(origineel bericht op be-more.nl)
Veilig aangekomen!
Hallo allemaal.
gisteren na een lange reis eindelijk aangekomen in Amanzimtoti, Zuid-Afrika. Zo fijn om weer hier te zijn!
De vlucht verliep voorspoedig en in Dubai even een paar uur lekker geslapen in een hotel. Op het vliegveld kwamen we Michelle en Julia tegen en toen was de groep compleet. Met Iris en Anne waren we tenslotte al vanaf Schiphol onderweg.
Op het vliegveld in Durban werden we opgewacht door Michelle en Thubi. En toen begon de trip down memorylane. Wat heerlijk om weer hier te zijn! Bij aankomst in het huis, kwamen drie enthousiaste kinderen naar buiten gerend. Zij zouden onze koffers wel even naar binnen tillen. Niet wetende dat we allemaal iets te veel kilo’s in onze koffer hadden gestopt…
Auntie Ladyfair was ook nog in het huis. Zo fijn om die overduidelijke lach weer te horen en weer even een knuffel te krijgen. Na een korte uitleg over de kinderen en de plannen voor de volgende dag, vertrok iedereen en zaten drie nieuwsgierige kinderen met 6 nieuwe vrijwilligers in huis.
De meiden N. en K. slapen samen op een kamer. Yvonne, Julia en ik slapen bij de jongeman, J. Anne, Iris en Michelle slapen op de andere kamer. Helaas is er van slapen niet veel gekomen. Te veel indrukken en nieuwe geluiden, dat viel niet mee.
Vanmorgen begon de dag vroeg. Om 7 uur moesten de kids aangkleed zijn en klaar staan voor school. Of wel, de wekker ging om 06:00, maar die heb ik niet gehoord, want ik was toch al wakker.
Na het ontbijt een korte briefing van Michelle en toen kwam Wilma langs van Be More. Hopelijk kunnen we nog wat omgooien in de planning en kunnen we met alle vrijwilligers gelijk naar de Wildcoast. Zou zonde zijn om de laatste tree van het jaar en de extreme Christmas party te moeten missen. Die staat voor Yvonne en mij nl in dat weekend gepland…
Toen was het tijd om boodschappen te doen. Wat heeft een mens veel nodig als het minimale in huis is. Maar we konden alles dragen en hoefden de hulp van Michelle niet in te schakelen. Al denk ik wel dat mijn armen 2 cm langer zijn geworden.
Morgen begint de training van auntie Thuli. Hopelijk kan ik de training nu wel helemaal volgen. Vorige keer maakte ik kennis met N. Het meisje uit 2010, als je mijjn oude blogs leest. Ik heb haar vandaag gesproken en ze vond het super dat ik in de buurt was. Ze vroeg of ik haar verjaardag niet was vergeten. En dat was ik zeker niet. Dus ik hoop haar binnenkort weer te zien, maar daar gaat auntie Ladyfair mij zeker bij helpen.
Binnenkort foto’s van het nieuwe Bobbi Bear huis waar ik nu verblijf. En natuurlijk van de rest van onze avonturen!
groetjes Vivian