Nou, ik ga het nog een keer proberen, maar ik denk niet zo uitgebreid als net.
Egwene: Ik hoop dat je een leuk weekend hebt gehad, maar zo klinkt het wel. En kan me voorstellen dat je uitgeput bent. Hoelang ga je in Frankrijk werken?
Ik zou bijna gaan denken dat je barman familie is van K hahaha. Ze zitten iig net zo ingewikkeld in elkaar.
Maar ik vind het wel echt heel rot voor je.
Hij klinkt echt als iemand die wel wilt, maar toch ook niet durft. En ik ben bang dat jou dat alleen maar frustratie en verdriet zou gaan opleveren.
Wel dapper van je dat je besloten hebt om niet op hem te gaan wachten.
Maar gun jezelf wel de tijd meid, want beslissen om niet met iemand verder te gaan zegt verder weinig over je gevoelens voor die persoon. Wat mij heeft geholpen is accepteren en “omarmen” (zo noemen we dat binnen de healing en reading opleiding die ik volg) dat je die gevoelens hebt ipv er tegen te vechten, dan kun je er uiteindelijk ook makkelijker mee omgaan.
Lady Side: Ik hoop dat je genoten hebt van je dansweekendje en dat je de tijd hebt om wat bij te komen.
En wat mister side betreft… Het is een man, die zijn heel anders dan dat wij zijn en zien de dingen ook totaal anders, hahaha. Niet dat het dat minder frustrerend maakt…
Heb je er wel eens aan gedacht dat het bij hem misschien ook angst is?
Nu je geboekt hebt is het ineens “echt”. En hij wilt 100% voor jou gaan en hij weet dat jij niet weet wat je wilt en dat je de afgelopen keer “weggevlucht” bent.
Dus misschien dat zijn gedrag daarmee te maken heeft.
Zou het lukken om deze dingen bespreekbaar te maken met hem?
LBDS: Meid, ik geloof dat jij het ontzettend naar je zin hebt in Side volgens mij heb jij 1 van de weinige “normale” askims in Side gevonden, hahaha.
Maar vind het echt super voor je!!!
Hoop dat je erg snel een werkvisum en werk hebt.
En verder lekker genieten en goed op je gezondheid letten.
Kardelene: Hoe is het nu met jou en je askim? Alweer wat beter? Ik had net nog iets geschreven, maar ik ben het nu echt even kwijt. Sorry.
Milou: Ik hoop dat je ondertussen al iets gehoord hebt over je sollicitatie, lijkt me erg frustrerend!!!
Yavrum: Wat ontzettend balen dat je askim eindelijk kan komen en hij dan ineens maar zo kort kan blijven Ik hoop dat jullie toch erg kunnen genieten van en met elkaar…
Miss: Hoe is het nu met je gezondheid? Kan en mag je weer alles?
Wel heerlijk dat je bijna weer naar je askim en naar je huisje kan gaan al hoop ik voor jullie dat jullie toch snel een beter betaalbaar huisje kunnen vinden.
Summie: Ik kan me voorstellen dat het een erg aangrijpend krantenartikel was wat je zus je stuurde, maar dat vind ik ook van de familiedrama’s hier in nl en zo kunnen we nog wel 100 dingen bedenken die erg aangrijpend zijn.
Dat zegt totaal niks over jou en je askim. Je hebt het al moeilijk genoeg, dan kan je juist van je zus wel wat steun gebruiken.
Hoe staat de rest van je familie en vrienden ertegenover?
Mutlu: Wat grappig dat jij meer heimwee naar Turkije hebt dan je askim!! Betekent dus dat hij hier erg gelukkig is Ik vroeg me ook af of hij al mocht werken, maar dat heb je net beantwoord.
En nu nog een keer mijn verhaal schrijven van mijn week in Side.
Wat ik wel lastig vind, want ik merkte net dat veel dingen me toch wel raken en nu moet ik het weer schrijven….
Het was dus een moeizame week. Gelukkig heb ik wel kunnen genieten van de zon en heb ik wat kunnen uitrusten.
K was vooral vermoeiend met zijn constant wisselende stemmingen.
Ik begrijp niet waarom hij überhaupt is gekomen…
Hij was natuurlijk ziek en is weggegaan uit het ziekenhuis, terwijl zijn moeder zijn broer huilend opbelde om K over te halen om niet weg te gaan. Vond ik best heftig toen zijn broer me dat vertelde.
Daarnaast heeft zijn baas tegen hem gezegd dat hij niet meer terug hoefde te komen als hij die week weg zou zijn, dus hij is ook zijn baan kwijt geraakt!!!
En hij had amper geld en ik mocht niet betalen (op een paar kleine dingen na) dus we konden ook weinig doen.
Toen dacht ik echt “waarom heb je me niet verteld dat het totaal niet uitkwam dat ik zou komen” en daarnaast dacht ik ook “nu je zoveel hebt opgegeven om met mij te zijn, moet je dan niet juist genieten ipv de eerste dag vertellen dat je nooit meer van iemand kan houden en geen vriendin wilt?”
Echt, ik snap niks van die man.
En hij is zo tegenstrijdig, in alles!!!
En zooo boos.
Zoals ik al eerder vertelde, sliepen we apart (we sliepen in de woonkamer, waar 2 twee persoons slaapbanken waren omdat de slaapkamer echt ontzettend koud was) er mocht nooit meer een vriendin in zijn bed slapen, daar houdt hij niet van.
Een paar dagen later vraagt die sochtends “waarom ben je vannacht niet bij mij komen slapen??”….
En zo is hij met alles. Het liefst had hij dat ik uit zijn buurt bleef, maar dan ineens kwam hij me knuffelen of vasthouden.
En op een gegeven moment zei hij “volgens mij denk je nu dat ik hier niet wil zijn met jou, maar dat is niet zo, anders was ik al weggegaan”
Hij had het ook steeds over dat hij boos is op het leven, wat voornamelijk komt door zijn ervaringen in het leger en 2 exen die hem veel pijn hebben gedaan.
En daardoor sloot hij me dus totaal buiten. Soms lijkt hij ook gewoon “leeg”
Ik had het er erg moeilijk mee. Ten eerste zag en voelde ik zijn verdriet en boosheid en ten tweede voelde ik me ontzettend afgewezen.
Al weet ik dat het niks met mij te maken heeft en hij gewoon ontzettend met zichzelf zit en volgens mij echt iets van een ptss heeft ofzo.
Hij heeft ook echt ontzettend veel meegemaakt, dus ik begrijp best waarom hij zich zo rot voelt. Maar begin dan ook geen relatie en helemaal niet met iemand die zover weg woont!!!
Ik heb hem niks aangedaan. Omdat hij gekwetst is hoeft hij mij nog niet te kwetsen.
Het probleem is dat ik niet makkelijk praat, al helemaal niet als iemand me kwetst. Dan sluit ik me af en zeg ik helemaal niks meer. Ik heb op een gegeven moment wel gezegd “je zegt dat jij geen hart meer hebt, maar ik heb er wel 1”.
En dat heeft hij wel begrepen, want daarna was hij iets minder moeilijk.
En hij heeft ook een aantal keer zijn excuses aangeboden voor zijn gedrag en dingen uitgelegd, maar ook daar schiet ik niks mee op. Want hij liet me nog steeds totaal niet toe.
Ik weet iig dat ik niet met die man zou kunnen leven, dan kun je me opsluiten na 2 weken, hahaha.
Sorry, ik ben echt moe. Ik ga morgen weer verder, want naast dit verhaal loopt nog een verhaal. Dat gaat over mijn beste vriend die ineens voor mij wilt gaan.
Ben iig confused momenteel en begrijp ook wel waarom ik zo prikkelbaar ben geloof ik.
Slaap lekker meiden