(origineel bericht op be-more.nl)
Van de hak op de tak
Ik kreeg commentaar dat ik zo weinig schreef, maar er ging een keer iets fout en dan heb je meteen geen zin meer. Ik kan nu ook niet zien wat ik al geschreven heb dus dubbelop…jammer dan.
Afgelopen week zijn we naar de urban gardens geweest waar (vooral) kinderen aan het tuinieren waren en water omhooghaalden vanuit een 5 meter diepe put. Kleine ukkies scharrelen er dan omheen. Ergens anders zat een mevrouw de administratie te doen. Mensen sparen 2 bir per week = 5 cent dat gaat naar de bank en als er genoeg gespaard is kan krijgen ze een mikrokrediet.
Er was ook een culturele dag waarbij de kinderen uiteraard met ons gezongen en gedanst hebben. We zijn al erg gehecht aan de kinderen en zij aan ons. Het is alleen jammer dat er soms heel weinig zijn en soms heel veel. De ploeg die niet naar school gaat komt bij ons en krijgen bijles. Gisteren hebben we een heleboel balen kleren uitgezocht en opgeplitst in babys, jongens, meisjes en volwassenen. Misschien iets te hollands gedacht, maar we zullen zien bij het uitdelen of het functioneel is als de kerstvakantie begint.
Gisterenmiddag zijn we ook weer even bij Johan in het weeshuis geweest, waar ik een half uurtje heb zitten voorlezen. Ze waren wild enthousiast.
's Morgens halen we brood, we hebben natuuurlijk La vache qui ri en jam, lekker ontbijtje. Daarna gaan we koffiedrinken bij het Injori hotel en dan naar Fikir. Tussen de middag eten we ergens een sandwich en 's avonds gaan we ergens eten. Coordinator Loes vertrekt morgen en dan is Johan “verantwoordelijk” voor ons. We blijven met vier vrijwilligers de laatste twee weken. Alleen Marja zit op een ander project.
Vanmorgen hoorden we een enorm lawaai boven het klaslokaal en dat waren de apen die aan het dollen waren. Geweldig. We hebben ook een huiszwerver, die weet dat wij het brood dat we overhebben aan hem geven.
Gisteren ook de excursie naar het postkantoor gedaan en ja Gwendolyn de kaart is op de post 
Jan en/of Lieke waar hebben jullie die soort oliebollen (volgens Kirsten) gehaald die de kinderen zo lekker vinden. Wij kunnen ze niet vinden!!! Kun je dat even mailen naar het mailadres dat jullie van me hebben, dat check ik in het Injori.
Ik spring een beetje van de hak op de tak maar dat komt omdat er zoveel op je af komt. Je hoort zoveel schrijnende verhalen dat het allemaal door je hoofd tolt. Bovendien is deze weblog vrij leesbaar voor veel mensen en kun je sommige dingen dus beter voor je houden, terwijl ze wel heel bepalend zijn voor ons leven hier. Dat wil niet zeggen dat we niet ook een beetjes toeristje zijn wat kopen betreft. We stimuleren de economie!!! Het is heerlijk om door Awassa te struinen en in ons buurtje kennen de mensen ons al. Het is zo’n 32 graden en volop zon.
Ik laat het hier even bij. Ik hoop dat jullie de foto’s op facebook hebben gezien.
Liefs Marjan