dag!
tja mijn ervaring met turkse mannen???
Ok t begon toen ik 16 was… iemand gevonden van turkse afkomst… beiden een beetje apart… zaten redelijk in het criminele mileu beiden maar beiden wisten we dat we beter konden en enkel door omstandigheden daarin beland waren…
gezamelijk besloten verliefd als we waren samen een leven op te zetten en de wereld wel te laten zien wie we waren en konden.
Mn ouders en omgeving waren erg tegen de relatie. zo erg dat ik op mn 18de het huis uit ben gevlucht en 200 km verderop met hem ben gaan samenwonen…
toen was ik 24… we hadden samen al een mooi huis gekocht… beiden een goede baan… 2 autos voor de deur… maar was ik gelukkig??/ nee…
in de loop der jaren is het er langzaam ingeslopen… hij werd steeds “traditioneel turkser” en ik steeds “nederlandser” …
hij wilde enkel nog maar op vakantie naar zijn familie in turkije… ( echt niet in combi met een badplaats) en ik voelde me daar echt niet thuis… kon niet alleen de straat op… en hij deed allemaal leuke dingen met zijn neven terwijl ik met de vrouwen thuis zat pfff…
Zo gind dat op een gegeven moment thuis ook… hij met de mannelijke vrienden de hort op en ik met de vrouwen thuis… en die kreeg je echt niet met een sotk buiten de deur!! … verders waren zijn familie en vrienden heilig en moest ik altijd maar begrip hebben…
al met al… na 9 jr een punt erachter gezet…
vervolgens op vakantie gegaan naar Bodrum en daar blijven “plakken” oftewel als animator gewerkt. lang leve de lol!!
inderdaad in dat soort badplaatsen een heleboel players gezien… ook onder mijn eigen vrienden en ja zelf ook een beetje aan meegedaan… zodra de eerste lichting eigenlijk nog huilend op het vliegveld jou zat te smsen zat je alweer contact te maken met de nieuwe lichting en te checken of er iets interessants bij zat… voor veel van die jongens is het ook een soort appeltje na de dorst…
kontakt blijven houden met die meiden die je het leukst vond in de hoop dat 1 van hen je nog eens uitnodigt in nederland.
Veel van die jongens hadden ergens in turkije ngo wel eens verloofde zitten of waren het snel van plan… weinig serieus gezien met vakantiegangers…
toen weer 2 jr in nederland gewerkt en eigenlijk genoeg gehad van turkse mannen… voor mij hoefde het niet meer… ook weer een super contact met mn ouders opgebouwd…
en toen weer ff terug voor een weekje naar mn oude hotel… mn oude vrienden… en toen was het mis… nog geen 2 uur in mn hotel… ontmoette ik de jongen die mij verving… vonken sloegen over… tijd stond still… ik was helemaal van de kaart…
shit… een animator… blauwe ogen… donker haar… flinke dosis charme… het kon niet anders of die had wel elke week een ander…
toch voelde het direct tussen ons compleet anders… ik heb even getwijfeld maar het gevoel was te sterk!
gelukkig had ik wel genoeg mensenkennis opgedaan om te merken dat hij mischien in het verleden wel een player was geweest ( zoals ik dat zelf ook was geweest) maar niet met elkar!
terug in nederland… hadden we continu msn contact… zodra hij klaar was met werken zaten we tot diep in de nacht achter msn… elke dag… toeristen "vonden"mij via het internet… stuurden zijn fotos… meiden vonden hem saai gevonden ( hihihi) en hij had echt iedereen over mij verteld…
dit was geen toeval… ik kreeg zo veel signalen van alle kanten dat het goed zat…
uit zichzelf is hij met het werk gestopt… omdat hij niet langer in dat wereldje wilde zijn en op onze toekomst wilde richten. hij is bij een organisatiebureau gaan werken… we hebben elkaar nog een aantal keer gezien in turkije en afgelopen winter is hij hier 3 mnd geweest…
het was heel moeilijk voor mij om het aan mn ouders te vertellen… ze waren bang dat ik of weer ongelukkig zou worden of zou vertrekken naar turkije…
ik heb het hen verteld en gevraagt hem te beoordelen als ze hem zien en niet vantevoren…
nu na drie maand kan ik je zeggen … alles is perfect!! het klikte nog beter dan verwacht tussen hem en mij… tussen hem en mijn familie en vrienden… samen zijn we 1… zijn normen en waarden zijn dezelfde als de mijne… bij ons is er niks turks of nederlands… gezamelijk zijn wij 1… zijn familie gaat net zo met elkaar om als de mijne… het enige verschil is de taal…
al met al… voel ik mij thuis in zijn wereld en hij in de mijne… zonder jezelf daarvoor hoeven aan te passen en tegelijkertijd niet kunnen voorstellen dat iemand zo veel voor je doet door enkel zichzelf te zijn…
je kan wel zeggen dat ik ware liefde heb gevonden… liefde kijkt niet naar achtergrond of huidskleur,… je weet het echt wanneer het je overkomt… ware liefde kan zelfs 2 players die elke week makkelijk een ander konden krijgen veranderen in 2 softe liefhebbende mensen die niet meer zonder elkaar kunnen…
we wachten nu de MVVprocedure af… hij is nu 3 wk weg… en eke dag is er 1 te veel zonder elkaar…
mijn advies voor al die meiden die iemand leren kennen op vakantie… volg je hart… wees niet naief… er zitten er veel rotten tussen… maar ook veel goede… en wees realistisch voor jezelf… was je ook zo verliefd geweest als hij niet zo gebruind, gespierd, zo in de aandacht zou staan?? en bijv. je buurman zou zijn?? zon… vakantiegevoel… vrijheid en het gevoel van adoratie laat je snel blind zijn… denk goed na… en zoals al velen zeiden…
ECHTE LIEFDE OVERWINT ALLES!!!
Liefs Marieke
marieke976@hotmail.com