Op verzoek van Hans Bressers, onze reisleider afgelopen vakantie in Side Turkije en tevens moderater van dit gedeelte van de Site beschrijven wij onze ervaringen over het ziek worden en daaropvolgende ervaring in een Turks ziekenhuis.
We zijn afgelopen week dus in Side geweest. Esther voelde zich al een paar dagen een beetje misselijk en duizelig en had tevens krampen in haar buik. Op aanraden van Hans heeft zij twee middeltjes bij de apotheek gehaald (hans is voormalig apothekers assistent). Dit had in principe voldoende moeten zijn om alles over te laten gaan, danwel te doen afnemen.
Echter, ik meen twee dagen later zaten we 's avonds aan een terrasje nabij ons hotel toen Esther zich ontzettend beroerd begon te voelen. Haar temperatuur schoot omhoog en ze was trillerig, zat aan de zware diaree (water) en moest overgeven. Omdat ze zich toch al een paar dagen niet zo best voelde besloot ik bij de balie van het hotel de dokter te bellen. Je verwacht in zo’n situatie dat de dokter zal verschijnen, je onderzoekt en daarna een recept voorschrijft om de verschijnselen te bestrijden. Echter het beste komt nog. We mochten beiden onmiddelijk mee met de ambulance, waarna wij naar ongeveer 5 a 10 minuten bij de prive kliniek in Manavgat aankwamen. Daar werd zei uitsluiten met stethoscoop en voelen aan buik en rug onderzocht waarna een acute onsteking van ik meen haar darmen tot aan haar keel werd geconstateerd. Reeds enkele verhalen over ziekenhuizen in Turkije hebben gelezen vertrouwden we het zaakje niet helemaal. Een Engelssprekende vrouw (van de Administratie!) die als een soort tolk optrad adviseerde één nacht opname van Esther in het ziekenhuis en een infuus. Ze zou namelijk ook teveel vocht hebben verloren, door de naar ik moet toegeven behoorlijke hitte in Side op dat moment. Daar kon ik dan nog wel inkomen en Esther zou daarvoor ook extra zout via het infuus toegediend krijgen. Natuurlijk wilden we liever niet een nacht in het ziekenhuis blijven, maar ze wisten het zo te brengen dat ze anders misschien later weer terug kon komen en dan enkele dagen zou moeten blijven. We moesten maar eens kijken hoeveel Nederlanders er niet zouden liggen met dezelfde verschijnselen
Ik kom al 23 jaar in Turkije en heb ook regelmatig met het problem te maken van beroerd voelen, diaree of zelfs in een slaaptoestand zonder enige overgebleven energie. Norit is de eerste hulp en je kunt het er dikwijls mee redden.
Soms heb je zo’n infuus zoutoplossing met antibiotica nodig. Je spelt inderdaad met je leven want wij zijn die bacterien niet gewend en er bestaat ook geen alternatief voor zo’n infuus. In elk geval geen antibioticakuurtje. Die diaree, uitdrogingsverschijnselen ontstaan meestal door ergens iets verkeerds gegeten te hebben. Eet niet iets van een straatkarretje en bij doner winkels kijken we , zelfs bij de geode, of er al klanten geweest zijn. Anders krijg je eerst het restant van de vorige dag.
Ze horen het met een lepel en niet met hun handen op het brood te gooien en niet met hun handen.
Nu let op :
GA naar een 24 uurs doktersdienst, die kosten 60 lira voor 1e consult en een nakontrole. Je krijgt dan die fles met infuus mee, het slangetje met naald in de aderen van de pols wordt door de verpleegkundige aangelegd en behalve dat het even gek is om met je arm omhoog met een fles over straat te lopen, hoef je thuis die fles alleen maar ergens hoog “aan” te hangen, bv het hendel van een bovenraampje of even een schilderij weghalen. Soms gaat de verpleegkundige gewoon even met je mee naar huis, en doet het ritueel op je kamer. Natuurlijk moet iemand opletten dat het kraantje dicht gaat als de fles bijna leeg is. Verwijder de naald niet , want meestal zijn er 2 flessen nodig ,in ernstige gevallen 3, we praten dan over 1 a anderhalve dag maar dan voel je je ook echt weer 200% mens. Helaas duurt het een paar dagen voor je de rekening kunt ophalen, net als in de apotheek, omdat de kwitantieblokken eerst naar de gemeente moeten voor kontrole (belastingontduiking) soms duurt het bijna een week. Lastig voor de verzekering. Die 60 Lira = E 25 is het tarief voor de meeste artsen en specialisten en houdt altijd een 2e nakontrole in.
Ik woon in Antakya en ik moet toegeven als de Norith niet helpt er weinig anders over blijft dan zo’n infuus met zout- en penicillin. Ik vind het de beste oplossing, anders gaat het toch niet over en binnen 2 dagen voel je je herboren. Er bestaat niets anders dat zo’n goede oplossing biedt. In elk geval geen antibioticakuurtje.
Alleen bij ons, we gaan naar de 24-uurs doktersdienst of een kleine kliniek, dan geven ze die fles infuus mee, de assistentie legt het infuus aan in de pols alleen wat gek dat je hoog met je arm met die fles in de hand over straat moet lopen. Meestal is een 2e fles wenselijk of noodzakelijk maar heel dikwijls komt de doktersassistent mee naar je huis en legt alles daar vakkundig aan, fles even hoog ophangen, bv aan een raamhendel of schilderijenspijker.