(origineel bericht op be-more.nl)
1e Week
Hallo allemaal!
Ik ben veilig in Zuid-Afrika, Durban beland. De vlucht is goed verlopen, maar niet zonder enige spanning. Het was mijn eerste vlucht die ik alleen had gemaakt. Toen ik pap en mam gedag had gezegd, was het voor het echt. Ik moest in de rij wachten voor de vlucht van Düsseldorf naar Dubai. Eenmaal in mijn stoel in het vliegtuig was er al een stuk spanning van af. Ik had mijn plekje, een tv, een spelletje en ik kreeg lekker eten. De eerste vlucht heb ik niet kunnen slapen. Eenmaal in Dubai was het vroeg in de ochtend. Ik ging wat geld wisselen om wat te eten en drinken te kopen. Ik ging wat op een ligstoel rusten, omdat mijn vlucht pas een paar uur later vertrok. Anderhalf uur van te voren ging ik op zoek naar de gate. Om daar te komen moest ik zelfs met de metro. De tweede vlucht heb ik lekker geslapen. Ik was nogal moe. Boven Durban moest het vliegtuig een halve draai maken boven de landingsbaan. De tweede landing ging best heftig, dus was ook wel spannend. Aangekomen op het vliegveld ging alles gelukkig goed.
Bij de uitgang stond Wilma van Be More met een bordje mij en nog iemand op te wachten. We pinden wat geld en gingen met onze bagage naar Wilma’s auto. Ze rijden hier aan de linkerkant, wel een aparte ervaring. De snelheden zijn verder vergelijkbaar. We werden naar een appartement aan de kust van Durban gebracht en ontmoeten de rest van de nieuwe vrijwilligers. We kregen eten hadden een gezellige avond en gingen slapen.
De volgende dag kregen we een algemene introductie van Wilma. Na de introductie gingen we met de medevrijwilligers in totaal vier stuks (inclusief ik) van het project ‘The Farm’ met de auto naar de supermarkt. We deden voor een week boodschappen en gingen naar het project. We hebben een mooi redelijk lux huisje. Hij is van alle gemakken voorzien, dat vind ik zelf wel erg prettig. We gingen lunchen en daarna naar de eigenaren van het project voor een introductie. 's Avonds gingen we zelf koken en we dronken een lekker Zuid-Afrikaans wijntje!
Woensdag begon onze eerste werkdag. We begonnen 's ochtends bij de Daycare. Er zijn zes kleine kinderen. We zaten in een kringentje en begonnen als eerst met een liedje. ‘Hello, goodmorning, how are you, today?’. Dan gaf een van de kinderen antwoord met zijn naam en vertelde hoe het ging. Totdat we alle kinderen inclusief de vrijwilligers hadden gehad. Daarna gingen de kinderen met elkaar spelen. Ze hadden duplo, poppen, puzzle’s, memorie en plastic dieren. Tussendoor ging er een voor een in bad. Na het spelen kregen de kinderen wat te drinken en daarna een appel. Toen gingen we opruimen en hadden we pauze. Na de pauze hadden we dezelfde groep en gingen we weer met ze spelen. Na het spelen kregen de kinderen weer te drinken en een koekje. We hadden weer pauze. Na de pauze hadden we de oudere kinderen. We gingen bordspelletjes met ze doen en helpen met hun huiswerk indien mogelijk. Toen was het tijd voor het avond eten en gingen we weer naar ons huisje. Na het eten hadden we de oudste groep en die gaven we engelse les. Daarna gingen we terug naar ons huisje deden nog even gezellig en gingen slapen. Donderdag ging de dag eigenlijk het zelfde. Vrijdag kregen ik en de andere kerel van het project de vraag of wij het stalen frame van de Daycare wilden verven. 's Avonds werd geen les gegeven, want het was weekend. Zaterdag en Zondag hebben we vrij. We hadden nog geen uitje gepland. We gingen lekker uitslapen, zonnen, voetballen, met de kids spelen en een filmpje kijken. De medevrijwilliggers zijn gezellig en houden zo nu en dan erg van een grapje.
Verder over de situatie van de bevolking hier. Zo ver ik heb begrepen werken de mannen de hele dag op de suikerrietvelden. Hier hebben wij eigenlijk weinig mee te maken we zorgen vooral voor de kinderen. Wel zijn hier in het dorp de moeders van de kinderen aanwezig. Die hebben alleen niet altijd de tijd voor de kinderen en daarbij helpen wij hun. De kinderenlopen vaak in volle poepluiers en de ouderen hebben soms niks te doen. Wat betreft de hygiëne is het hier wel oké. Wij kunnen ons gewoon douche en wassen en de kinderen ook, alleen moeten wij daar wel bij helpen. De kinderen hebben hier allerlei wondjes op hun benen. Daar moet ik wel even voorzichtig mee zijn. Ik weet namelijk niet of het besmettelijk is. Mocht het nodig zijn schijnen ze goede ziekenhuizen te hebben.
De dingen die bij The Farm gedaan kunnen worden. Is vooral zorgen voor de kinderen. Ook zijn er een aantal klussen die gedaan kunnen worden zoals: het jongens gebouw moet een nieuw dak en een wc, er kan een zwembad in gegraven worden, er kan een oventje bij de Daycare gemaakt worden zodat de vrouwen daar 's avonds kunnen koken en vast nog een hoop.
In het weekend is er dus een mogelijkheid tot uitstapjes. Volgende week gaan we op safari, spannend! Ook heb ik me al op gegeven voor drakensberg en de wildcoast.
Het weer is hier heerlijk. Je bent hier in een week zo bijgekleurd en 's nachts is het lekker fris zodat je goed kunt slapen.
Samen met de vrijwilligers heb ik nu al een paar honderd foto’s. Ik zal proberen wat op de mail en facebook te zetten. Het uploaden duurt hier alleen wel erg lang.
Ik hoop dat jullie door mijn verhaal lekker geprikkeld worden en misschien ook nog langs willen komen ;p
Ik probeer iedere week een update bij te houden.
Groetjes Dico
By the way tuurlijk ik heb halverwege mijn verhaal gekopieerd voor het geval er iets mis zou gaan en dat was dus gebeurd. Ik was ineens uitgelogd!