Iid ik dit soort situaties je hart volgen maar wel naar je verstand luisteren.
vrouwen hebben zoiets als een 7de zintuig genaamd vrouwelijk intuitie…
Zlef weet je precies wat je wel/niet moet doen, zolang je tenminste goed naar jezelf luisterd!!
Liefs Linda
Voor aldegenen die in deze tijd nog eens even iets liefs willen zeggen tegen hun vriend.
Liefs, Fransijn:TURKEY: :NETHERLAN
ik vond het gister toch tijd worden dat mn vriendinnen het te weten kwamen. en gister waren we met zn alle iets leuks aan het doen. en ik heb het ze toen verteld…
het viel me echt 100% mee en ze namen het allemaal goed op…!!
kreeg hele lieve recties. dat ik ervoor moest gaan. en ze zoude me opzoeken mocht ik naar turkije gaan.
ze vonden me geen idioot dat ik na die andere jongen weer iets met een turk nam.
een vriendin zei: je bent nu drie jaar ouder, en of je iemand kan vertrouwen dat weet je nooit! ook niet als het een nederlander is.
ben blij dat ik het verteld heb…heb echt 100x sorry gezegd dat ik het zo lang verzwegen had. maar dat begrepen ze wel en ze vonden het niet erg.
dikke kus
filiz
Goed van je Filiz, dat je je vriendinnen nu in vertrouwen hebt genomen.
Dat is ook veel beter.
Toch is het prima dat je het voor jou juiste moment hebt uitgezocht.
Je hebt er nu goed over kunnen nadenken.
Ik kan me voorstellen dat je er niet direct mee naar buiten durfde te komen hoor.
Mensen vormen zich heel snel een mening ergens over, zonder precies te weten hoe dingen zijn.
Als het goed voelt ga je er gewoon voor.
Ik wens je veel geluk.
Liefs, Fransijn:TURKEY: :NETHERLAN
Met mijn vriendinnen hoef ik er echt niet over te praten… :mad: Ik krijg dan alleen maar van die stomme reacties… Gelukkig begrijpen me ouders me en kan ik met hun erover praten…
Groetjes Yoella…
Hee Dames!
Ik las dit forum en dacht, ik moet ook even reageren.
Mijn verhaal:
Ik ben dit jaar 6 jaar samen met mijn Nederlandse vriend waarvan 2 jaar samenwonend.
Vorig jaar ben ik met een vriendin op vakantie geweest naar Torba.
Wat een leuke mannen allemaal, die turken.
Nou kregen wij van alle mannen op het park best veel aandacht, toegegeven we zijn niet de lelijksten en beide blond.
Maar er was een jongen in het park waar ik echt veel aandacht van kreeg, een enorm lekker ding.
Natuurlijk was ik erg afstandelijk, want vriend in Nederland, maar ik genoot wel van de aandacht.
`s avonds na zijn dienst en die van zijn vriend/collega gingen we met nog een groepje Nederlandse turken op stap.
Heel handig want onze nederlandse vrienden konden steeds alles vertalen.
`s avonds laat vertelde een van de groep dat die jongen mij toch echt wel heel leuk vond en baalde dat ik een vriend had.
Ik vond het wel leuk, maar nam het allemaal niet zo serieus.
Ik bedoel een knappe turk die heeft elke zomer toch weer een ander.
Maar ook het personeel zei dat hij had gezegd dat ik de ware voor hem was en dat hij echt zei dat hij van me hield, etc. etc.
En toen kwam de laatste avond…
Na leuke dagen te hebben gehad daar vond ik het toch wel echt jammer dat het voorbij was.
Ik zat lekker aan een cocktail met mn vriendin vlakbij de bar waar hij werkte en hij deed heel stiekem met een groep nederlanders.
Opeens begon dat HELE terras te zingen: I love you baby… lalalalalala, i love you baby (ken de titel van het lied niet en ipv baby zongen ze mijn naam).
Dat ging een paar minuten door en toen kreeg ik een cocktail van hem met i love you erin geschreven.
Ik stond echt perplex, zo lief!
Daarna zijn we nog met een groepje naar het strand gegaan en hebben daar nog leuk gekletst.
Toen hij door had dat ik toch echt om 5 uur `s ochtends vertrok, keek hij me aan met tranen in zn ogen.
Toen dacht ik hmmm, misschien is het toch menens…
Eenmaal aangekomen in Nederland heb ik gewoon weer mn leventje opgepakt natuurlijk, ook met mn vriend en heb ik de jongen af en toe nog gesproken op msn.
Nu (een jaar later) neemt hij weer meer contact op via social media en zegt dat er geen ander is geweest en me nog steeds zo mist.
Ik geloof hem en ik merk ook dat het me wel wat doet.
Ik zou hem nog wel eens willen zien, maar dan is het wel zo eerlijk om het uit te maken met mijn vriend, maar ik weet niet of ik daar aan toe ben.
Ik ben inmiddels 25, we hebben het goed samen en ik hou van mn vriend, maar ik kan de turkse jongen niet vergeten…
Ik zie ook niet echt een toekomst met hem want ik verkas sowieso niet naar turkije, maar ik mis hem wel…
Ik wou maar even zeggen; soms denk je dat het een fling is, maar dan blijkt er toch meer achter te zitten maar daar kom je pas achter na langere tijd…
Jeetje wat een verhaal. Ik kan alleen maar zeggen doe wat je hart je ingeeft.
Ik ben zelf jaren geleden ook een leuke man tegen gekomen in Kusadasi.
We zijn nu alweer 15 jaar getrouwd !
Als je nu niet uitzoekt of het kans van slagen heeft en wat je echte gevoelens zijn zal het altijd aan je blijven knagen.
Sterkte met wat je ook besluit!
Yvette
Hoi Kirsten86,
En heb je al een keuze gemaakt. Ik heb je verhaal gelezen wat een verhaal zeg moeilijk he.
En wat zeg je gevoel wil je een nieuwe uitdaging aangaan of ga je voor zekerheid.
Groetjes
Hoi Ybodur,
Ik heb ook jou verhaal gelezen wat super zeg. Hoe heb jij je man ontmoet, werkte hij ook in een hotel? Veel mensen zeggen wel doe wat je hart je ingeeft, maar soms is dit wel heel moeilijk met alle vooroordelen. Hoe heb jij dit gedaan als ik vragen mag.
Groetjes
haha, wat leuk dat je daar naar vraagt.
Ik was op vakante in Kusadasi en daar gingen we iedere avond naar een barretje aan het strand. Daar heb ik hem leren kennen en zijn we een week lang samen opgetrokken. In eerste instantie dacht ik dat het een vakantieliefde was. Ik ben het jaar erna samen met een vriendin voor een heel seizoen naar Kusadasi geweest. We hebben daar toen gewoond en zo heb ik ook mijn man beter leren kennen. Datzelfde jaar zijn we verloofd. Aan het eind van het seizoen ben ik voor een paar maanden naar nederland terug gegaan om te gaan werken en in het voorjaar weer richting Kusadasi.
Wij zijn dat jaar in Izmir getrouwd en daarna zijn we gaan kijken of we een visum konden krijgen omdat we naar nederland wilden. Dit ging in die tijd nog vrij makkelijk en omdat ik natuurlijk ook al 2 zomerseizoenen in turkije had gewoond zagen ze dat het wel goed zat.
Aan het eind van de zomer zijn we naar nederland gekomen en nu wonen we al weer 15 jaar hier in nederland.
Van kritiek heb ik niet zoveel gemerkt omdat ik de meeste tijd zelf ook in turkije zat. Mijn ouders hebben mij altijd gesteund in mijn beslissingen en dat was voor mij ook eigenlijk het belangrijkste. Wat de rest ervan dacht kon me eigenlijk niet zo veel schelen.
kon zo 123 geen vertaaltopic vinden dus probeer het maar hier.
Askim spreekt gewoon vloeiend NL maar om mij te pesten (of om lelijke dingen stiekem te zeggen) smst hij me soms in het turks…en ik snap er de ballen van.
Enkele vertaalsites geprobeerd maar daar komt echt niets logisch uit in mijn visie. Misschien is zijn turks wel gewoon slecht 
benım herseyim olurmusun…sevıyorum olum senı sevıyorum hastayım lan ben senın …senınle olmak benı cok mutlu edıyor 
zoiets ieg.
wat een verhaal !!! ik ben echt enorm benieuwd wat je nou gedaan hebt.
ik zeg ga toch kijken of er iets is. What if’s zijn niet tof als je 80 bent.