>Lekker eten</strong>
Toby en Florian (de twee Duitse studenten die tot kerst hier blijven) hebben die dag gekookt en zouden met de eigenaren van het B&B (Mark en Sandra) eten. En laat het nou net met bakken uit de hemel komen als ik naar Florida Road wil voor een hapje. Het kwam dus wel mooi uit dat ze te veel Chilli hadden gemaakt. We hebben dus hartstikke gezellig met zijn allen gegeten. En omdat er nogal werd aangedrongen dat dus echt niet als enige niet aan de wijn kon heb ik dus zo waar 2 kleine (echt kleine) glaasjes op. En net toen ik het wel redelijk begon te vinden nam ik tijdens het eten nog een slok, en toen smaakte het opeens heel anders! Nog steeds niet mijn ding dus, wijn…
Gisteren zijn Marlies, Tess, Mandy, Mandy, Lieselot en ik met zijn allen uit eten gegaan bij de italiaan. Hartstikke gezellig, veel gekletst en daarna de miezer getrotseerd om nog even langs Wakkaberry te gaan voor wat frozen yoghurt.
<strong>De markten van Durban</strong>
Voor vandaag had ik vrij gevraagd en dus hoefde ik niet naar kantoor. Marlies vroeg namelijk of ik met haar en Lieselot (zij is trouwens het Belgische meisje dat bij Marlies op het project zit) mee wilde naar de Victoria Streetmarket. Nu werd dat eigenlijk door zo’n beetje iedereen afgeraden om alleen te gaan en dus hebben we ons bij een guided tour gevoegd. Een groep van 10 mensen op 1 guide en dan was er nog iemand die achter de groep aan liep om alles in de gaten te houden. Tja 10 blanke mensen waarvan een deel met camera’s en dure tassen… Dat is best een beetje vragen om beroofd te worden natuurlijk. De tour bracht ons langs 8 verschillende markten (die god zij dank wel allemaal naast elkaar liggen!). We begonnen bij de Victoria Streetmarket, dat is dan de veiligste en meest touristische. Die zit in een gebouw en bestaat uit weet ik het hoe veel souvernirstandjes die vooral veel van het zelfde verkopen. Maar ze zijn o zo leuk! Daarna zijn we doorgelopen naar een openluchtmarkt waar allerlei traditionele sieraden werden verkocht, gevolgd door een markt met klei en plantjes voor traditionele zulu rituelen, een markt met kleding, een markt met traditionele medicijnen en “certified traditional healers” (in mijn ogen oplichters met een papiertje…), een markt met muziek, een met groenten, en een met vlees. Op de vleesmarket heb ik zo waar koeienhoofd geproefd, en ik denk dat ik dat best lekker zou vinden als het in een restaurant op een bord ligt met wat ander eten er naast. Maar nu lag het op een houten plankje, omringd door stukken vlees van god weet wat, met hier en daar een groot koeienhoofd er tussen… En ja dan smaakt het toch anders… Na de tour hebben we met zijn drieen de Victoria Streetmarket nog even helemaal uitgeplozen en heb ik wat souvenirs gehaald.
Marlies wilde daarna nog even langs een kapper in een winkelcentrum, daar heb ik in een knutselwinkeltje wat verg en kwastjes gehaald om het schilderen ook weer een beetje op te gaan pakken. Nu maar hopen dat het geen nutteloze aankoop is geweest…
Vanmiddag heb ik een ruime 2 euro betaald om in het internetcafe (gegarandeerd goed internet) Vampire Diaries te kijken. En dat tripje staat dus nu voor elke week in de planning. Oud en vertrouwd favoriete serie kijken!
<strong>Plannen voor het weekend</strong>
Na een ruime week met bewolking en regen is het nu tijd voor wat zon! Volgens meerdere bronnen komt de zon morgen te voorschijn en wordt het minstens 24 graden. Dus wie gaan er naar het strand? Wij natuurlijk! Morgen ochtend komt Vivian vanuit Icare en dan gaan we meteen 's ochtends rond half 10 al naar het strand, tijd voor lekker weer! Het wordt hier veel te hollands met die kou en regen. Ik wil nu niet meer met een lange broek, dichte schoenen, dik vest en paraplu over straat, tijd voor zomerkleding! En dan staat er morgen avond een avondje stappen in de planning. En volgend weekend ga ik naar Marlies en Lieselot to en hun jongens in de rehab.
Ik heb helaas weinig foto’s maar zal van de week wat uploaden.
Groetjes vanuit Afrika!