Het is moeilijk om te accepteren. Je vriend, beste maatje die steeds verder weg zakt en alles kwijt is geraakt. Nog net niet “dakloos” in de zin van…wel een “slaapplaats” maar niet meer dan dat en daar bedoel ik mee dat hij niet in een huis woont. Geen stromend water, electriciteit. Wel een gasfles waar hij gelukkig een half jaar mee toe kan. Ik heb hem geld voor een fiets gegeven. Die heeft hij op z’n minst nodig. Anders moet hij kilometers lopen om boodschapjes te halen. Ik kan het niet uitstaan dat er mensen zijn die zo moeten leven. Ik heb vaker ellende gezien. In Zuid-Afrika waar ik vrijwilligerswerk heb gedaan bij kinderen. Zieke kinderen die hun ouders nooit zagen omdat die geen geld hadden om ze te bezoeken. Verwaarloosde en mishandelde kinderen. Townships, waar een miljoen mensen wonen in golfplaten constructies. Mensen zouden zo niet mogen/moeten leven.
Dit gaat ook op voor dieren. (hebben dieren minder rechten dan mensen?) Verwaarloosd, mishandeld, vastgeketend. Zonder liefde en aandacht je leven door moeten worstelen…zo noem ik het maar. Ik heb ze in 2011 in Griekenland, in een asiel gezien. De mooiste en jongste hondjes gingen eerst naar een adoptie gezin. De “lelijke”, oudere en getraumatiseerde honden zijn waarschijnlijk gedoemd hun hele leven in het asiel te blijven. Zonder de liefde en aandacht van een gezin.
En toch waren deze ervaringen twee van mijn mooist en meest intensieve-in mijn hele leven.
Oké, ik weet het. Ik kan niet iedereen helpen, om op de situatie van mijn vriend terug te komen maar als ik al opgeef wat moet hij dan?? Hij kan niet verder zinken. Hij heeft de bodem geraakt maar ik ga me er niet bij neerleggen!
Ik ben bereid mijn huurhuis op korte termijn op te zeggen en me bij hem in de buurt te vestigen. (Gran Canaria of Zuid- Spanje) Dan kan ik tenminste zien hoe het met hem gaat en wie wil nu niet graag bij zijn/haar geliefde/maatje zijn. Zie dit alstublieft niet als een zielig verhaal maar als een vraag om hulp. Ik kan en wil niet om de feiten heen draaien. Dit is wat er in deze wereld gebeurd. De feiten. De werkelijkheid.
Nu mijn oproep aan u. Al is er maar één iemand die iets voor ons kan betekenen. Ik wil graag werken. Motivatie 100%. Ik ben erg zelfstandig, ondernemend, avontuurlijk, intelligent, internationaal ingesteld, praktisch, empatisch en betrouwbaar.
Ik richt me hier op de Nederlanders. Ik spreek ook Engels. Ervaring in werken met kinderen(nanny), dieren (ook huisdier verzorging), huisoppas (tijdens uw vakantie of zakenreis) of beheerder vakantiewoningen waarbij ik ook de schoonmaak, sleuteloverdracht e.d. kan doen. Ik heb ook jaren ervaring met de thuiszorg. Huishoudelijke verzorging bij senioren en gezinnen thuis.
Ik rook niet en ben gezond.
Als het mogelijk is om intern te gaan bij u dan gaat mijn voorkeur hier naar uit.
Ik ben volkomen vrij om te gaan. Mijn twee dochters wonen zelfstandig.